Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Ο λόγος που φωνάζουμε δεν είναι επειδή δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, αλλά γιατί από τη στιγμή που το θύμα μιας βίαιης πράξης αποφασίσει να την καταγγείλει, εκτός από την πρωτογενή βία της ίδιας της εγκληματικής πράξης που υφίσταται, ξεκινάει να μετράει αντίστροφα ο χρόνος για το «δεύτερο κύμα του τραύματος», δηλαδή τη δευτερογενή θυματοποίηση που θα υποστεί λόγω των αρνητικών αντιδράσεων του περίγυρού του. Μεταξύ αυτών των αρνητικών αντιδράσεων, η πιο καταστροφική είναι η τάση να κατηγορούμε τα ίδια τα θύματα για την επίθεσή τους. Ο δικός μας ρόλος, λοιπόν, είναι να αντιπαρέλθουμε και να αντισταθμίσουμε τη δευτερογενή αυτή βία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή