Ι. Μεγάλη συζήτηση έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό για το αν οι περικοπές των συντάξεων για το έτος 2019 που έχουν νομοθετηθεί  από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν «διαρθρωτικό» για την οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα μέτρο ή όχι.

Εσχάτως, μάλιστα, και ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών εμπλουτίζουν την επιχειρηματολογία τους με τη «ρήτρα ευθανασίας» για τους άνω των 70 ετών συνταξιούχους!

Αμφότεροι έχουν κάνει ήδη το πρώτο βήμα στην προώθηση της μακάβριας αυτής ρήτρας, αφού η κυβέρνηση έχει ψηφίσει τη «ρήτρα θνησιμότητας» (άρθρο 96 παρ. 1 Ν. 4387/2016).

ΙΙ. Για την έγκυρη ενημέρωση των συνταξιούχων, αλλά και όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων, ΚΑΙ κατά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου αλλά ΚΑΙ κατά την ψήφιση του 4472/2017 τα κυβερνητικά στελέχη που εισηγήθηκαν και υπερψήφισαν τη σχετική διάταξη για τις περικοπές των συντάξεων υπερθεμάτισαν για την αναγκαιότητα και τη διαρθρωτικότητα του μέτρου των περικοπών.

Σκόπιμο είναι να παραθέσουμε τη σχετική διάταξη του άρθρου 14 παρ. 14 του νόμου Κατρούγκαλου (Ν. 4387/2016) καθώς και την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας του Ν. 4472/2017 που συγκεκριμενοποίησε τις περικοπές για όλες τις καταβαλλόμενες συντάξεις από 1/1/2019.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 14 Ν. 4387/2016: «4. Από την 1/1/2017 και ανά τριετία η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την ανταποδοτική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009».

Από το γράμμα και το περιεχόμενο της ακραίας αυτής μνημονιακής ρύθμισης που θα ισχύει για δεκαετίες προκύπτει αβίαστα και νομοτελειακά η πορεία «επιδοματοποίησης» των συντάξεων.

Εξάλλου, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση επί του άρθρου 1 του Ν. 4472/2017: «Οπως προκύπτει από τα παραπάνω, η παρέμβαση στη συνταξιοδιοτική δαπάνη ύψους 1% του ΑΕΠ, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή απο 1/1/2019, εδράζεται σε υπέρτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος…»

ΙΙΙ. Από τα παραπάνω παρατιθέμενα κείμενα προκύπτει ότι η κυβέρνηση και η ηγεσία της για άλλη μια φορά εμπαίζουν τον συνταξιουχικό κόσμο και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Η μόνη λύση που μπορεί να υπάρξει σήμερα και αποτελεί ταυτόχρονα πρόκληση για την κυβέρνηση είναι η άμεση και διά νόμου κατάργηση ολόκληρου του σχετικού άρθρου 14 του Ν. 4387/2016 καθώς και όλων των τροποποιήσεών του, συμπεριλαμβανομένης – εκτός από την κατάργηση του μηχανισμού επανυπολογισμού των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς – και της ακύρωσης της «ρήτρας 2060», που, αν ισχύσει, θα συρρικνώνει διαρκώς τις συντάξεις και θα στέλνει τα περήφανα γηρατειά στον κοινωνικό Καιάδα.

Γιατί η απλή αναβολή της περικοπής των συντάξεων για ένα εξάμηνο ή έτος, ακόμη και η ακύρωση της σχετικής ρύθμισης για την περικοπή τους, χωρίς την κατάργηση του θεσμού του επανυπολογισμού των συντάξεων και της προσωπικής διαφοράς, θα είναι ένας νέος εμπαιγμός και εξαπάτηση των συνταξιούχων μας.

Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι καθηγητής Εργατικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ, πρώην βουλευτής