Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Κάφκα είναι άτιτλα προσχέδια σε αρκετές παραλλαγές, ημερολογιακές σημειώσεις, πολλές από τις οποίες έχουν μορφή πρωτοπρόσωπης αφήγησης, εγκαταλελειμμένα σπαράγματα, αφορισμοί, βιαστικά σχόλια ως καταγραφές πιθανής μελλοντικής επεξεργασίας, επιστολές προς φίλους, εκδότες, αγαπημένες και απομακρυσμένες γυναίκες, προς την αγαπημένη αδελφή του Oτλια. Αυτή η ροή, συνεχής και επίμονη, διαχέεται στα σύντομα και εκτενή διηγήματα και μυθιστορήματά του, διαμορφώνοντας έναν συμπαγή και προσωπικό κόσμο, που ονομάστηκε «καφκικός» και δεν έχει πάψει να μελετάται, να αναλύεται και να προσδιορίζεται, υπογραμμίζοντας εκείνο που αναζητείται  από τον συγγραφέα και διαρκώς διαφεύγει, παραμένοντας μοιραίο ατύχημα εντός του βίου, το οποίο προκαλεί τυραννικώς, επειδή δεν αποφεύγεται για περίεργους και ανεξήγητους λόγους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή