Πριν από μία εβδομάδα και εν αναμονή του «σαρωτικού» και «ριζικού» όπως είχε διαφημιστεί ανασχηματισμού, στο κείμενο με τίτλο «Δεν θεραπεύει καμία νόσο» σημειωνόταν εδώ ότι η κυβέρνηση «όπως προαναγγέλλεται σε θριαμβικούς τόνους, ετοιμάζεται να καταφύγει για μία ακόμα φορά πού; Στην παλιά δοκιμασμένη – και απολύτως ατελέσφορη και αποτυχημένη επί της ουσίας – συνταγή: τον ανασχηματισμό. Ασφαλώς και δεν θα είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θα είναι μία εκ νέου εσωτερική μετακίνηση όπως στο παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες, με την προσθήκη πιθανότατα και νέων προσώπων σε χαμηλότερα επίπεδα, που, κατά πάσα πιθανότητα, το μόνο το οποίο θα καταφέρουν θα είναι να συγκροτήσουν μία ακόμα μεγαλύτερη κυβέρνηση, με τη σκέψη όχι στο κυβερνητικό έργο, αλλά στη βέλτιστη επερχόμενη εκλογική γεωγραφία για τη ΝΔ. Και, βέβαια, στο βραχυπρόθεσμο πολιτικό κουτσομπολιό». Αραγε υπάρχει κανείς σήμερα, με τον ανασχηματισμό να έχει πλέον γίνει, που μπορεί να διαφωνεί πραγματικά με αυτό; Το ερώτημα είναι ασφαλώς ρητορικό: η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Πλην όμως με έναν (πολύ) μεγάλο αστερίσκο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
