Μετεξεταστέος στη χημεία κινδυνεύει να μείνει ο Παναθηναϊκός όσο επιμένει πως στο κράμα της ποδοσφαιρικής αποτυχίας η κακή διαιτησία κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό. Δεν μπορεί για τα συνεχιζόμενα αρνητικά αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη (αυτή την Γκαμπάλα θα τη θυμόμαστε για καιρό) ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές να έχουν μικρότερο μερίδιο ευθύνης από ένα διαιτητικό λάθος.

Δεν μπορεί επίσης να συνεχιστεί η τακτική της διαπόμπευσης των ρέφερι. Θα πείτε, βέβαια, πως από την αρχαιότητα υπήρχαν οι θρησκευτικές πομπές όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι συμμετέχοντες αντάλλασσαν χονδροειδή αστεία, ενώ αιώνες αργότερα ο επαίσχυντος Νόμος 4000 για τον τεντιμποϊσμό μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνοι. Εδώ όμως μιλάμε για ποδόσφαιρο και όχι για γιαουρτώματα.

Ο Παναθηναϊκός αμφισβητεί τη φυσική ροπή του ανθρώπου προς το λάθος. Στο βιβλίο του «Το θάρρος να αποφασίζεις» (εκδόσεις Διόπτρα) ο κορυφαίος ρέφερι όλων των εποχών Πιερλουίτζι Κολίνα γράφει: «Είναι, λοιπόν, δυνατόν να διευθύνεις ένα παιχνίδι χωρίς να κάνεις λάθη; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι εύκολη: όχι».

Ο Παναθηναϊκός –και όχι μόνο –βλέπει πίσω από κάθε εσφαλμένη απόφαση των ρέφερι δόλο. Πιθανόν να έχει δίκιο. Με τον τρόπο όμως που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, το μόνο που επιτυγχάνει είναι ο αποπροσανατολισμός και η ψυχολογική κατάπτωση των παικτών του, οι οποίοι, όπως αποδείχτηκε, πήγαν στην Τούμπα έχοντας καθένας στην πλάτη του από ένα βαρύ σακίδιο «Αρετόπουλο».

Τελευταία Νέα