Η εικόνα της Ελλάδας στις Βρυξέλλες δεν διαμορφώνεται μόνο σε επίπεδο κορυφής. Στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα εκφράζεται και με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με την κίνησή του να δώσει στη δημοσιότητα ένα προσχέδιο προγράμματος συναντήσεων της Εξεταστικής Επιτροπής του ΕΚ για τις παρακολουθήσεις (PEGA), το οποίο προοριζόταν για εσωτερική χρήση και δεν αποτελούσε την τελική απόφαση, ο Δημήτρης Παπαδημούλης όχι μόνο δεν βοήθησε στη διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά εξέθεσε την ευρωομάδα του, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη χώρα του. Συνέχισε μάλιστα να υπερασπίζεται το λάθος του, σχολιάζοντας πως ο προεδρεύων της PEGA αντιδρά γιατί «του τράβηξαν το αφτί από το Λαϊκό Κόμμα». Χωρίς να λαμβάνει υπόψη του πως ο ίδιος συνάδελφός του, ο Γερούν Λένερς, ήταν εκείνος που υπέγραψε την επιστολή της PEGA στη Europol, ζητώντας τη συνδρομή της για την έρευνα των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα.

Οι ευρωβουλευτές οφείλουν να κατανοήσουν πως είναι συστατικό κομμάτι της ΕΕ. Η ελληνική Αριστερά στο παρελθόν είχε την τύχη να έχει στις τάξεις της υποδειγματικούς ευρωβουλευτές, που δεν κινούνταν με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του κόμματος που τους έστειλε στην Ευρώπη, δεν δρούσαν μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Τόσα χρόνια στους διαδρόμους των Βρυξελλών και του Στρασβούργου, και τα τελευταία εξ αυτών ως ένας εκ των αντιπροέδρων του ΕΚ, ο Παπαδημούλης θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα τα όρια και τις ευθύνες του ρόλου του.