Αναζήτηση
Ο Γιάννης Μπέζος βρέθηκε καλεσμένος στο «Πάμε Δανάη» και μίλησε για τη ζωή του, τα επαγγελματικά του και για την συμμετοχή του στη νέα σειρά του MEGA, «Famagusta».
Τα θετικά σχόλια του τηλεοπτικού κοινού από το πρώτο επεισόδιο
«Η αντίδραση του κόσμου, σημαίνει κάτι, σημαίνει ότι τους ανησύχησε κάτι, ή ότι πήραν τροφή για σκέψη. Πραγματεύεται ένα θέμα σπάνιο, δηλαδή την ευαισθησία από την αντρική πλευρά, και η κατάληξη είναι ότι ο άνθρωπος όσο και αν προσπαθεί να ζει μόνος του, δεν μπορεί.
Όσο αυτάρκης και αν αισθάνεται. Το παιχνίδι της επικοινωνίας και της συνύπαρξης είναι πολύ σπουδαίο. Και στη ζωή έτσι είναι, μπορεί να μας εκπλήξει η συνύπαρξή μας με κάποιον. Το έργο μου άρεσε δραματουργικά, και οι ρόλοι μου άρεσαν.
Με «αιχμαλώτισε» το έργο, για να κάνω κάτι πρέπει να με ενδιαφέρει πρώτα από όλα. Αμέσως το κάνω εικόνα και βλέπω πώς μπορεί να παρασταθεί και αν ενδιαφέρει τους θεατές. Τα διέκρινα όλα αυτά, η παραγωγή και οι συντελεστές είναι άριστοι οπότε δεν υπήρχε λόγος να μην είναι τουλάχιστον μια καλή δουλειά. Το αν θα ήταν επιτυχία ή όχι κανείς δεν το ξέρει», είπε αρχικά.
Είμαι άνθρωπος της πόλης δεν μπορώ να απομονωθώ
«Μου αρέσει να ταξιδεύω αλλά είμαι άνθρωπος της πόλης. Θέλω να ζω δυνατά τη ζωή αλλά με δική μου επιλογή».
Ο ρόλος στο Famagusta
«Με πήρε ο σταθμός τηλέφωνο και μου είπε για τη σειρά και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Μας απασχολεί αυτό το θέμα εδώ και 50 χρόνια και είναι και εθνικό θέμα. Μετά μιλήσαμε και με τον Αντρέα Γεωργίου και μετά πήρα και τα κείμενα.
Όταν είδα την πρόθεση των ανθρώπων για το θέμα που θέλουμε να κάνουμε, είδα την ματιά τους στο ζήτημα και είδα ότι και με τους χρόνους είναι κάτι που μπορεί να γίνει μια τόσο φιλόδοξη δουλειά, είναι 24 επεισόδια σε 3 κύκλους των 8, μου άρεσε πάρα πολύ. ο Αντρέας έχει πάθος, αυτοπεποίθηση σε αυτό που κάνει και μου αρέσει αυτό.
Μας δικαιώνει το αποτέλεσμα. Πρέπει να μάθουμε κάποια πράγματα και να μην τα προσπερνάμε. Καλό είναι να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε, είναι κάτι που εξακολουθεί να υπάρχει στο νησί, αυτή η – σχεδόν – διχοτόμηση».
Oι συγκλονιστικές εξελίξεις που ακολουθούν στα νέα επεισόδια
»Υπάρχει μία ουσία στα πράγματα, υπερασπιζόμαστε έναν τρόπο που αποφασίζουμε να ζούμε, τη γλώσσα τις συνήθειες και τις παραδόσεις μας, τον τρόπο που θρηνούμε τους νεκρούς μας. Και κάποιος έρχεται και μας επιβάλει έναν άλλον, αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπερασπιστώ το έθνος μου, δηλαδή τη συνήθειά μου, και την πατρίδα με την ευρεία έννοια αλλιώς παγιδευόμαστε σε εθνικισμούς και ανοησίες. Ο Ανδρέας και η Βάνα το κάνουν πολύ έξυπνα. Υπάρχει η βάση, αλλά και η μυθοπλασία, και ο τρόπος που γίνεται και υπάρχει μία επιμέλεια», υπογράμμισε ο Γιάννης Μπέζος.
«Μέλημα του ρόλου μου είναι να προστατεύσει και τον ίδιο και τη σύζυγό του. Αυτός είναι ένας άνδρας παλαιού τύπου που προσπαθεί να κρατήσει μία ισορροπία. Θα δούμε τις αναταράξεις που θα υπάρχουν με τα άλλα παιδιά. Δεν θέλουμε να εκθέτουμε μία ευγενική πλευρά του εαυτού μας και προβάλλουμε κάποια αρνητικά μας σαν να χρειαζόμαστε μία προστασία από κάτι, ωστόσο έχουμε μέσα μας έναν σπουδαίο πλούτο».
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάζουμε
«Δεν είναι εύκολα όσα συζητιούνται. Η συνήθεια είναι μεγάλη υπόθεση ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην αλλάξουν και οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι η ζωή προχωρά, ο πλανήτης έχει ανοίξει.
Το δημοκρατικό πολίτευμα προστατεύει πάντα τις μειοψηφίες, η πλειοψηφία δεν χρειάζεται προστασία, αυτό είναι προτέρημα του πολιτεύματος. Όλοι έχουμε δικαιώματα. Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η δημοκρατία προστατεύει πάντα τις μειοψηφίες ότι η φύση υπερέχει όλων μας. Σε πολλά πράγματα θα μπορούσα να είμαι συντηρητικός, δεν μπορώ να κάνω τον άνετο εύκολα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αποδεχτώ ή δεν θα συζητήσω ή να αλλάξω γνώμη.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάζουμε, να μεταμορφωνόμαστε και να αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική και η τηλεόραση. Πρέπει να προχωρήσουμε και αυτό να γίνει με το «ζόρι». Όχι να μας το επιβάλουν αλλά να ζορίσουμε τον εαυτό μας να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Δεν γίνεται να στεκόμαστε στα παλιά».
Θέλουμε να πηγαίνουμε στα σίγουρα, η Τέχνη στα σίγουρα δεν υπάρχει
Για την επαφή του με νέους ανθρώπους σημείωσε: «Επιδιώκω να είμαι πάντα με νέους γιατί έχουν το μέλλον μπροστά τους. Έχουν κάτι χαριτωμένο, μία ψευδαίσθηση της αθανασίας και την αμηχανία στο βλέμμα. Αυτή η αμηχανία πάει μπροστά την Τέχνη.
Η ελληνική τηλεόραση είναι ένα τάβλι, ένα τσίπουρο και ένα χωριό. Εάν είναι αυτό η Ελλάδα του 2024, κάτι δεν πάει καλά. Η θεματολογία είναι το θέμα. Όταν επανερχόμαστε στην ύπαιθρο κάτι μας πάει «πίσω».
Την πρώτη ευθύνη την έχουν αυτοί που εμφανίζονται: οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι, οι δημιουργοί δηλαδή. Από την στιγμή που αποφασίζεις να εκτεθείς για να πεις κάτι, πρέπει να προσπαθήσεις γι΄αυτό. Αν δεν με ενδιέφερε το θέμα για κάτι, δεν θα το έκανα. Θέλουμε να πηγαίνουμε στα σίγουρα, η Τέχνη στα σίγουρα δεν υπάρχει».
Τον απασχολεί η γνώμη του κόσμου
Όπως αποκάλυψε ο Γιάννης Μπέζος, «Με απασχολεί τόσο όσο. Δεν θα κάνω υποχώρηση να διαμορφωθεί μία γνώμη που μπορεί να μου αρέσει. Κάθε φορά καταθέτω αυτά που πιστεύω και αυτά που έχω υποχρέωση να πω. Πρέπει οι άνθρωποι της γενιάς μου να αφήσουμε τα δήθεν και να λέμε την αλήθεια. Οι νεότεροι αυτό περιμένουν».
Οι λαοί που υπολείπονται σε παιδεία, τους φοβίζει το διαφορετικό
Και συνέχισε: «Οι ταινίες του φίλου μας Γιώργου Λάνθιμου είδατε πόσο περίεργες και αιρετικές είναι. Φανταστείτε τι θα γινόταν εδώ. Έχει ισχυρό αποτύπωμα σε παγκόσμιο επίπεδο. Τον θυμόμαστε μόνο όταν είναι να βραβευτεί για κάτι. Έχει επίσης έναν μοντέρ, τον Γιώργο Μαυροψαρίδη που είναι πολύ σπουδαίος καλλιτέχνης. Δεν τον ξέρει κανείς! Είναι πολύ σπουδαίος κινηματογραφιστής και άνθρωπος και δεν τον ξέρει κανείς. Υπάρχουν άνθρωποι πάρα πολύ ενδιαφέρουν που τους αγνοούμε. Είναι τραγικό αυτό το πράγμα. Οι λαοί που υπολείπονται σε παιδεία, τους φοβίζει το διαφορετικό. μας φοβίζει το διαφορετικό γιατί μας θυμίζει ότι είμαστε ασήμαντοι».
«Απρόσιτος – Αυστηρός»: Πώς πορεύεται με αυτές τις δύο «ταμπέλες»
Ο Γιάννης Μπέζος ανέφερε κλείνοντας πως, «Αυτά τα λένε κάποιοι άνθρωποι που τους αρέσουν αυτές οι ταμπέλες. Έχουμε όλοι γνώμη χωρίς να έχουμε γνώση. Είναι και αυτό στο παιχνίδι της ζωής αλλά δεν σημαίνει ότι θα το πάρουμε στα σοβαρά».
