Μια κινηματογραφική επιστροφή στο «Βερολίνο Αλεξάντερπλατς», το μνημειώδες μυθιστόρημα του Αλφρεντ Ντόμπλιν που εκδόθηκε το 1929 στη Γερμανία και σήμερα θεωρείται κλασικό, θα είχε νόημα μόνο αν χρησιμοποιούνταν ως εργαλείο για την αφήγηση μιας άλλης ιστορίας, εμπνευσμένης ενδεχομένως από το θέμα του βιβλίου. Και το λέω αυτό γιατί το ομότιτλο έργο που σκηνοθέτησε ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ για την τηλεόραση στη δεκαετία του 1980, είναι ένα αειθαλές αριστούργημα που ουδείς μπορεί να αγγίξει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή