Καθηγητής φιλόλογος με γερή μόρφωση αλλά και ανησυχίες ενός ευρύτατου φάσματος έθεσε στη σύναξη των πέντε οικογενειακών φίλων μια ερώτηση που όσο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απροσδόκητη, άλλο τόσο θα ήταν δυνατόν να θεωρηθεί και αναμενόμενη. «Να πιστεύουν άραγε στον Θεό η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης;». Στην απάντηση με τη μορφή ερώτησης που του δόθηκε από τον έναν παριστάμενο, δηλαδή «τι σημασία έχει αν πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, αφού και οι τρεις τους κρίνονται για το πόσο καλά κάνουν ή δεν κάνουν τη δουλειά τους, ο συμπαθής κατά τα άλλα φιλόλογος ανταποκρίθηκε με έναν τρόπο τόσο αυτοσχεδιαστικό και παιδαριώδη («Εχει σημασία γιατί έτσι αντιλαμβάνεται και ο λαός ποιο είναι το σωστό»), που αντί να αποκρύπτει την πραγματική του σκέψη την έκανε ακόμη εμφανέστερη. Μια σκέψη δηλαδή που δεν ήταν άλλη από το γεγονός πως η έννοια της πίστης τού γινόταν ακόμα πιο ισχυρή επειδή την αισθανόταν να έχει εξασφαλίσει τη συνδρομή της κρατικής εξουσίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ