Γεωργακοπούλου Ρούλα

Ολα ξεκίνησαν το εμβληματικό έτος ’17. Οχι το 1917, τότε που ο Λένιν εισέβαλε στα χειμερινά ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης, αλλά εκατό χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα μόλις χθες, δηλαδή το 2017 στα χαμόσπιτα των Αγίων Πετραλώνων, εκεί στη μεγάλη μασέλα της Α’ Αθηνών με τα γκουρμέ φαγάδικα, ακριβώς κάτω από τη μύτη της πιο εναλλακτικής […]

Ασχετα με το πόσα απίδια θα πιάσει τελικά ο Ρίσι Σούνακ, να ποιος είναι ο τρόπος να εμπεδωθεί η diversity. Οχι δοτά αλλά κερδισμένα. Enough said. Ας προσγειωθούμε όμως στην πραγματικότητα η οποία δεν είναι τόσο ρόδινη όσο καμώνεται ο πολιτικός πολιτισμός. Ο «μήνας του μέλιτος» θα τελειώσει πολύ γρήγορα για τον νέο πρωθυπουργό διότι […]

Διαβάζω για τον 33χρονο, τον 34χρονο, τον 36χρονο, τον 35μισάχρονο, και μου φεύγει το κεφάλι. Μα πότε πρόλαβε αυτή η γενιά κι έκανε βουτιά στην απόλυτη διαστροφή; Πού μεγάλωνε, πώς σχετιζόταν, τι σκατά πρόσληψη είχε για το άλλο φύλο; Στη δική μας τη γενιά το στερεότυπο του παιδεραστή ήταν εντελώς διαφορετικό και συνοψιζόταν στην αξεπέραστη […]

«Τα παιδιά είναι παιδιά» έλεγε ο Γιάννης Τσαρούχης. «Αλλιώς θα τα λέγαμε ανθρωπάκια». Κανένας πολιτισμός, ούτε πρωτόγονος, ούτε αρχαίος, ούτε νέος, ούτε ανατολικός, ούτε δυτικός, ούτε τίποτα. Ποτέ και κανένας δεν μπόρεσε να προστατεύσει το παιδί. Να το συμπεριλάβει με ρόλο αυτόνομο κι όχι σαν ένα ημιτελές ον χωρίς φιλοσοφική υπόσταση. Ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί […]

Σχεδόν ταυτόχρονα με το πατατράκ της Στρέλλας στη Λυρική, είχαμε κάτι σχεδόν παρόμοιο σε τηλεοπτικό διαγωνισμό για μοντέλα. Λέω να αρχίσω με το δεύτερο. Οπου μια παρέα ανθρώπων της μόδας απέκλεισε από το τελικό στάδιο επιλογής μια τρανς υποψήφια, οδηγώντας την σε κατάρρευση on camera. Τις προηγούμενες μέρες οι ίδιοι άνθρωποι είχαν φροντίσει να της […]

Ηταν νευρικός, μελαψός και όχι πάνω από δεκατριών χρονών ο καταληψίας με τον οποίον ανταλλάξαμε δυο τρία φωνήεντα καθώς ο δρόμος μου με έφερε τυχαία έξω από ένα θεόκλειστο σχολείο, μάλλον Γυμνάσιο, της επαρχιακής πόλης όπου διακόπευα. Καταφανέστατα αρχηγός της ομάδας δεκαπέντε άλλων προέφηβων του ιδίου με αυτόν διαμετρήματος που με έλουζαν με τα γνωστά. […]

Η τρισχαριτωμένη πρωθυπουργός της Ισλανδίας Σάνα Μάριν (στα φινλανδικά ο τόνος μπαίνει στην πρώτη συλλαβή) δεν χορεύει μόνον σόλο. Χορεύει κι άλλους πολλούς στο ταψί. Με το πρώτο μπαμ στην Ουκρανία, η χώρα της, επιδεικνύοντας πρωτοφανή πολιτική τόλμη, κατέθεσε αίτηση και ήδη βρίσκεται σε διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ κι ας βρυχάται από δίπλα η Ρωσία, […]

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα. Εντάξει, είναι λίγο νωρίς ακόμα για το Πάσχα, θα πασχίσουμε όμως πολύ μέχρι τη σούβλα των εκλογών. Σ’ αυτό το ανόσιο πάθος δεν θα υπάρχει απελθέτω. Θα δοκιμαστούμε απαξάπαντες, δεξιοί, αριστεροί, μουλωχτοί και κεντρώοι. Η σειρά είναι τυχαία, το δράμα των εκλογέων όμως δεν θα είναι καθόλου θέμα τύχης. «Δεν θέλουμε […]

Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα; Η χώρα θα γίνει ξανά άθυρμα απανωτών άκαρπων εκλογών και μπουρμπουλήθρα στον αργιλέ του Ερντογάν. Ευτυχώς που είναι ακόμα Αύγουστος και οι ακάματοι influencers του άνω διαζώματος είναι αραχτοί σ’ ακρογιαλιές δειλινά, με τα πανό τους για αντήλιο. Ετσι η φάση κρατιέται  σε θεσμικά κλιματισμένες αίθουσες χωρίς να έχει […]

Από την αρχή της πανδημίας μού φαινόταν λιγουλάκι άκομψο να ορίζεται η κοινωνία των ανθρώπων σαν «αγέλη», αλλά, ψιτ, σας έχω καλά νέα! Τέρμα πια τα μουγκανητά και μαζί μ΄ αυτά τέρμα και η θεωρία της ανοσίας της αγέλης! Οι ειδικοί το είπαν πια καθαρά. Ο ιός αυτός δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Με πιθανότητα επαναλοίμωξης […]

Ε ναι. Δίκιο βουνό είχε ο Μπόρις Τζόνσον ο οποίος δήλωσε τις προάλλες πως λυπάται που αναγκάζεται να αφήσει «την καλύτερη δουλειά του κόσμου». Κάτι τέτοιο μόνον ένας γνήσιος British, ένας άξιος συνεχιστής των Monty Python θα μπορούσε να το πει χωρίς να παρεξηγηθεί. Κι αν η συγκεκριμένη κατακλείδα έχει δυο και τρεις και παραπάνω […]

Σάββατο να ‘ναι μάστορα. Ή Κυριακή, ή Δευτέρα, ή Τρίτη, πάντως ποτέ την Παρασκευή. Γιατί εκείνη την ημέρα διάλεξε η κυβέρνηση να μας ενημερώνει, άπαξ της εβδομάδος, για την επέλαση της πανδημίας. Εκείνη ειδικά την ημέρα, καθίστε σπίτι και κάντε την προσευχή σας. Ολες τις άλλες ξεσαλώστε οι λωτοφάγοι, οι εφησυχασμένοι, οι χαλαροί. Ο περιορισμός […]

Ναι, έτσι ακριβώς ήταν ο τίτλος ενός διηγήματος που μου ξεπετάχτηκε από ποιος ξέρει τώρα τι έγκατα της μνήμης, όταν μάθαμε για την απαγόρευση της άμβλωσης σε ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αφησα τα δικαιωματικά, να τα κλάψουν με την ησυχία τους άλλες που έχουν ακόμα πάσο προς τη γονιμότητα και διοχέτευσα την απελπισία μου στην […]

Υπάρχει μια δυσαρμονία γύρω τριγύρω και δεν ξέρω σε ποιον να δώσω δίκιο. Στον πολιτικό κόσμο που ξεδιπλώνει επιχειρήματα για τον χρόνο των εκλογών ή στην κοινωνία που τα ακούει όλα αυτά βερεσέ; Βερεσέ; Οχι και τόσο. Κι αν συμφωνήσουμε ότι τα ελληνοτουρκικά είναι καραμπόλα του Ουκρανικού κι ότι η ακρίβεια έχει αλλού τα κεντρικά […]

Μια βδομάδα πριν από σήμερα, γιορτάζαμε από αυτή εδώ την κρυψώνα  τη νέα ευρωπαϊκή τουρνέ των Ρόλινγκ Στόουνς, και ορίστε τώρα. Μετά τον θρίαμβο της Μαδρίτης και του Μονάχου, τρίτη μέρα της περιοδείας πρωί πρωί , στα αποδυτήρια του «Γιόχαν Κρόιφ Αρένα» στο Αμστερνταμ, ο Μικ άρχισε να έχει ρίγη και φριχτό πονόλαιμο. Πάπαλα. Η […]

Την ώρα που οι Εγγλέζοι γιόρταζαν το ιωβηλαίο της βασίλισσας χύνοντας κρουνούς από εκείνο το αστείο, το ιδιοσυγκρασιακό, το ασύγκριτο κιτσαριό τους, ένα άλλο εγγλέζικο ιωβηλαίο in progress ξεκινούσε από τη Μαδρίτη, την επομένη έκανε στάση στο Μόναχο και έτσι θα πάει για κάνα δυο μήνες ακόμα, μέχρι τα τέλη Ιουλίου, οπότε θα ολοκληρωθεί η […]

Μου έχουν ξεμείνει και κάποιες πάνινες, από τότε που μας λέγανε ότι όλες οι μάσκες κάνουν δουλίτσα. Τις κρατάω για όποτε ξεσκονίζω τη βιβλιοθήκη ααψού. Για καλές έχω μια μεγάλης προστασίας πορτοκαλί, μια γαλάζια, μια ροζ, μια λεοπάρ, μια φούξια και μία με καρδούλες, όλες ακόμη στο σελοφάν τους. Τις έχω αραδιάσει εδώ πάνω στο […]

Θα το πω όσο πιο σχηματικά μπορώ , γιατί αυτά τα πράγματα καλό είναι να μη λέγονται, πόσο μάλλον να υπονοούνται. Οι άνθρωποι όμως, οι κατά μόνας και οι κατά συλλογικότητες, αυτοί που έχουν αρπάξει το βακτήριο του πουτινισμού και το αμπαλάρουν σαν πρόταση καταλλαγής, ρεαλισμού και  συνθηκολόγησης για να «μη χυθεί άλλο αίμα στην […]

Χωρίς πλαισίωση από ειδικούς, μόνος κατάμονος, με όλη την ευθύνη επί της κεφαλής του και επί των τέκνων ημών, ο κ. Πλεύρης, με διάγγελμα α λα Κιμ Γιονγκ Ουν, βγήκε να μας πει αυτά για τα οποία μας είχε προετοιμάσει ο Πρωθυπουργός, πολύ προτού σαγηνεύσει το Κογκρέσο. Οτι με 5.000 νέες μολύνσεις κάθε μέρα, η […]

Υπήρχε μια τιμιότητα στον κόσμο των αγοριών της εποχής μου. Κρατούσαν για εντελώς μεταξύ τους ορισμένα πράγματα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίναμε από τα συμφραζόμενα. Από τα γέλια, από τα επαναλαμβανόμενα κλισέ, από την έξαψη, από την αθώα καφρίλα κυρίως, που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια καλά καμουφλαρισμένη σεξουαλική υστερία. Τι νομίζετε; […]

Μιλούσαμε στις τελευταίες μας συναντήσεις για τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό που επείγει και να που πριν αλέκτορα φωνήσαι βγήκε ο Ντράγκι και είπε αυτό που τριγύριζε στα κεφάλια όλων μας. Οτι ήγγικεν η ώρα για την Ευρώπη να προχωρήσει επιτέλους σε πλήρη πολιτική ενοποίηση και να φανεί γενναία, συμπεριλαμβάνοντας αμέσως χώρες όπως η Αλβανία, η Ουκρανία […]

Οι χτυπημένοι από την ακρίβεια, οι δικαιωματιστές – διακοπευτές, αυτοί που βόλεψαν με ένα γέμισμα του ρεζερβουάρ από Μεγάλη Εβδομάδα έως την Πρωτομαγιά, βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία της πέψης, οπότε μπορούμε να λέμε και κυρίως να γράφουμε ό,τι θέλουμε. Ποιος ακούει τα ταμπούρλα στη Μολδαβία; Κανείς. Οπως κανείς δεν άκουσε τον γάλλο υπουργό Εξωτερικών και […]

Θα τη θυμάστε. Είναι μια ισπανική τοιχογραφία του 1930 με το κεφάλι του Εσταυρωμένου που απασχόλησε έντονα τα ΜΜΕ τα περασμένα χρόνια και τούτο γιατί η συντηρήτρια αφού πέρασε το πρώτο χέρι ενυδάτωσης, στη συνέχεια άφησε το φρέσκο να στεγνώσει και έφυγε για δεκαπενθήμερες διακοπές. Οταν επέστρεψε μαυρισμένη, είδε στον τοίχο του ναού μια πελώρια […]