Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Είναι πολύ νωπές οι μνήμες από τα δεινά της χρεοκοπίας και της Μνημονιακής περιόδου που την ακολούθησε. Και όπως σε κάθε κρίση, έτσι και τώρα, το πρώτο που συμβαίνει, είναι η αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων.
Η διάσωση της απασχόλησης και των επιχειρήσεων αποτελεί αναμφίβολα πρώτη προτεραιότητα. Για να είναι όμως αποτελεσματική και βιώσιμη, απαιτείται η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Σήμερα προβάλλει ως μοναδική ευκαιρία η αντιμετώπιση κορυφαίων διαχρονικών παθογενειών της νεοελληνικής μας πραγματικότητας. Η διάρρηξη των δεσμών του Κράτους με το αντιπαραγωγικό κατεστημένο των κρατικοδίαιτων παρασιτικών επιχειρηματικών συμφερόντων και η απομάκρυνση και απαλλαγή από τα βαρίδια των συντεχνιακών νοοτροπιών. Η εμπιστοσύνη στο Δημόσιο βοηθά στην οικοδόμηση υγιών σχέσεων κράτους και πολιτών που θα εκτοπίσουν τις σχέσεις κράτους και κάθε φύσης πελατών.
Το επόμενο διάστημα, όπως όλα δείχνουν, η Ελλάδα θα μπορεί να προσδοκά πάνω από 55 δισ. ευρώ πέραν του όποιου αποθεματικού έχει απομείνει, από το περίφημο και πολλαπλά σωτήριο μαξιλάρι του ΣΥΡΙΖΑ. 22,5 δισ. επιχορηγήσεις, 9,5 δισ. χαμηλότοκα δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης και τουλάχιστον 25 δισ. από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021 - 2027.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πού θα διατεθούν αυτοί οι πόροι. Θα αξιοποιηθεί η μοναδική αυτή ευκαιρία για τη στήριξη ενός Βιώσιμου Παραγωγικού Μοντέλου; Ενός Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης με περιβαλλοντικά και ψηφιακά χαρακτηριστικά, σύγχρονες υποδομές και κοινωνικές ευαισθησίες;
Για να αναφερθούμε, για παράδειγμα, στον τουρισμό, όπου βιώνουμε την ισχυρότερη κρίση από ύπαρξής του, πότε επιτέλους θα χαράξουμε μια Εθνική Στρατηγική αν όχι τώρα;
Γιατί η προβολή και προώθηση ή το branding στα οποία επιμένουμε αποκλειστικά έως σήμερα, προϋποθέτουν την ύπαρξη στρατηγικού σχεδιασμού, τους στόχους του οποίου θα εξυπηρετούν.
Η Εθνική Στρατηγική για τον τουρισμό πρέπει να αποτελεί προϊόν ευρείας πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης που θα διασφαλίζει την μακροπρόθεσμη υλοποίηση των στόχων της, δηλαδή:
- Τη διαφοροποίηση του τουριστικού μας προϊόντος με ισχυρή ταυτότητα και χαρακτήρα, μοναδικότητα εμπειριών.
- Την οργανική διασύνδεση του τουρισμού με τους άλλους κρίσιμους για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας τομείς: το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την αγροδιατροφική παραγωγή, τις μεταφορές, τις ΑΠΕ.
- Την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ο ανθρώπινος παράγοντας αποτελεί σημαντικό πόρο και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του ελληνικού τουρισμού.
- Και βέβαια την κάλυψη ουσιαστικών δομικών ελλείψεων ως προς τις υποδομές.
Ομοίως στην αγροτική οικονομία.
Πόσο βιώσιμο είναι το σημερινό, εξαρτώμενο από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις μοντέλο;
Χωρίς ισχυρά συλλογικά σχήματα, Ενώσεις - Ομάδες Παραγωγών, που αντί να διαθέτουν τσάμπα το χύμα προϊόν τους θα μπορούν να το πιστοποιούν, τυποποιούν, μεταποιούν, προβάλλουν και εμπορεύονται ώστε να κρατούν οι ίδιοι την προστιθέμενη αξία της αγροδιατροφικής αλυσίδας, πόσο μακριά μπορούν να πάνε;
Πώς θα εκσυγχρονίσουμε την παραγωγική διαδικασία περνώντας από τα παρωχημένα παλιά μοντέλα σε αυτό που λέμε ευφυή γεωργία; κ.ο.κ.
Η μεγάλη συμφορά που μας χτύπησε, ας λειτουργήσει τουλάχιστον ως επιταχυντής των μεγάλων αλλαγών που οφείλαμε να είχαμε προ πολλού κάνει.
Προφανώς η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί πως ένα τόσο σοβαρό θέμα επιβάλλει την επιδίωξη της μέγιστης πολιτικής και κοινωνικής συμφωνίας.
Ο Σπύρος Δανέλλης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και πρώην βουλευτής
