Το καλύτερο – ίσως – βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς, «Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ», (κυκλοφορεί ομοίως από το Μεταίχμιο) συνιστούσε μια ώριμη ανάδειξη των συγγραφικών μεθόδων του. Βασιζόμενος στην αγάπη του για τη γαλλική κουλτούρα – όπως και για καθημερινά πράγματα, όπως, ας πούμε, τα γαλλικά τυριά -, ο Μπαρνς εκκινούσε από την προσχηματική αναζήτηση του θρυλικού παπαγάλου τού αγαπημένου του συγγραφέα για να φτιάξει ένα διαφορετικό πορτρέτο της καθημερινότητας του Φλομπέρ, όπως και κατ΄ επέκταση της ευρύτερης επαρχιακής Γαλλίας. Ταυτόχρονα, ανέλυε τη Μαντάμ Μποβαρί από τη σκοπιά του δύσμοιρου, απατημένου συζύγου της Σαρλ – ενός παραγνωρισμένου και περιφρονημένου από τα λογοτεχνικά σαλόνια δευτερεύοντος ήρωα – κατασκευάζοντας ένα σύγχρονο δικό του μυθοπλαστικό προσωπείο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή