Ισως να είναι απλά η εντύπωσή μου. Αλλά αισθάνομαι η χώρα κάπου να έχει σκοντάψει και να μην προχωρά ανεμπόδιστα μπροστά. Τα επίπεδα πολιτικής στα οποία οι παρατηρήσεις αυτές αφορούν είναι αρκετά. Ας αρχίσουμε από το μέτωπο της πανδημίας. Μόλις τον περασμένο Ιούνιο ο βαθμός διασποράς στην κοινότητα είχε φθάσει σχεδόν στο μηδέν. Εκτοτε αρχίσαμε να ανοίγουμε τα σύνορα. Με μοντέλα αλγόριθμων βασισμένα σε χώρες με εμπειρίες μάλλον αρνητικές για την αντιμετώπιση του ιού. Τουρίστες έμπαιναν με δειγματοληπτικούς ελέγχους κι αφήνονταν να κινηθούν στο εσωτερικό ελεύθερα πριν βγουν τα όποια αποτελέσματα. Στη συνέχεια εντοπίζαμε τους θετικούς όπου βρίσκονταν, δίχως έλεγχο των μέχρι τότε επαφών τους!

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ