«Η καλύτερη διαφήμιση είναι το ζωντανό, σαν το ψάρι που σαλεύει»

Αν ένα μέρος του ελληνικού τραγουδιού έχει γραφτεί μεταπολιτευτικά από τα ανεξάρτητα labels, ένα επίσης μέρος έχει γραφτεί σε αυτόν τον ακατάστατο μα γοητευτικό χώρο σε όροφο της Πλατείας Βικτωρίας, ανάμεσα σε κούτες και μουσικά όργανα, αφίσες και δίσκους. Απέναντί μου κάθεται ο Μωυσής Ασέρ, παραγωγός – ιδιοκτήτης της δισκογραφικής Καθρέφτης και τραγουδοποιός ο ίδιος. Με πάνω από 500 παραγωγές δίσκων αλλά και με δικά του τραγούδια, έχει εδώ και πάνω από 30 χρόνια μια αξιοσημείωτη πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Είναι κι ένας οξυδερκής ερευνητής, του χρωστάμε άγνωστες στιγμές της μουσικής ιστορίας μας ή παρεξηγημένες που μας τις υπενθύμισε (π.χ. τα πιο δεύτερα λαϊκά του ’70). Οσο χαοτικός είναι ο χώρος, τόσο οργανωμένη είναι η σκέψη του. Και το μεσημέρι που τα είπαμε, είχα την ευκαιρία να του θέσω ερωτήματα ευρύτερα για το σημερινό τοπίο.