Η Λιθουανία έφτιαξε 550 χιλιόμετρα φράχτη στα σύνορα με τη Λευκορωσία για να ανακόψει την παράνομη μετανάστευση.

Η Πολωνία έχει υψώσει φράχτη 2,5 μέτρων στα σύνορα με τη Λευκορωσία για τον ίδιο σκοπό.

Η Λετονία και η Εσθονία κατασκευάζουν φράχτες στα σύνορα με τη Ρωσία ήδη από το 2016.

Η Φινλανδία ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε την κατασκευή φράχτη 200 χιλιομέτρων με τη Ρωσία (28/2).

Τι ζόρι τραβούν λοιπόν οι δικοί μας με τον φράχτη στον Εβρο; Και γιατί δέχονται να εξευτελίζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή στο εθνικό ακροατήριο με διάφορες γελοίες «τροπολογίες Παπαδημούλη» που τελικά απορρίπτονται;

Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γενική και αναπότρεπτη τάση στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι η φύλαξη των συνόρων και η προστασία του εθνικού χώρου.

Και αυτή θα επιτευχθεί παρά τους σκερβελέδες που την αμφισβητούν ή τη δυσχεραίνουν. Είτε τη χρηματοδοτήσει ο κοινοτικός προϋπολογισμός, είτε χρησιμοποιηθούν εθνικοί πόροι – όπως διαβεβαίωσε και ο Μητσοτάκης.

Ουσιαστικός αντίλογος δεν υπάρχει.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση ούτε μπορεί ούτε θέλει να υποδεχθεί «όλη τη δυστυχία του κόσμου» – κατά την παλαιότερη έκφραση του Μισέλ Ροκάρ.

Επιπροσθέτως καμία χώρα της δεν είναι ξέφραγο αμπέλι να σουλατσάρουν ελεύθερα όσοι το επιλέξουν.

Είναι το μεταναστευτικό λόμπι ισχυρό στις Βρυξέλλες; Με γεια του, με χαρά του. Οι άλλοι να δεις πόσο ισχυροί είναι όταν προστατεύουν τις πατρίδες τους.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί έμπλεξε με τους λάθος; Δεν θέλει τον φράχτη επειδή τον θέλει ο Μητσοτάκης ή για άλλους λόγους που δεν τολμώ να φανταστώ;

Και γιατί ξαφνικά μας κουνάνε το δάχτυλο για όσα γράφει κάθε παρλαπίπας στο «Spiegel», τον «Guardian» ή τους «Times της Νέας Υόρκης» κατά της μεταναστευτικής πολιτικής; Εχουν κάποιο νιτερέσο;

Ομολογώ ότι μου είναι ακατανόητο, κυρίως επειδή φαίνεται ανώφελο.

Καταφέρονται κατά μιας πολιτικής που την υποστηρίζει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και δίνουν την εντύπωση ότι επιδιώκουν μια απροστάτευτη χώρα.

Αν είναι έτσι, κάνουν λάθος. Αν δεν είναι έτσι κι απλώς δίνουν την εντύπωση, τότε κάνουν διπλό λάθος.

Ιδίως όταν παίρνουν καταφανείς αποστάσεις και από το κυρίαρχο πλαίσιο για την εξωτερική ασφάλεια, την εθνική άμυνα και τους εξοπλισμούς.

Γιατί λοιπόν το κάνουν;

Η απλή εξήγηση είναι ότι εδώ δεν είχαν πάρει χαμπάρι τον Γεωργούλη, τον φράχτη θα καταλάβουν;

Η πιο σύνθετη είναι ότι εκλαμβάνουν την αποστασιοποίηση από το κυρίαρχο εθνικό πλαίσιο ως διασφάλιση της αριστερής ταυτότητας και της αριστερότερης μπαρούφας.

Αλλά τότε δεν τους φταίει κανένας.