Ενα ευχαριστώ στον Μαρκ Μαζάουερ
Να διευκρινίσω, κατ’ αρχάς, ότι το σημείωμα που ακολουθεί δεν είναι βιβλιοκριτική, γι’ αυτό και αδιαφορεί για τους κανόνες της. Είναι μάλλον μια επιστολή που γράφεται για προσωπικούς λόγους, τους οποίους δεν έχω κανένα λόγο να κρύψω. Συγκεκριμένα, στις 5 το πρωί του Σαββάτου, προτού χαράξει, τελείωσα (στα ξένα) το βιβλίο του Μαζάουερ για την […]



































