Κλείνει αύριο και τυπικά ο εποχικός κύκλος του καλοκαιριού. Ποιου καλοκαιριού; Πότε άνοιξε, πότε τσούλησε, πότε έκλεισε; Εδώ στον Νότο, αρχίζουμε να μετράμε το καλοκαίρι μας αμέσως μετά το Πάσχα. Κάναμε φέτος Πάσχα; Α, ναι, μόνοι μας στο μπαλκόνι μας. Α, όχι αυτό ήταν πέρυσι (η ευθεία γραμμή στην καθημερινότητα «ειδικών συνθηκών» που ζούμε εδώ […]

Eίναι ομολογουμένως σπάνιο να εξυμνούν έναν ηγέτη και την ίδια στιγμή να ανυπομονούν να λάβει τέλος η ιδεολογία του, ο «-ισμός» του. Ο Βίλι Μπραντ δοξάστηκε μαζί με την Οστπολιτικ, ο Χέλμουτ Κολ μαζί με τη Ρεάλπολιτικ. Τον τελευταίο καιρό, όμως, οι έπαινοι για την Ανγκελα Μέρκελ συνοδεύονται από επικήδειους για τον «μερκελισμό». Είναι αλήθεια […]

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος της επιστροφής. Πρέπει να διατρέξω, να προσπεράσω, εικόνες που πληγώνουν το βλέμμα, κάνουν την ανάσα βαριά κι έρχεται κι ενοχή από δίπλα, άντε να τη βολέψεις, να την καταχωνιάσεις άλλη μια φορά και να μπεις στο ταξί σαν κυνηγημένος. Ομως όσο κι αν αποφεύγω το βλέμμα, εκεί που δεν μπορώ […]

Φέτος, ο όγδοος Σεπτέμβρης χωρίς τον Παύλο και ο πρώτος με τους δολοφόνους του στη φυλακή μάς βρίσκει λιγότερους, καθώς προ λίγων ημερών χάσαμε τον συνάδελφο και φίλο Ανδρέα Tζέλλη. Με τον Ανδρέα συμπορευτήκαμε ήδη από την προδικασία στην υπόθεση και κατά της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή ενώ ο ίδιος στάθηκε στο πλευρό της οικογένειας […]

Η δολοφονία του Φύσσα άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την εγκληματική οργάνωση, κυρίως δε λειτούργησε ως ηχηρό καμπανάκι στο πολιτικό σύστημα που μέχρι τότε κοιμόταν. Ολα τα κόμματα αδυνατούσαν να βάλουν φρένο στην εξάπλωση του «χρυσαυγιτισμού», όμως αυτή η πολιτική δολοφονία ήρθε για να ταράξει τα νερά. Ο ένας μετά τον άλλον οι χρυσαυγίτες […]

Οταν ο Αμλετ λέει στον φίλο και συμφοιτητή του, τον Οράτιο, πως «υπάρχουν πολύ περισσότερα (όμορφα) πράγματα στον ουρανό και στη γη απ’ ό,τι έχει ονειρευτεί η φιλοσοφία σου» (εννοώντας τη δημοφιλή και πολλά υποσχόμενη επιστήμη εκείνης της εποχής), σαφώς αναφέρεται στα όρια (περιορισμούς) της εμπειρικής παρατήρησης και λογικής εξήγησης των κρυφών στοιχείων, μηχανισμών και […]

Για να παραμείνω για ένα ακόμα Σάββατο στο χαλαρό, λίγο ανάλαφρο, άντε και λίγο παιχνιδιάρικο κλίμα των διακοπών (υπόσχομαι ότι από την επόμενη εβδομάδα η στήλη «θα βγάλει το μαγιό της»), ιδού κάποια αυγουστιάτικα ευρήματα, προφορικά και γραπτά. Ρεπόρτερ τηλεοπτικού καναλιού, από εκείνους με τα ματσούκια στο χέρι (τι να κάνουν κι αυτοί, το μεροκάματο […]

Ως «ξένη χώρα» περιγράφει τον 17ο αιώνα ο ιστορικός Νίκος Κοκκομέλης στις «Ιστορίες της αυλής», βιβλίο που εισάγει τους αναγνώστες σε αθέατες πτυχές της ιστοριογραφίας. Τι σημαίνει το μυθιστόρημα, για παράδειγμα, για τα αναγνωστικά γούστα του κοινού εκείνη την εποχή; Υπάρχουν κοινά ανάμεσα στην ηρωική θαυματοποιία και τη «ζωή της κρεβατοκάμαρας», στην οποία στρέφεται το […]

Οχι πολλά χρόνια πίσω. Κάπου την τελευταία πενταετία το στιγμιότυπο. Σταθμός ηλεκτρικού του Μοσχάτου. Στη μια του άκρη. Μια γνώριμη (και από μακριά!) φιγούρα κρατιέται από τα σίδερα λες και κάτι περιμένει. Πλησιάζω να βεβαιωθώ. Ναι, είναι ο Γιάννης Ματζουράνης, ο πασίγνωστος Εθνικάρας. Ενας γρήγορος χαιρετισμός και έφυγα. Ηξερα πού κατευθυνόταν. Προφανώς κάποιος θα τον […]

Οι καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας για τις συνθήκες εργασίας των μεταναστών που εργάζονται στα έργα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ ήταν τα τελευταία χρόνια συνεχείς και επίμονες. Ηταν η πρώτη οργάνωση για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έκρουσε τον κώδωνα για τις άθλιες συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες εργάζονται οι μετανάστες ώστε […]