Αναζητώ τις δυνάμεις του κάθε φορά που αισθάνομαι ανήμπορη. Ψιθυρίζω το όνομά

του όταν νιώθω παγιδευμένη. Φαντάζομαι πως θα εμφανιστεί μπροστά μου σαν από

μηχανής θεός και μονομιάς θα βρει λύση σ’ όλα τα προβλήματα!

Τα μαγικά του τερτίπια είναι πιο ισχυρά από αυτά της Μαίρης Πόπινς. Ποιος τη

θυμάται άλλωστε αυτή; Λυπάμαι που το παραδέχομαι, αλλά έχει ξεπεραστεί. Ούτε

προσδοκώ ο Αϊ-Βασίλης να μου κάνει κάνα χατίρι…

Ο μικρός μάγος, όμως, έχει κάτι το απροσδιόριστο και το διαφορετικό. Στην αρχή

μάλιστα έκανα τη δύσκολη. Σιγά μη διαβάσω παιδικά βιβλία, είπα, όταν μου το

πρότειναν. Σχεδόν με εξανάγκασαν να ρίξω μια ματιά στις πρώτες σελίδες και

μετά… διά μαγείας «κόλλησα». Έγινα και εγώ μια Χαριποτεριομανική!

H χάρη του έφτασε – απ’ ό,τι διάβασα – και στο μακρινό Μπανγκλαντές.

Παρατηρούσα τη φωτογραφία ντόπιων παιδιών με ταλαιπωρημένα πρόσωπα και αδύνατα

κορμάκια να «λιγουρεύονται» το 6ο βιβλίο της φαντασιόπληκτης – στην κυριολεξία

– Τζ. K. Ρόουλινγκ.

Μετράνε τα λίγα ψιλά που έχουν στην τσέπη τους και σκέφτονται πως αν δουλέψουν

σκληρά και κάνουν οικονομία ίσως σε μερικές εβδομάδες – το πιο πιθανό είναι σε

μερικούς μήνες – να μπορέσουν να το αγοράσουν. Προέχει βέβαια η ανάγκη του

φαγητού. H πείνα οδηγεί εφτά εκατομμύρια παιδιά κάτω των 14 ετών στην εργασία

για να ζήσουν. H πείνα ήταν αυτή που ανάγκασε και την ίδια τη συγγραφέα να

γράψει και τελικά… πλούτισε.

Όλα γίνονται στη χώρα των θαυμάτων!

«Χάρι Πότερ, Χάρι Πότερ, Χάρι Πότερ…» ψιθυρίζω και πάλι. «Κάνε μερικά από

εκείνα τα μαγικά που έμαθες στο Χόγκουαρτς. Παράτα μας πια με τον Βόλντεμορτ,

καβαλίκεψε το ιπτάμενο σκουπόξυλο και έλα να δώσεις κάνα χεράκι βοηθείας εδώ

πέρα…»!

Καμία απάντηση. Είναι τελικά σίγουρο: όσοι γίνονται σταρ καβαλάνε το καλάμι!

Τελευταία Νέα