Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τον Βασίλη Καρρά και τον Νίκο Μακρόπουλο υποδέχεται αύριο στις 21.00 το «Σπίτι με το Mega» σε μια διαδικτυακή συναυλία από την Πύλη Αξιού. Οι δύο λαϊκοί ερμηνευτές «ταξιδεύουν» από την Κρήτη έως τον Πόντο έχοντας ετοιμάσει και ένα αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη. Πρόκειται για τη συναυλία που προβλήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου (viva.gr) και το Mega εξασφάλισε τα δικαιώματά της. «Το κοινό θα δει ένα συναπάντημα που έχει να κάνει με το λαϊκό τραγούδι κατά βάση. Από εκεί και πέρα θα ακούσει ηπειρώτικο που είναι ο Γιάννης Καψάλης, κρητικό ο Ζωιδάκης και τον Ματθαίο Τσαχουρίδη που είναι από τον Πόντο. Εχουμε πιάσει ένα φάσμα της Ελλάδας σε όλο της το μεγαλείο» λέει ο Ν. Μακρόπουλος, με τον οποίο μιλήσαμε.
Την περασμένη εβδομάδα, στο αφιέρωμα για τον Μάνο Ξυδούς στο «Σπίτι με το Mega», η οικογένειά του σας επέλεξε να πείτε ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι του, το «Πες μου τι έκανα». Πώς φέρατε κοντά το λαϊκό με το ροκ στοιχείο;
Στα τραγούδια μου εγώ έχω πολύ ροκ. Μεγάλωσα με ροκ πέρα από το λαϊκό. Οπότε αυτό το τραγούδι μού ταίριαξε γάντι. Νομίζω ότι έτσι όπως ήρθε η συγκυρία των πραγμάτων αυτό το τραγούδι με περίμενε. Ή εγώ ήμουν κάποια στιγμή εύκαιρος και ανοικτός για να βρεθεί στον δρόμο μου. Εγώ, επειδή πιστεύω στο κάρμα και στις στιγμές των ανθρώπων, νομίζω πως ήταν τελείως καρμικό να έρθει. Με χαροποιεί και το γεγονός ότι με επέλεξε η οικογένεια του Μάνου, που ήταν από την αντίπερα όχθη του λαϊκού τραγουδιού. Με χαροποίησε διπλά που μου δόθηκε αυτό το τραγούδι αλλά κι επειδή είναι ένας κόντρα ρόλος. Ηταν μια αναπάντεχη επιλογή και τους ευχαριστώ γι' αυτό.
Αυτή την περίοδο που τα νυχτερινά μαγαζιά δεν λειτουργούν, ηχογραφείτε τραγούδια;
Αυτή την περίοδο ετοιμάζω ένα CD. Αργησα κιόλας να το κάνω. Αν δεν υπήρχε το lockdown, θα ήταν ήδη στον δρόμο. Εγώ είμαι από τους ρομαντικούς ακόμα της μουσικής και όταν έχω κάποια «αδέσποτα» τραγούδια εξακολουθώ να βγάζω CD, ενώ αυτό ουσιαστικά έχει πεθάνει. Εμάς που μάθαμε και ζήσαμε και μεγαλώσαμε με τα CD μάς κακοφαίνεται λιγάκι να μην τα έχουμε τα τραγούδια καταγεγραμμένα στα χέρια μας. Είναι σαν τις ψηφιακές φωτογραφίες. Εχεις άπειρες σε ένα στικάκι, σε έναν σκληρό δίσκο, όμως δεν έχεις τη φωτογραφία στα χέρια σου στο χαρτί. Εγώ, παρ' όλα αυτά, θέλω να αφήνω κάτι που να είναι στα χέρια. Γι' αυτό κι ετοιμάζω ένα CD το οποίο θα έχει αρκετά τραγούδια τα οποία δεν τα έχω συμπεριλάβει σε κάποιον δίσκο μου και κάποια άλλα όπως το «Πες μου τι έκανα» του Μάνου Ξυδούς. Μόνιμα εγώ ετοιμάζω τραγούδια, αυτή είναι η δουλειά μου, στη ζωή μου αυτό έμαθα να κάνω. Αν και με όλη αυτή την κατάσταση έναν χρόνο τώρα, έχουμε ξεμάθει. Και θα είμαστε έναν χρόνο ακόμα άνεργοι έτσι όπως πάνε τα πράγματα. Νομίζω ότι τείνει να εκλείψει το δικό μας το είδος. Δεν ξέρω πόσοι από εμάς θα αντέξουν δύο χρόνια άνεργοι.
Πέρα από την πανδημία, τον χώρο του θεάματος πλήττουν και αποκαλύψεις για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις.
Γίνεται ένα ξεκαθάρισμα κι ένα ξεσκαρτάρισμα. Και πολύ καλά γίνεται για κάποιους που έχουν δημιουργήσει προβλήματα, έχουν καταστρέψει ζωές. Να ξεκαθαρίσει η αλήθεια, γιατί υπάρχει πολύς μύθος και πολλή φαντασία μέσα στην αλήθεια, να λάμψει και να τιμωρηθούν όσοι πρέπει. Ολοι οι χώροι έχουν να κάνουν με τέτοια προβλήματα, αρκεί να βρει το θάρρος το θύμα και να μιλήσει. Πρέπει να σπάσουν κάποια ταμπού σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, ότι φταίει το θύμα. Δεν είναι κακό να βγει να μιλήσει. Ολοι οι τομείς και όλοι οι εργασιακοί χώροι αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα. Στον καλλιτεχνικό χώρο απλώς έχουν σπάσει ορισμένα ταμπού. Βρέθηκαν οι άνθρωποι του θεάτρου που έσπασαν τα κατεστημένα και μίλησαν. Και πολύ καλά έκαναν.
