Ραγκούση Πέπη

Ατομική ανευθυνότητα «Η δική μου ευθύνη είναι μικρότερη, λιγότερη, ελαφρύτερη από την ευθύνη του άλλου». Δεν ξέρω αν είναι δικό μας, εθνικό μας χαρακτηριστικό ή γενικό. Αυτό που ξέρω ότι εδώ και αρκετούς μήνες έχει παγιωθεί στη σκέψη και τη συμπεριφορά μας. Το βλέπουμε κάθε μέρα στους δέκτες μας, το ακούμε σε συζητήσεις με φίλους […]

Τα δικά μας «καπιτώλια» Ακουσα τη συνέντευξη που έδωσε την περασμένη Παρασκευή ο Νίκος Βούτσης στον κομματικό ραδιοφωνικό σταθμό της Κουμουνδούρου. Επηρεασμένος, προφανώς, από τα όσα είχαν συμβεί στο Καπιτώλιο πριν από λίγες ώρες, ήταν very holoskasmenos, όπως θα έλεγε και «Η θεία από το Σικάγο», και very taragmenos διότι θυμήθηκε τις απόπειρες εισβολής που […]

Ο πολυπράγμων ηθοποιός, οικοδεσπότης του «Ελα να δεις» στο Mega, μιλάει για θρησκεία και επιστήμη, αριστερούς και δεξιούς, μορφωμένους και αμόρφωτους και δίνει μια «αθερίδικη» ευχή για το 2021

Η άλγεβρα του παραλόγου Η ασπρόμαυρη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964), με τον Θανάση Βέγγο, προβάλλεται συχνά από την τηλεόραση. Ο πρωταγωνιστής – ένας πολύ αναγνωρίσιμος τύπος από τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου έως τις σύγχρονες ηθογραφίες – είναι εγκλωβισμένος μέσα στη μιζέρια των αριθμών και των μικροϋπολογισμών. Τα πάντα γι’ αυτόν βασίζονται σε […]

Πριν από λίγες ημέρες, στις ΗΠΑ, στην τελετή έναρξης των εργασιών του νέου Κογκρέσου, ο Ιμάνουελ Κλίβερ, αντιπρόσωπος του Μιζούρι και υποψήφιος για πρόεδρος των Δημοκρατικών το 2008, έκλεισε τον εναρκτήριο λόγο του με μία ευχή. Και με τη λέξη «amen», δηλαδή «αμήν». Μια πανάρχαια εβραϊκή λέξη, ακρωνύμιο στην πραγματικότητα, που χρησιμοποιείται διεθνώς και σημαίνει […]

Ηταν κάποτε η Στάσα Επειδή οι ημέρες ευνοούν τις αναμνήσεις, θυμήθηκα κι εγώ τη Στάσα που έμενε στην παλιά γειτονιά της γιαγιάς μου, στη Σύρο. Η Στάσα ήταν μια θρυλική μορφή για εμένα αν και τη φυσιογνωμία της δεν την καλοθυμάμαι. Εμενε σε ένα δωμάτιο, χαμένο και χωμένο στα σκαλάκια της Ερμούπολης, με τα δύο […]

Να ‘μαστε στο, ελπίζουμε, αίσιο και ευτυχές ή, έστω, ευτυχέστερο 2021. Καλή μας χρονιά και καλή μας επέτειο. Γιορτάζουμε και επισήμως πλέον τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης. Βέβαια, όπως διαπίστωσα, δεν έχουμε απαλλαγεί ακόμη από τα σύνδρομα που μας άφησε η χούντα και μισό, σχεδόν, αιώνα μετά, φοβικοί δογματιστές εξακολουθούν να μπερδεύουν […]

Στα παιδικά μου χρόνια, όχι απλώς δεν ήξερα «τι θα γίνω όταν μεγαλώσω», αλλά ούτε καν γνώριζα τι σημαίνει «δημοσιογράφος». Η μόνη ένδειξη ήταν η μανία μου με τα περιοδικά. Σαν παλαβό έκανα μόλις τα έπιανα στα χέρια μου. Εκείνα των αρχών της δεκαετίας του 1970 που είχαν μεγαλύτερες διαστάσεις από τα σημερινά. Το αγαπημένο […]

Η ασύμμετρη έλξη της βλακείας Τις τελευταίες μέρες, για προφανείς λόγους, ψάχνω στο Διαδίκτυο, ανακατεύω τα ράφια της βιβλιοθήκης μου, αναζητώ αναφορές στη βλακεία. Και ξαναθυμάμαι ή ανακαλύπτω περισσότερες απ’ όσες περίμενα. Οσο κι αν διαφέρουν μεταξύ τους – η βλακεία είναι και κοινωνικό φαινόμενο άρα παίρνει τα χαρακτηριστικά των συγκυριών της κάθε εποχής και κοινωνίας […]

Το έχουμε πει και ξαναπεί τα τελευταία χρόνια. Αλλά, επίσης τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει και ξαναδεί τις αφορμές για να το λέμε. Ο λόγος περί πραγματικότητας που, αν δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν. Τακτική την οποία ακολουθεί απαρέγκλιτα η αξιωματική αντιπολίτευση και τώρα και πριν που ήταν κυβέρνηση […]

Η υψηλή τέχνη της επιστήμης Ο Σπινόζα θεωρούσε την επιστήμη την υπέρτατη των τεχνών. Ο Γκαίτε πίστευε ότι επιστήμη και τέχνη έχουν μια κοινή και χαρακτηριστική ιδιότητα: ανήκουν σε όλον τον κόσμο, επί της ουσίας καταργούν τα σύνορα, γι’ αυτό και δεν υπάρχει ούτε εθνική τέχνη ούτε εθνική επιστήμη. Ο γάλλος ψυχολόγος Κλοντ Μπερνάρ υποστήριζε […]

Ηταν Οκτώβριος του 1982. Η Αθήνα κρατούσε ακόμη το υπόλοιπο του καλοκαιριού της. Και η Ελλάδα έκλεινε έναν χρόνο με σοσιαλισμό. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα μπουσουλούσε, προς το παρόν, στην εξουσία, δεν είχαμε μπει ακόμη με τα μπούνια στην εποχή που αποτυπώνεται, σήμερα, στα σόσιαλ μίντια ως «επί ΠΑΣΟΚ». Με τα γνωστά χιουμοριστικά μιμίδια τύπου […]

Εκτός από τους αστικούς, υπάρχουν πλέον και οι διαδικτυακοί μύθοι. Ενας από αυτούς που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες παίρνει τα πάνω του είναι και το Μινιόν. Το κατάστημα- ορόσημο που ξεκίνησε προπολεμικά από ένα περίπτερο στην Ομόνοια και, χάρη στο όραμα του Γιάννη Γεωργακά, εξελίχθηκε σε αυτό στο οποίο αναφέρονται ακόμη και όσοι δεν το […]

Οσοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχουμε ασχοληθεί με τα καλλιτεχνικά αυτής της χώρας, με τους μύθους αλλά και τα παραμύθια τους, ξέρουμε τι σημαίνει «περιβάλλον του καλλιτέχνη». Οι συνεργάτες, οι φίλοι και οι «πρόθυμοι» που κινούνται γύρω του. Αυτοί που η ουσία του ρόλου τους, ενίοτε και ως αμειβόμενη εργασία, είναι να […]

Η σιωπή των αμνών και η κραυγή των λύκων Με όρους ψυχολογίας λέγεται θυματοποίηση. Ο Σοπενχάουερ πάλι το έχει κάνει βιβλίο με τίτλο «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο». Ενα εγχειρίδιο περί εριστικής διαλεκτικής την οποία ο ίδιος περιγράφει ως την «τέχνη να λογομαχεί κανείς και να λογομαχεί με τέτοιον τρόπο ώστε να υπερασπίζεται […]

Μια φωτογραφία ήταν. Αυτό που, παλιά, λέγαμε ενσταντανέ. Μια φωτογραφία που έκανε τον γύρο του Διαδικτύου, συντάραξε την κοινωνία και διέγειρε τη μήνι της, εξέγειρε τσουνάμι διαμαρτυρίας, προκάλεσε καταγγελτικό παροξυσμό, δεκάδες – μην πω εκατοντάδες – χειλάκια σούφρωσαν αποδοκιμαστικά, άλλα τόσα δακτυλάκια σηκώθηκαν για να μας υποδείξουν το σωστό και το λάθος. «Χωρίς ντροπή αναζητεί τη γόβα […]

Μας θυμάμαι πριν από ένα χρόνο τέτοιες μέρες. Η (διαδικτυακή) Ελλάδα στα κάγκελα. Ο κακός χαμός για τον αλτέρνατιβ εορταστικό στολισμό της Βασ. Σοφίας. Και πριν από δύο και πριν από τρία χρόνια ανάλογα γίνονταν. Με κομματικό – ή, έστω, παραταξιακό – πάντα πρόσημο. Είμαστε με τον εκάστοτε δήμαρχο; Μας αρέσει ο στολισμός. Δεν είμαστε; Χάλια, κιτς, […]

Ο Βαγγέλης ο γιεγιές Ενα, δύο, τρία, πάμε! «Χίλια τάλιρα απόψε για χατίρι σου χαλάω / αλλά μη μου πεις μονάχα στους γιεγιέδες να σε πάω / Δεν μπορώ εγώ κυρά μου επειδή εσύ το θες / να περνάω και να λένε ο Βαγγέλης ο γιεγιές / Αν με δει κανένα μάτι μέσ’ στα κλαμπ […]

Ονειρο χειμωνιάτικης μέρας Χθες το πρωί, μου έπεσε βαρύ το πάπλωμα. Βοηθούσε και το soundtrack της νεροποντής καθώς και η μεταλλαγμένη, λόγω καραντίνας, αίσθηση της ροής του χρόνου. Στο πρώτο ξύπνημα άλλαξα πλευρό και συνέχισα ένα ασαφές όνειρο. Οτι ήταν, λέει, εκείνες οι «μακρινές» προ καραντίνας εποχές και έκανα σχέδια για το προχριστουγεννιάτικο Σαββατοκύριακο. Θα […]

Οι «επαναστάτες» των τεσσάρων ημερών Εκλεισε και ο κύκλος των τεσσάρων ημερών (άντε πέντε, ούτε ώρα παραπάνω), όσο κρατάνε δηλαδή τα «φλέγοντα θέματα» στον τόπο μας. Αστραψαν και βρόντηξαν οι καλλιτέχνες και «λοιπές προοδευτικές δυνάμεις» που υπέγραψαν ενάντια στην απόφαση για απαγόρευση – λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας – των συγκεντρώσεων με αφορμή την επέτειο της […]

Το ανέκδοτο παλιό. Η μαμά του Μπόμπου είχε παραγγείλει στο ζαχαροπλαστείο σουδάκια και, όταν της τα πήγαν στο σπίτι, ο Μπόμπος τής φώναξε «Ελα, σε θέλουν» και εκείνη ρώτησε «Ποιος;» και ο γιος της απάντησε «Ο κύριος με τα σου» και η γυναίκα νόμιζε πως εμφανίστηκε ο Χριστός στην πόρτα τους – κάπως έτσι τέλος πάντων, […]

Τα Harrods βγήκαν παγανιά Και ξαφνικά, Harrods δεν είχαμε και Harrods αποκτήσαμε. Δηλαδή, αν, σε ένα εντελώς υποθετικό σενάριο, αυτές τις μέρες γίνονταν στην Αθήνα εγκαίνια του εμβληματικού βρετανικού πολυκαταστήματος, αμφιβάλω αν θα υπήρχαν τόσες πολλές αναφορές στα ελληνικά σόσιαλ μίντια. Αιτία, του tweet του Στέφανου Τσιτσιπά στο οποίο εκτιμά ότι ήρθε ο καιρός να […]

Ο δημοφιλής ηθοποιός μιλάει για τη ζωή με περιορισμούς, τα είδωλα που δεν πεθαίνουν και το σίριαλ «Σχεδόν ενήλικες» που ετοιμάζει για το Mega

Για την Εσθήρ Κοέν Εγινε γνωστή στο ευρύ κοινό πριν από λίγα χρόνια όταν άρχισε να κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο. Μιλάω για τη φωτογραφία από την πλατεία Μαβί των Ιωαννίνων, βγαλμένη στις 25 Μαρτίου του 1944. Τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας, έλληνες χωροφύλακες περικύκλωσαν, με εντολή της Γκεστάπο, τις εβραϊκές συνοικίες και διέταξαν τους Ρωμανιώτες Εβραίους […]

Θεατές με παντόφλες   Την περασμένη Κυριακή παρακολούθησα τη διαδικτυακή απονομή των θεατρικών βραβείων κοινού. Φορώντας το μπουρνούζι του μπάνιου και ενώ στέγνωνα τα μαλλιά μου – με το πιστολάκι στη χαμηλή σκάλα για να μπορώ συγχρόνως να ακούω τα της τελετής. Την προηγούμενη έβλεπα σε live streaming μια αγαπημένη παράσταση που επειδή την είχα δει […]

Από τον εορτασμό του Αγ. Δημήτριου Θεσσαλονίκης στον εορτασμό του Αγ. Ανδρέα της Πάτρας, οι 30 ημέρες που άλλαξαν την Ιεραρχία

Δημοκρατία και αντιπολίτευση Η αντιπολίτευση είναι βασική προϋπόθεση, κινητήριος δύναμη, θεσμός και βασικός πυλώνας της αστικής δημοκρατίας. Ενα πολίτευμα δηλαδή στο οποίο δεν εφαρμόζεται μόνο η αρχή της πλειοψηφίας αλλά προστατεύεται η μειοψηφία, ακούγεται η φωνή και τα επιχειρήματά της. Απλά πράγματα, αν και δυσνόητα ίσως για τους οπαδούς και νοσταλγούς ολοκληρωτικών καθεστώτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ […]

Εκκαθαρίσεις Στην καραντίνα της άνοιξης είχα κάνει μία γερή εκκαθάριση σε ντουλάπια, ράφια, συρτάρια, ντοσιέ. Με δεδομένο ότι για δεκαετίες έχω υπάρξει «ρακοσυλλέκτης» είχαν μαζευτεί όγκοι από όλα αυτά που κατέτασσα στην κατηγορία «ενθυμήματα και ντοκουμέντα». Βλέποντάς τα όμως μετά από καιρό, συνειδητοποίησα ότι το ενθύμημα και το ντοκουμέντο αποκτά αξία ανάλογα με την αξία […]