Η ιταλομάθεια του Σολωμού δεν είναι στοιχείο εξωτικό, ούτε αποτελεί φαινόμενο που ενδιαφέρει μόνο τους γλωσσολόγους στο πλαίσιο της συζήτησης για την περιβόητη «διγλωσσία» του. Η ιταλική παιδεία του Σολωμού έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωσή του ως ελληνόγλωσσου ποιητή. Όσον αφορά τη γλώσσα της ποιητικής παραγωγής του, ο Σολωμός ξεκίνησε γράφοντας ιταλικά και συνέχισε συνθέτοντας παράλληλα και στις δύο γλώσσες, ενώ σχεδίαζε τα ελληνικά του ποιήματα σε πεζό ιταλικό λόγο. Ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν», το σημαντικότερο από τα ποιήματα που δημοσιεύτηκαν όσο ζούσε, φέρει ως προμετωπίδα δύο στίχους από το δαντικό Καθαρτήριο, που συνδέονται ποικιλότροπα με το κείμενο του «Υμνου». Οσον αφορά το αντικείμενο της παρούσας βιβλιοκρισίας, αξίζει να θυμηθούμε ότι ως οργανωτικό και ιδεολογικό άξονα των επεισοδίων της Επανάστασης που συγκροτούν τον αφηγηματικό κορμό του «Υμνου» (στρ. 35-138), ο Σολωμός αξιοποίησε τη δική του ιταλική θρησκευτική ποίηση που είχε γράψει μέχρι το 1822.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή