«Από το Νησάκι του Έρωτα, τη βραχονησίδα απέναντι από τον Πόρο με τα τέσσερα δέντρα και το μικρό ξωκκλήσι, όπου βαφτίσαμε το 2003 τον μικρό μας γιο, είδαμε ένα παλιό διώροφο σπίτι στην παραλία του νησιού. Από εκείνη τη στιγμή το ερωτευτήκαμε και όταν μάθαμε ότι πωλείται, αμέσως κινήσαμε τις διαδικασίες για την αγορά του».
Διδάσκουν στα αμφιθέατρα των μεγαλύτερων πανεπιστημίων στον κόσμο. Ο κ. Σπύρος Πολλάλης, καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Χάρβαρντ, και η σύζυγός του κ. Τατιάνα Σπινάρη, ιστορικός τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, παρ΄ ότι ζουν μόνιμα στη Βοστώνη, ποτέ δεν ξέχασαν την Ελλάδα. «Ψάχναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα να βρούμε ένα σπίτι που θα μας ενδιέφερε πραγματικά» λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Πολλάλης. Πριν από τέσσερα χρόνια οι Ελληνοαμερικανοί καθηγητές έγιναν οι ιδιοκτήτες ενός από τα παλαιότερα σπίτια του νησιού, το οποίο εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα.

«Ήθελα να μοιάζει όπως τα σπίτια που έβλεπα όταν ήμουν παιδί. Γι΄ αυτό και προσέλαβα τον κ. Πέτρο, οικοδόμο, που τον θυμόμουν από τα παιδικά μου χρόνια και σήμερα είναι 75 ετών. Μόνο αυτός θα μπορούσε να εφαρμόσει την τεχνοτροπία της εποχής εκείνης». Μάλιστα η επιλογή να διατηρήσουν τα παραδοσιακά στοιχεία, τους κόστισε και σε χρόνο και σε χρήμα. «Για να γίνουν όλες οι απαραίτητες αλλαγές χρειάστηκε να περάσει περίπου ενάμισης χρόνος και να ξοδέψουμε 200.000 ευρώ».

Το μόνο μέρος του σπιτιού που τους προβλημάτισε ιδιαίτερα κατά την ανακαίνιση, ήταν το ισόγειο. «Στο νησί υπάρχει μεικτή χρήση των κτιρίων: στον πρώτο όροφο είναι το σπίτι και στο ισόγειο κάποιο κατάστημα. Έτσι και στο δικό μας. Αρχικά ήταν μαγαζί με γυαλικά και για αρκετά χρόνια ποδηλατάδικο. Δεν θέλαμε όμως ποδηλατάδικο κάτω από το σπίτι». Όπως σημειώνει η κ. Σπινάρη, πολλοί φίλοι και γνωστοί έλεγαν ότι η καλύτερη χρήση του ισογείου θα ήταν γκαράζ. «Άλλοι, πάλι, είχαν τη γνώμη ότι θα έπρεπε να ενσωματώσουμε αυτό τον χώρο στο υπόλοιπο σπίτι ή να γίνει αποθήκη για το σκάφος μας, ακόμα και ξενώνας» λέει η 46χρονη ιστορικός τέχνης. Η απόφαση για την τύχη του ισογείου ελήφθη μέσα σε μια νύχτα. Έτσι, το ποδηλατάδικο έγινε… γκαλερί. «Ο Πόρος είναι ένα νησί που εκτός από τις φυσικές ομορφιές του, έχει και μεγάλη λογοτεχνική παράδοση. Υστερούσε όμως στην εικαστική τέχνη. Έτσι αποφασίσαμε να μετατρέψουμε το ισόγειο σε εκθεσιακό χώρο». Για την απόφαση του ζευγαριού η εφημερίδα «Τhe Νew Υork Τimes» αφιέρωσε μία ολόκληρη σελίδα…

Η γκαλερί Citronne λειτουργεί τρεις μήνες το καλοκαίρι και ήδη έχει ανοίξει για το κοινό δύο φορές. Μάλιστα κάθε σεζόν οι εκθέσεις μεγάλων καλλιτεχνών, Ελλήνων και ξένων, που φιλοξενεί, φτάνουν τις τρεις.