Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος δεν άντεξε άλλο. Αρπαξε τη σάλπιγγα και σάλπισε την αντεπίθεση του Ελληνισμού κατά της Τουρκιάς. (Εν προκειμένω, λέμε: η Τουρκιά, της Τουρκιάς, για να μένουμε στο πνεύμα). Ο τέως πρόεδρος, με τη νέα παρέμβασή του μέσω κυπριακής εφημερίδας, διεκδικεί πλέον και τον τίτλο του Οπλαρχηγού του Γένους, εκτός από εκείνο του Δημοδιδασκάλου του Γένους, που ήδη κατέχει, καθώς εισηγείται ουσιαστικά μια ωραία σύρραξη με την Τουρκία.
«Η Ελλάδα», δηλώνει, «έχει, πάντοτε κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνει, όπου τούτο δεν έχει ήδη συντελεσθεί, στα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδα ζώνη της όποτε το κρίνει σκόπιμο. Π.χ. μια τέτοια επέκταση μπορεί και πρέπει να γίνει κατά προτεραιότητα όπου τούτο ακυρώνει στην πράξη το ούτως ή άλλως νομικώς ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Και ας είναι βέβαιη η Τουρκία ότι η Ελλάδα και θα το πράξει και θα υπερασπισθεί την αιγιαλίτιδα ζώνη της συνολικώς, με αιχμή του δόρατος τις Ενοπλες Δυνάμεις της, των οποίων τόσο η αποτελεσματικότητα όσο και το φρόνημα ουδόλως μπορεί ν' αμφισβητηθούν, πράγμα που η Τουρκία έχει επανειλημμένως βιώσει στην πράξη». Οπως την περίοδο 1919-1922 ή κατά την εισβολή στην Κύπρο, ας μου επιτραπεί να θυμίσω. Εκτός, βέβαια, αν ο τέως πρόεδρος αναφέρεται στη νίλα του Δράμαλη...
Είναι αδύνατο να πάρει κανείς στα σοβαρά τις θέσεις του τέως προέδρου, όχι μόνον για τις επιπτώσεις τους, τις οποίες προφανώς ο ίδιος αψηφά, αφού δεν τις αναφέρει ούτε καν εν παρόδω, αλλά και για τις κραυγαλέες αντιφάσεις τους. Αδιαφορεί, λ.x., για το ναυάγιο του αγωγού EastMed, που κρίνεται οικονομοτεχνικά ασύμφορος, και υποστηρίζει ότι Ελλάδα και Κύπρος μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν: «Είναι δικό τους ζήτημα», τονίζει. «Ζήτημα το οποίο θα χειρισθούν κυριάρχως και εντελώς ανεξάρτητα από τις σκέψεις ή βλέψεις τρίτων. Αρα οι αποφάσεις επ' αυτού ανήκουν, αποκλειστικώς, σε Κύπρο και Ελλάδα (...) Με απλές λέξεις: Οι θέσεις τρίτων ουδόλως μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο, με τον οποίο Κύπρος και Ελλάδα θ' ασκήσουν τόσο τη stricto sensu κυριαρχία τους». Δηλαδή, Ελλάδα και Κύπρος θα κατασκευάσουν τον αγωγό μόνες τους; Αδύνατον! Εννοεί μάλλον ότι θα συνεχίσουν να χάνουν χρόνο συζητώντας για κάτι μη πραγματοποιήσιμο, σπαταλώντας δυνάμεις για να προωθήσουν στο εξωτερικό κάτι ανέφικτο. Με άλλα λόγια, ας βάλουμε ένα ακόμη Κυπριακό στον ορίζοντά μας. Ενας ακόμη ανεμόμυλος, για να κάνουμε ηρωικές επιθέσεις.
Την ίδια ώρα, όμως, που ο τέως πρόεδρος αδιαφορεί για τον διεθνή παράγοντα στην περίπτωση του EastMed, απαιτεί τη διεθνή υποστήριξη στις ελληνικές θέσεις από την Ευρώπη και μάλιστα προσπαθεί να προκαταλάβει τις εξελίξεις, δηλώνοντας βέβαιος ότι ο Πρωθυπουργός θα ζητήσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Ούτε ως ευσεβής πόθος δεν στέκεται ο σχεδιασμός που προτείνει. Ο Μακρυγιάννης, όταν έγραφε τα «Οράματα», τα είχε τετρακόσια σε σύγκριση με τον κ. Προκόπιο, πολύ φοβάμαι. Αν συνεχίσει έτσι, την επόμενη συνέντευξή του θα τη δώσει ντυμένος τσολιάς ή Μακεδονομάχος. Ανυπομονώ να το δω. Αναρωτιέμαι μόνο, αν τόσο πολύ θέλει τον πόλεμο, γιατί δεν τον έκανε όσο ήταν ακόμη πρόεδρος και αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, κατά το άρθρο 45 του Συντάγματος; Τότε ήταν η ευκαιρία, διότι υπήρχε και υπουργός Αμύνης αληθινό παλικάρι (έβριζε τους Τούρκους από τον ασύρματο...), ο οποίος σήμερα ποζάρει ως μοντέλο στο Ινσταγκραμ και, όπως φαίνεται, προσπαθεί να ξεκινήσει νέα καριέρα ως «ινφλουένσερ».
Το πρόβλημα του τέως προέδρου δεν είναι απλό, αν όμως ένα πράγμα είναι φανερό είναι το ψυχολογικό κίνητρό του πίσω από τη φιλοπόλεμη στάση του. Μόνον ένας πόλεμος θα μπορούσε να ξεπλύνει τον εξευτελισμό του από τον Ερντογάν μέσα στο Προεδρικό, επειδή θα τον αναδείκνυε προφήτη της σύγκρουσης. Δεν χρειάζεται, βέβαια, ένας πόλεμος, τον οποίον θα πληρώσουμε όλοι, για να τακτοποιήσει ο Προκόπιος Παυλόπουλος τα θέματά του. Υπάρχει πάντα και η ψυχανάλυση, η οποία κάνει θαύματα! Βέβαια, όταν φαντάζομαι τον Πάκη στο ντιβάνι να μιλάει και να μιλάει, διερωτώμαι αν θα βρεθεί πρόθυμος ψυχαναλυτής να υποστεί το μαρτύριο. Εκτός αν απασχολεί συγχρόνως δύο ψυχαναλυτές, έναν για να κουράρει τον ίδιο και τον άλλον για να κουράρει τον ψυχαναλυτή...
