Νιάρχος Θανάσης Θ

Προπαραμονές εκλογών θα ήταν το λιγότερο άκομψο μια συζήτηση με έναν καθαρόαιμο πολιτικό και με έναν καλλιτέχνη. Ακόμη και ο πιο αθώος αναγνώστης – αν υπάρχουν πια τέτοιοι αναγνώστες – θα μπορούσε να επιφυλαχθεί για μια μορφή πριμοδότησης, και δεν θα είχε εντελώς άδικο. Ετσι παραμένοντας ακραιφνώς πολιτική, με τη στενή αλλά και με την […]

Και η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή και ο πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης, αν πιστώνονται με κάτι, πέρα από τη σαφήνεια των πολιτικών τους θέσεων, είναι ότι, παρά την ανενδοίαστη αποδοχή των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, δεν τα θεωρούν καθόλου, μα καθόλου, ως έναν τρόπο σωτήριας αντιμετώπισης των μεγάλων συγκαιρινών προβλημάτων. Η ελπίδα τους είναι τόσο […]

Θ.Ν.: Κύριε Γραμματικάκη, με την εμπειρία σας ως ευρωβουλευτή, βλέπετε να γίνεται κάτι περισσότερο τα επόμενα χρόνια όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε σχέση με τα μεγάλα προβλήματα όπως είναι το Προσφυγικό και η κλιματική αλλαγή; Γ.Γ.: Θα απαντούσα κατηγορηματικά, αλίμονο αν δεν γίνει κάτι την ερχόμενη πενταετία. Η Ευρώπη έχει φτάσει σε μια κρίσιμη […]

Θ. Ν.: Κυρία Γουλιώτη, ακούμε συχνά να κατηγορούν τους καλλιτέχνες, τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες, τους συγγραφείς, ότι δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά σαν να μην τους αφορά η δημόσια ζωή. Πιστεύετε πως πραγματικά συμβαίνει κάτι αντίστοιχο; Στ. Γ.: Οχι μόνο δεν συμμετέχουμε στα κοινά, αλλά ενδιαφερόμαστε και εξεγειρόμαστε μόνο όταν κάτι μας αφορά άμεσα. Οι […]

Θ.Ν.: Ο κύριος Γιάννης Βογιατζής έχει ζήσει την Κατοχή, για σας κυρία Κατσέλη είναι γνωστή η σχέση σας με το Μνημόνιο, να ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας με αφορμή τη φράση της Αλκης Ζέη… Λ.Κ.: Γιατί να μην ξεκινήσουμε με τα δικά μας τα θεατρικά και να μιλήσουμε στο τέλος για το Μνημόνιο; Θ.Ν.: Πολύ ωραία […]

Θ.Ν.: Κύριε Κύρτσο, θα έλεγε κανείς πως ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια υπήρξαν για τη δημοσιογραφία και το θέατρο ένα προστάδιο, ένα εφαλτήριο προκειμένου ν’ ασχοληθεί κανείς με την πολιτική. Βέβαια έχουν υπάρξει παλαιότερα εξαιρέσεις -φτάνει να θυμηθούμε την Ελένη Βλάχου, τον Παναγιώτη Λαμπρία και τον Γιώργο Ρωμαίο, για παράδειγμα – οπωσδήποτε όμως το φαινόμενο έχει γίνει […]

Παρά τον ήπιο και συχνά υπαινικτικό τους τρόπο – μας θύμισε έντονα τον Γιάννη Τσαρούχη – τόσο ο πρώην υπουργός Ενέργειας και καθηγητής Νέων Τεχνολογιών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Γιάννης Μανιάτης όσο και η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου εκφράζουν εντονότατα επίκαιρες αλήθειες και ανησυχίες. Για να συνειδητοποιήσουμε, για μια ακόμη φορά, πως ό,τι διατυπώνεται χαμηλόφωνα μάς […]

Σ’ έναν δημόσιο διαπληκτισμό της με τον καθηγητή Δ.Ν. Μαρωνίτη η ηθοποιός Μπέττυ Βαλάση, πριν από πάρα πολλά χρόνια, σχεδόν αξιωματικά είχε πει για οποιονδήποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο εκφράζεται δημόσια στη χώρα μας πως «υπάρχει η καρτέλα του» και επομένως δεν χρειάζεται να προσπαθεί να πείσει για την αλήθεια ή μη των λεγομένων του. […]

Οσο κι αν δημιουργεί προβλήματα σε μια συνέντευξη, να βιάζονται δηλαδή οι συνομιλητές να πάρει ο καθένας τον λόγο για λογαριασμό του γιατί έχει πάρα πολλά να πει, δεν μπορεί να μην το χαίρεσαι, πολύ περισσότερο, όταν παρά τη σχετική βιασύνη, ο σεβασμός του ενός προς τον άλλον και επιπλέον τον τρόπο με τον οποίο […]

Είναι εξαιρετικά παρήγορο να διαβάζεις το τι λέει ένας πολιτικός και αν και ανήκει σε μια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη, σε περίπτωση που το αγνοούσες ή ήσουν αλλοδαπός, θα τον ενέτασσες σε έναν ευρύτερο ουσιαστικά προοδευτικό χώρο – χωρίς να παύεις να αναρωτιέσαι μήπως είναι και αριστερός. Είναι η περίπτωση του πρώην υπουργού Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλου […]

Αν καμία συνομιλία σε σχέση με όσες έχουν γίνει ώς σήμερα στη σειρά «Τα ετερώνυμα έλκονται» δεν προκαλεί πλήξη στο διάβασμά της, οφείλεται κυρίως, κατά τη γνώμη μας, στο γεγονός ότι οι διαφωνίες ή οι συμφωνίες, όσο κάθετες ή περιπαθείς και αν είναι ανάμεσα στους πολιτικούς και στους καλλιτέχνες, διαπνέονται από την αίσθηση του μέτρου. […]

Για μια ακόμη φορά με τη συνομιλία της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώς Φωτίου με τον ηθοποιό και συνθέτη – μην το ξεχνάμε – Γιάννη Ζουγανέλη έχουμε μια τρανή απόδειξη ότι οι άνθρωποι μπορεί να συζητάνε, όσο κι αν διαφέρουν οι απόψεις τους και η συζήτησή τους να είναι επ’ ωφελεία τόσο του ενός όσο […]

Θ.Ν.: Τι συμβαίνει και ενώ ώς τη συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης η Ευρώπη κυριαρχούσε ως πνευματικό μέγεθος, μετά τη συγκρότηση αυτή η Ευρώπη υπολογίζεται κυρίως ως μέγεθος οικονομικό; Π.Μ.: Αυτό συνέβαινε όταν η Ευρώπη ήταν μια οντότητα με ανεξάρτητες χώρες που συχνά εκδηλώνονταν ανάμεσά τους διαφωνίες, διαμάχες και συγκρούσεις – για να μη μιλήσουμε για τους […]

Μια συνομιλία με έναν πολιτικό και με έναν καλλιτέχνη μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένη όταν υπαινίσσεται ή ευθαρσώς υπογραμμίζεται από την πλευρά του πολιτικού η προτεραιότητα της τέχνης. Οχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά γιατί η πολιτική τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν στάθηκε συχνά υπόλογη για παραλείψεις απέναντι στους ανθρώπους, γεγονός που θα ήταν […]

Θ.Ν.: Κύριε Παπακωνσταντίνου, στο θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Η κασέτα» ακούγεται σε κάποια στιγμή ένας ήρωάς της να λέει: «Με ρωτάς, Γιωργάκη, τι είναι η Ελλάδα, η Ελλάδα είναι η οικογενειοκρατία που αναπαράγεται στο φουλ». Γ.Π.: Είμαστε μια μικρή χώρα στην οποία οι κάθε είδους ελίτ γνωρίζονται πάρα πολύ καλά, υπερβολικά καλά, μεταξύ τους. […]

Είναι χαρακτηριστική από κάθε άποψη η συνομιλία του δημάρχου του Πειραιά Γιάννη Μώραλη με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά Νίκο Διαμαντή όσον αφορά τη συνομιλία δύο ανθρώπων στην Ελλάδα που, ενώ θα ήθελαν να συζητάνε μόνο για πολιτισμό, υποχρεώνονται από τις περιστάσεις να καταγίνονται με γραφειοκρατικές και άλλου είδους αγκυλώσεις. Ωστόσο, όπως γράφει και το Ευαγγέλιο «το πνεύμα όπου θέλει πνει», είναι αδύνατον δύο ανθρώπους ταμένους με όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν να τους ευνουχίσεις και να μην παραμένει ως υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητά τους ο πολιτισμός.