Αργησε λίγο να φτάσει στην εκδήλωση προς τιμήν της Αννας Ψαρούδα-Μπενάκη ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά ζήτησε συγγνώμη από τον έτερο πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, δείχνοντάς του με τις σχετικές κινήσεις πως είχε κίνηση στον δρόμο. Το πιο ενδιαφέρον όμως συνέβη αφότου ο Σαμαράς έφτασε και έκατσε στην καρέκλα του – δίπλα στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη. Εκεί μίλησε η γλώσσα του σώματος, με τον Σαμαρά να κρατάει, όσο μπορεί, τις αποστάσεις του όταν βγήκαν οι σχετικές φωτογραφίες. Δεν ξέρω αν οι δύο άνδρες μίλησαν μεταξύ τους, όμως τουλάχιστον χαιρετήθηκαν. Ούτε η κίνηση δεν σταματά την αστική ευγένεια.
Εκτός πλάνου
«Δεν ήταν το σχέδιο που είχε διατυπώσει ο ΣΥΡΙΖΑ», σχολίασε χθες (OPEN) ο Σωκράτης Φάμελλος για την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα – ο ήπιος τόνος του προέδρου του κόμματος για τον προκάτοχό του παραμένει, ωστόσο πλέον ο Φάμελλος είναι πιο ξεκάθαρος όσον αφορά τις «παράλληλες διαδρομές» μεταξύ Κουμουνδούρου και Αμαλίας. Και πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά; Ο Τσίπρας ήταν πολύ σαφής όταν είπε πως η σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει, τη στιγμή που ο πρόεδρός του τον βλέπει ως μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Το θέμα είναι αλλού: εδώ η αστική ευγένεια – και η πολιτική ψυχραιμία – θα αντέξει και μετά την έκδοση του βιβλίου; Και από πόσους;
Στόχος
Είπε κι άλλα ο Φάμελλος, που δείχνει ότι δεν το έχει βάλει κάτω – υπάρχει ακόμα ένα τείχος άμυνας που μπορεί να στήσει απέναντι στον Τσίπρα: «Δεν βρίσκω πλέον τον λόγο να μην υπάρχει ενιαία Κοινοβουλευτική Ομάδα», ανέφερε, όταν ρωτήθηκε για τη συνεργασία με τη Νέα Αριστερά. «Βεβαίως, χρειάζεται η βούληση και η ψήφος των πολιτών. Οι συνεργασίες χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις και εκβιασμούς είναι αναγκαίες σήμερα για τη χώρα», σχολίασε. Μέσα στη Νέα Αριστερά, πάντως, είναι μπόλικοι ακόμα αυτοί που θα προτιμούσαν εξωκοινοβουλευτικές συνεργασίες από το να γυρίσουν στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι και λίγο αμφίβολη εδώ που τα λέμε. Το μόνο πρόβλημα; Δεν είναι βουλευτές.
Διαφορές
Στο θέμα του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, που βάζω στοίχημα ότι θα τεθεί και στη σημερινή προ ημερησίας στη Βουλή, ένας προσεκτικός παρατηρητής καταλαβαίνει πως το κοινό του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται και στη μια αλλά και στην άλλη πλευρά του ντιμπέιτ που άνοιξε. Επισήμως, ο Κώστας Τσουκαλάς εκπροσώπησε τη μια πλευρά, λέγοντας πως «τα εθνικά μνημεία είναι ζωτικά σύμβολα των κοινωνιών, που ανήκουν σε όλον τον λαό και είναι για να ενώνουν, όχι για να διχάζουν όπως η κυβέρνηση προσπαθεί». Η Νάντια Γιαννακοπούλου εκπροσώπησε την άλλη: «Δεν μπορώ να καταλάβω τι τιμή περιποιούμε με το να πατάμε ονόματα χαραγμένα στο κενοτάφιο ανθρώπων που έχουν πεθάνει για την πατρίδα».
