Αναζήτηση
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Τις επόμενες 100 ημέρες θα κριθεί το μέλλον της χώρας. Με απλά λόγια, οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, η στάση των κομμάτων που τη στηρίζουν και η ευελιξία την δανειστών μας είναι το τρίπτυχο που θα καθορίσει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Σε κάθε περίπτωση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μέχρι το τέλος Μαρτίου θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο εντός και εκτός της χώρας, επομένως οι πολίτες θα γνωρίζουν εάν οι αιματηρές θυσίες των τελευταίων ετών έπιασαν τόπο.
– Ο Πρωθυπουργός πάντως βγαίνει δυναμικά στην πρώτη γραμμή με πολλές δημόσιες παρουσίες. Εμφανίζεται αισιόδοξος και φέρεται αποφασισμένος να μη χάσει ούτε μια μέρα, ενώ χθες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας – παραβιάζοντας για πρώτη φορά το πρωτόκολλο – στήριξε ανοιχτά τον Λουκά Παπαδήμο και έψεξε όσους, όπως είπε, «του κάνουν πόλεμο». Την Πέμπτη ο Πρωθυπουργός συγκαλεί το Υπουργικό Συμβούλιο και θα ζητήσει από τους υπουργούς μέχρι τις 15 Ιανουαρίου να έχουν τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητές τους. Αυτή είναι μια ημερομηνία – κλειδί για τα όσα θα ακολουθήσουν, καθώς φθάνει στην Αθήνα η τρόικα για εξονυχιστικό έλεγχο προκειμένου να δώσει το πράσινο φως για την εκταμίευση 90 δισ. ευρώ. Πρόκειται για την περίφημη νέα δανειακή σύμβαση η οποία θα ακουκουφίσει ταμειακά τη χώρα, αλλά μέχρι να ανοίξουν οι κρουνοί, οι πολίτες πρέπει να ανεβούν νέο Γολγοθά.
– Αυτά που πρέπει να γίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες είναι πολλά και το στοίχημα της κυβέρνησης μεγάλο. Εάν η χώρα τα καταφέρει, το έπαθλο θα είναι η παραμονή της στο ευρώ. Εάν αποτύχει, θα βρεθεί αντιμέτωπη με την άτακτη και καταστροφική χρεοκοπία. Το πρώτο βήμα είναι να εξελιχθεί ομαλά η διαδικασία στο κούρεμα του χρέους. Τα εμπόδια μέχρι στιγμής είναι πολλά και το ΔΝΤ εκφράζει φόβους ότι το κούρεμα των ομολόγων στο 50% ενδεχομένως να μην είναι αρκετό για να γίνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο.
– Αλλά ακόμη και αν το λεγόμενο PSI εξελιχθεί ομαλά, τα επόμενα βήματα είναι δύσκολα και επώδυνα για τους περισσότερους πολίτες. Οι δανειστές μας ζητούν νέο Μνημόνιο με ξεκάθαρες δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα, εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που περιλαμβάνουν απολύσεις σε οργανισμούς και φορείς του Δημοσίου. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, υπάρχουν και υπόλοιπα από το 2011. Η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού της χρονιάς που πέρασε είναι 3 δισ. και πρέπει να κλείσει μέχρι τον Μάρτιο. Με ποιον τρόπο; Ουδείς γνωρίζει. Το υπουργείο Οικονομικών πάντως δείχνει να κατανοεί ότι περιθώριο για νέους έκτακτους φόρους στα συνήθη υποζύγια δεν υπάρχει.
– Ενα από τα μέτρα που θα προκαλέσει αντιδράσεις και κλυδωνισμούς στη συνοχή της «συμμαχικής» κυβέρνησης είναι οι περικοπές των επικουρικών συντάξεων και το μαχαίρι στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα. Ηδη πάντως ο δεύτερος μεγάλος κυβερνητικός εταίρος, η ΝΔ, προειδοποιεί ότι δεν θα δεχθεί να μειωθεί άλλο το εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων, ενώ ο ΛΑΟΣ επισημαίνει ότι δεν αντέχουν νέα βάρη οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Είναι προφανές ότι αν δεν βρεθεί κοινός τόπος, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές νωρίτερα από τον Απρίλιο, με όλα όσα συνεπάγεται μια τέτοια εξέλιξη.
– Και σαν να μην έφθαναν οι πιέσεις των δανειστών μας, η ΔΕΗ αυξάνει τα τιμολόγιά της. Την ώρα που οι μισθοί – όσων έχουν δουλειά – και οι συντάξεις μειώνονται, το μεγαλύτερο κρατικό μονοπώλιο φορτώνει με νέα βάρη τους πολίτες. Οι δικαιολογίες που προβάλλει η διοίκηση της εταιρείας δεν πείθουν, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η ΔΕΗ έχει τεράστιο διοικητικό κόστος, ενώ δεν έγιναν όταν έπρεπε οι κατάλληλες επενδύσεις ώστε να μπει στη νέα εποχή. Ετσι, για μια ακόμη φορά οι πολίτες πληρώνουν τα λάθη και τις αστοχίες των διοικήσεων των ΔΕΚΟ.
– Κατά τα άλλα, χωρίς ονόματα, ούτε καν αναφορές σε υποθέσεις που τους οδήγησαν στην επιστολή παραίτησής τους, ολοκληρώθηκε με ταχύτατους ρυθμούς για τα δεδομένα της ελληνικής Δικαιοσύνης η έρευνα των καταγγελιών που έκαναν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης. Οι δύο εισαγγελείς εξετάστηκαν προφορικά και κατέθεσαν υπόμνημα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Φώτη Μακρή, ο οποίος έβαλε στο αρχείο τον φάκελο, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αίτηση των συναδέλφων του «υπήρξε παρορμητική και εκπορεύτηκε από την υπερβολική ευαισθησία τους και από την αδιαπραγμάτευτη προσήλωσή τους».
