Αν εξαιρέσει κανείς τις προστριβές για το ηλεκτρικό καλώδιο που επιδιώκεται να συνδέσει την Κρήτη με την Κύπρο, τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο έχουν πλέον συμπληρώσει τριετία. Οι επακουμβήσεις του παρελθόντος που είχαν διαμορφώσει ένα σκηνικό σύγκρουσης φαίνεται να ανήκουν στο παρελθόν – παρά την επιφυλακτικότητα που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τις κινήσεις σε Αθήνα και Αγκυρα για τις πραγματικές προθέσεις των απέναντι. Ακόμη και τα επεισόδια με σκάφη της Ακτοφυλακής, πλοιάρια διακινητών και αλιευτικά που αναζητούν σαρδέλες και γαρίδες στα διεθνή ύδατα, έχουν μετριαστεί. Εάν ο βασικός διπλωματικός στόχος είναι το πλάνο προσέγγισης να έχει διάρκεια, σε έναν σημαντικό βαθμό δείχνει να έχει επιτευχθεί. Οι δίαυλοι λειτουργούν και οι φωτιές σβήνουν πριν πυκνώσει ο καπνός. Ακόμη και στο θέμα με το καλώδιο η Αγκυρα δεν έχει ενστάσεις για την πόντισή του, αλλά θέλει να έχει ενημέρωση, συνεπώς και λόγο, για τις κινήσεις που γίνονται σε θαλάσσιες ζώνες που δεν έχουν καθοριστεί – και, συνεπώς, εμφανίζονται από την πλευρά της ως διεκδικούμενες. Το ερώτημα είναι εάν σε αυτό το σκηνικό υπάρχει χώρος για εκείνο το βήμα που θα οδηγούσε όντως τα ελληνοτουρκικά σε ένα νέο επίπεδο. Οι συνθήκες, όπως αναγνωρίζουν οι κεντρικοί πρωταγωνιστές, δεν δείχνουν ακόμη ώριμες. Υπό αυτό το πρίσμα, ο προβληματισμός που καταγράφεται για τα μελλούμενα στα ελληνοτουρκικά δεν έχει να κάνει τόσο με το ενδεχόμενο επιστροφής στις αναταράξεις μέσα σε μια κατάσταση ακινησίας, όσο με τις ευκαιρίες που χάνονται.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
