Συνέβη χθες βράδυ. Και οι λίγες λέξεις που το έκαναν γνωστό, έφτασαν και περίσσεψαν προκειμένου να αντιληφθεί κάθε παρατηρητής πολλά. Για πολλούς. Γιατί σε τελική ανάλυση οι μεγάλες ομάδες δεν είναι οι νίκες τους, ούτε η αίθουσα με τα τρόπαιά τους. Μεγάλες ομάδες είναι πρωτίστως ο χαρακτήρας τους, που ως γνωστόν φαίνεται στα δύσκολα. Εκεί που τα γεγονότα απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και αίσθημα ευθύνης. Για τα πραγματικά μηνύματα που πρέπει να στέλνει ο αθλητισμός.
Οσα έγιναν την Κυριακή στη Θέρμη ήταν σοκαριστικά. Μια έκρηξη μίσους, από εκατό χούλιγκαν που το μένος τους δεν τους σταμάτησε μπροστά σε μια χούφτα πιτσιρικάδες 14-15 ετών με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Παιδιά της Θεσσαλονίκης, που φορώντας τα ερυθρόλευκα της σχολής που διατηρεί ο Ολυμπιακός στην πόλη, κάνουν πρωτίστως αθλητισμό. Σε αυτά τα παιδιά επιτέθηκαν. Αυτά τα παιδιά χτύπησαν και λήστεψαν μπροστά στα μάτια των γονιών τους.
Η ερυθρόλευκη ΠΑΕ από την πρώτη στιγμή έκανε όλες τις απαραίτητες κινήσεις για τη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης. Για τον εντοπισμό και των φυσικών αλλά και των ηθικών αυτουργών. Χθες βράδυ όμως έκανε κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Η διοίκησή της προσκάλεσε την ομάδα Κ-12 της Ακαδημίας Πυρρίχιου – ΠΑΟΚ να παρακολουθήσει μαζί με την αντίστοιχη ηλικιακά ομάδα του Ολυμπιακού, την αναμέτρηση Ολυμπιακός – Βόλος στο Γ. Καραϊσκάκης.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γονιών στη Θεσσαλονίκη, αρκετοί από τους χούλιγκαν έφεραν διακριτικά του ΠΑΟΚ. Η ακαδημία του Πυρρίχιου είναι στον Ασπρόπυργο. Πιτσιρικάδες που αγαπούν τον ΠΑΟΚ και μέσα από τα χρώματά του κλωτσούν την μπάλα ποδοσφαίρου. Κλώτσησε και ο Ολυμπιακός χθες βράδυ. Κλώτσησε μακριά την μπάλα της βίας.
Και τέτοιες αξιοπρόσεκτες κινήσεις δεν σε γεμίζουν μόνο με υπερηφάνεια… Σου δίνουν και την αίσθηση ότι υπάρχει – ακόμη – ελπίδα…
