ΗΠΑ

Καινούργια πραγματικότητα «Η νύχτα θα είναι μακρά και σκοτεινή, αλλά τελικά η μέρα θα ξημερώσει»: με αυτήν την άκρως διπλωματική φράση κλείναμε, σε αυτήν ακριβώς τη θέση, το περυσινό εισαγωγικό σημείωμα στο αφιέρωμα του Project Syndicate για τις προκλήσεις του 2025. Ενα είναι σίγουρο: η νύχτα θα κρατήσει για πολύ ακόμη. Κανένα από τα προβλήματα […]

Θα διατηρήσει αρκετή αυτονομία και αξιοπιστία για να προωθήσει σταθερές τιμές, μέγιστη απασχόληση και χρηματοπιστωτική σταθερότητα όταν η πολιτική, το αυξανόμενο χρέος και η ευφορία της αγοράς θα μπορούσαν να οδεύουν προς την αντίθετη κατεύθυνση;

Δύο αιώνες μετά την ανεξαρτησία της, η ήπειρος επιστρέφει σε ένα παλιό ερώτημα: Μπορούν οι θεσμοί να αντέξουν απέναντι στον λαϊκισμό, τη βία και τις εξωτερικές πιέσεις;

Δεδομένων των αβεβαιοτήτων σχετικά με τις μελλοντικές εμπορικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, πολλές χώρες αποφεύγουν να δεσμευτούν και κλιμακώνουν τις προσπάθειές τους να διαφοροποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία μακριά από το δολάριο

Καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης και επέκτασης της τεχνητής νοημοσύνης επιταχύνεται, Ουάσιγκτον και Πεκίνο πρέπει να κτίσουν πάνω στην ανάγκη να διατηρηθεί ο ανθρώπινος έλεγχος στην απόφαση για χρήση ατομικών όπλων

Παρά τον θόρυβο της σύγκρουσης και της αντιπαλότητας, οι άνθρωποι δεν ζητούν απομόνωση. Ζητούν ελπίδα. Σε 18 από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, ο σαφέστερος δείκτης αποτελεσματικής διεθνούς συνεργασίας δεν είναι η δύναμη ή το ιδιοτελές συμφέρον, αλλά το όραμα

Διαφωνώ με την άποψη ότι άλλοι μπορούν και θα πάρουν τη θέση των ΗΠΑ στην παγκόσμια ηγεσία καθώς οι τελευταίες αποσύρονται από αυτήν. Ας εξετάσουμε την Κίνα, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και κορυφαία βιομηχανική υπερδύναμη. Σαφώς σκοπεύει να επωφεληθεί από την εσωστρεφή στάση της Αμερικής, αλλά προτεραιότητά της είναι η οικοδόμηση εγχώριας οικονομικής […]

Την ίδια ώρα, την ίδια μέρα, τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα αφηγούνται δύο διαφορετικές πραγματικότητες. Από το ABC στο Fox News, η ενημέρωση γίνεται πεδίο πολιτικής σύγκρουσης και καθρέφτης ενός βαθιά διχασμένου έθνους

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ ότι άλλοι μπορούν και θα πάρουν τη θέση των ΗΠΑ στην παγκόσμια ηγεσία. Αν και η ηγεσία των ΗΠΑ στην οργάνωση της μεταπολεμικής τάξης υπήρξε σημαντική, έχει επίσης υπερτονιστεί από ευνοϊκά διακείμενους δυτικούς αναλυτές, ενώ η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Αυστραλίας, του Καναδά και χωρών του Παγκόσμιου Νότου, όπως η […]

Οι επιπτώσεις της εξωτερικής πολιτικής του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Αν και ο ρόλος της Αμερικής ως θεματοφύλακα της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες δεν υπήρξε ποτέ τόσο απλός όσο πιστεύουν οι υποστηρικτές του, τουλάχιστον αντιπροσώπευε ένα ιδανικό βάσει του οποίου μπορούσαν να διαμορφώνονται προσδοκίες και να αξιολογούνται […]

Τα κεντρικά ερωτήματα που θα διαμορφώσουν όχι μόνο τη δεύτερη διακυβέρνησή του, αλλά και τις ολοένα και πιο ζοφερές προοπτικές της αμερικανικής δημοκρατίας, θα εξαρτηθούν από το πόσο μακριά θα ωθήσει ο Τραμπ τον ισχυρισμό περί «εντολής» που έλαβε

Με ή χωρίς κατάπαυση του πυρός, το Ισραήλ θα συνεχίσει να επιδιώκει επεκτατικούς στόχους, επανασχεδιάζοντας τα σύνορα στη Δυτική Οχθη, τον Νότιο Λίβανο και τη Νοτιοδυτική Συρία με τρόπους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν περαιτέρω αναταραχή στη γειτονιά του

Η χρονιά που φεύγει σφραγίστηκε από ένα καταλυτικό γεγονός με συνέπειες που υπερβαίνουν τη διάρκειά της, την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Τα δείγματα γραφής της τελευταίας είναι πολύ καθαρά και οι συνέπειες της υλοποίησής τους πολύ σοβαρές για την Ευρώπη. Ο «οδικός χάρτης» για τις σχέσεις της με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού δόθηκε στη […]

Δεν μας έχει συνηθίσει ο 21ος αιώνας σε εύκολα χρόνια. Κι όμως, στο ξεκίνημά του υπήρξαν οι προϋποθέσεις για να χαράξει η χώρα μια πολύ πιο αισιόδοξη πορεία. Η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη σήμανε την αλλαγή των συνθηκών αλλά και των προοπτικών της για το μέλλον. Δυστυχώς, η πενταετία 2004-09 ήταν αρκετή για να […]

Ο Αντονι Σκαραμούτσι έμεινε μόλις 10 μέρες διευθυντής επικοινωνίας του Λευκού Οίκου. Πριν από 8 χρόνια είχε μιλήσει στον «New Yorker» και δεν είχε πει και τα καλύτερα για τον τότε προσωπάρχη, Ρέινς Πρίμπους, και τον Στιβ Μπάνον. Η συνέντευξη περιγράφεται ακόμη στα αμερικανικά μίντια ως μια από τις χειρότερες όλων των εποχών. Η σειρά […]