«Ο Σπανός δεν είχε την υπεροψία του δημιουργού»

«Προτιμώ να κάνω λάθος παρά να απαντήσω με επεξεργασμένη σκέψη. Δεν έχει νόημα κατά την άποψή μου». Με αυτή τη φράση η Ελένη Δήμου δικαιολόγησε γιατί αποφεύγει τις γραπτές συνεντεύξεις από την αρχή της πορείας της. Από τότε δηλαδή που υπήρχε η αγωνία της προόδου και η επιθυμία να πετύχει το καλύτερο. Στη συζήτησή μας, που έγινε με αφορμή τις παραστάσεις της οι οποίες είναι αφιερωμένες στον Γιάννη Σπανό, αποκαλύπτει τον μεγάλο της φόβο όταν έκανε το πρώτα της βήματα στον χώρο του τραγουδιού. «Πάντα σκεφτόμουν μην τυχόν και δεν συναντήσω ανθρώπους που θαύμαζα και δεν καταφέρω να συνεργαστώ μαζί τους. Αλλά ευτυχώς στάθηκα τυχερή και ευλογημένη. Βρέθηκα δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα και τον Γιάννη Πάριο, τη Βίκυ Μοσχολιού και τη Χαρούλα Αλεξίου». Μελέτησε μάλιστα τους τραγουδιστές περισσότερο. «Αγαπούσα πολύ τις φωνές τους. Γοητευόμουν από το ερωτικό του Γιάννη και τη δουλεμένη και σοβαρή τοποθέτηση του Γιώργου. Με τον Νταλάρα είχα την τύχη και τη χαρά να δουλέψω  και ρουφούσα κάθε τι που μου έλεγε. Με όσους έχω δουλέψει έπαιρνα και κάτι. Θυμάμαι τη Μαρινέλλα να μου λέει: «Δεν θα βγαίνεις ποτέ στη σκηνή άβαφη και δεν θα είσαι ντυμένη όπως το κοινό. Η σκηνή απαιτεί να είσαι λαμπερός. Οσο ταλέντο κι αν έχεις πρέπει να λάμπεις».