Νιάρχος Θανάσης Θ

Αν κάτι ενδεχομένως κάνει αντιπαθές, ή να προκαλεί επιφυλάξεις, οποιοδήποτε κείμενο, μη ποιητικής ή αφηγηματικής εννοείται τάξεως, είναι αναμφισβήτητα ο προσωπικός τόνος. Ενας τόνος όμως που γίνεται σχεδόν αναπόφευκτος όταν διευρυνόμενος, σχεδόν από μόνος του, χωρίς προσπάθεια, μπορεί να περιλάβει μέσα του πολλούς άλλους, σχεδόν όλους τους άλλους, θα διακινδύνευε να πει κανείς. Σε περίπτωση […]

Οι Γρηγόρης Βαλτινός, Βαγγέλης Θεοδωρό-πουλος, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Γιώργος Νανούρης, Αστέρης Πελτέκης και Αρης Τρουπάκης στοχάζονται πάνω στη φράση του Φρανσουά Μοριάκ «ο ηθοποιός, όταν περνάει από το προσκήνιο στη σκηνή, είναι σαν να διαβαίνει ένα κατώφλι που συχνά μόνο οι άγιοι το διαβήκανε»

Η ιστορική διάλεξη του νομπελίστα γερμανού συγγραφέα στην Εταιρεία Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων, τον Μάρτιο του 1972, εναντίον του αυταρχισμού της δικτατορίας των συνταγματαρχών

Σαφώς δεν είχε υπόψη του ο αλησμόνητος Φρέντυ Γερμανός πως ο τίτλος ενός από τα τελευταία του βιβλία, που ήταν «Κατάσταση απελπιστική αλλά όχι σοβαρή», είκοσι έξι χρόνια μετά την έκδοσή του, θα «κούμπωνε» κατά τρόπο συγκλονιστικό με μια τουλάχιστον εκδοχή της νεοελληνικής πραγματικότητας. Οπως τουλάχιστον απεικονίζεται – πού αλλού; – σε τηλεοπτικές εκπομπές με […]

Ο σκηνοθέτης σχολιάζει την πληθώρα θεατρικών παραστάσεων, την τάση των διασκευών και την έλλειψη σύγχρονων ελληνικών έργων

Αν υπάρχει μια ανανεούμενη έκπτωση, σε σχέση με τις αναγνωρισμένες ως πάγιες, σε πνευματικό, ηθικό και πολιτικό επίπεδο, αξίες, που με διαφορετικές μορφές μαστίζει τις κοινωνίες των ανθρώπων από καταβολής κόσμου, δεν είναι μόνο η σύγχρονη με την κάθε γενιά πραγματικότητα, όπως μας γίνεται γνωστή, χάρη στην Iστορία, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έντονα. Είναι […]

Ο ηθοποιός μιλάει για εμπειρίες πάνω και κάτω από τη σκηνή και τον ρόλο με τον οποίο ονειρεύεται να αναμετρηθεί

Στην Αναστασία Κοτανίδου Στον Θοδωρή Χρήστου Ντούμα Οταν ο Τάσος Λειβαδίτης έγραφε, γύρω στα 1982, τους αριστουργηματικούς του στίχους «”Μα πώς περπατάς επί των κυμάτων;” τον ρώτησα /”Εχασα τον δρόμο” μου απάντησε», εννοώντας σαφέστατα πως μόνον όσοι δεν ακολουθούν την «πεπατημένη», οι απροσάρμοστοι, οι κατά Χριστόν «σαλοί» προορίζονται να ζήσουν ή να πραγματοποιήσουν το θαύμα, […]

Αν υπάρχει ένας δημιουργός, ένας καλλιτέχνης που αν συνέχιζε να ζει θα παρέμενε σε όλες του τις εκφράσεις, τόσο τις καλλιτεχνικές όσο και τις ανθρώπινες, ακριβώς όπως ήταν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ενώ έχουν περάσει τριάντα έξι χρόνια από τον θάνατό του («έφυγε» στις 19 Ιουλίου του 1989), είναι αναμφισβήτητα ο Γιάννης […]

      Στη Ναταλί Χρειάζεται οπωσδήποτε μια πολύ προσεκτική αναγωγή ώστε τον στίχο του Κώστα Βάρναλη που παρατίθεται ως τίτλος της επιφυλλίδας να τον συνδυάσει κανείς με το περιεχόμενό της, τον κρίνουμε ωστόσο ως τον μόνο κατάλληλο και αναγκαίο. Δεν είχε στεγνώσει ακόμα το μελάνι (όπως έγραφαν παλιά οι χρονικογράφοι όταν επανέρχονταν σε σύντομο χρονικό διάστημα σε […]

Οσο ανευαίσθητοι και αν έχουμε γίνει – ή μήπως ήμασταν από πάντα; – δεν μπορεί να μην παρατηρούμε συμπεριφορές δικές μας ή των άλλων τόσο χτυπητές ώστε, αν αποφάσιζε να τις κωδικοποιήσει κανείς, θα κατέληγε στον ανάγλυφο χάρτη μιας κοινωνικής ανθρωπογεωγραφίας τόσο παραστατικής ώστε χιλιάδες ή μάλλον εκατομμύρια σελίδες εμβριθών κοινωνιολογικών αναλύσεων θα αποδεικνύονταν αχρείαστες. […]