Oπως είχα αναφέρει στην ανταπόκρισή μου από το τελευταίο Φεστιβάλ Καννών, η αλήθεια είναι ότι μια ταινία όπως η τελευταία του Κουέντιν Ταραντίνο, η ένατή του κινηματογραφική δημιουργία, το «Κάποτε στο… Χόλιγουντ» («Once upon a time in Hollywood»), πρέπει να «καθίσει» μέσα σου προτού ν’ αρχίσεις να μιλάς γι’ αυτήν. Ετσι ένιωσα όταν την παρακολούθησα για πρώτη φορά στις Κάννες όπου το «Κάποτε στο… Χόλιγουντ» ήταν στην κυριολεξία το απόλυτο γεγονός της διοργάνωσης, η ταινία που όλος ο κόσμος περίμενε πώς και τι, περισσότερο από κάθε άλλη, η ταινία για την οποία εκατοντάδες άνθρωποι στήθηκαν επί ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο της γαλλικής Ριβιέρας προκειμένου να δουν πρώτοι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ