Αν η πολιτική δεν «δουλεύει» με τις αποχρώσεις, είναι γιατί αν δεν υπάρξουν άπλετα και εκτυφλωτικά φωτισμένα όσα λέγονται ή όσα γίνονται, είναι σαν να μην έχουν ειπωθεί και να μην έχουν επιτευχθεί. Μια προϋπόθεση που μεταβάλλει άρδην τη σημασία των πραγμάτων καθώς η αναγνώριση του «άσπρου-μαύρου» ως μιας αποκλειστικής συνθήκης προκειμένου να διεξαχθεί μια συζήτηση ή να αποτιμηθεί μια οποιαδήποτε πράξη, έχει καταδικάσει μια υπόθεση, επομένως και την πολιτική, να λογαριάζει ως προοπτική ένα πλήρες αδιέξοδο.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ