Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… με το βιβλίο «Ο εθελοντής» του Jack Fairweather (εκδ. Gutenberg). Μια αληθινή ιστορία που δεν στερείται μύθου, με τον εθελοντή να μπαίνει μόνος του στο στρατόπεδο του Αουσβιτς, να συγκροτεί επαναστατικό πυρήνα και να επιχειρεί να ενημερώσει εγκαίρως τους Συμμάχους για το τι εγκλήματα συμβαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά χωρίς καμία ανταπόκριση. Ενα βιβλίο που απαντάει στο γιατί ο πολιτισμός πολλές φορές δεν εκπολιτίζει. Η συγκίνηση είναι το αντικλείδι που φτιάχνει ένα έργο τέχνης για να εισχωρήσει μέσα μας και να μας «κινήσει». Να δονηθούμε στη συχνότητά του και να βιώσουμε την ψευδαίσθηση της αφήγησης σαν πραγματικότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή