ΤΑ ΝΕΑ

H έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που θα δοθεί μεθαύριο στη δημοσιότητα θα είναι κόλαφος. Oπως αποκαλύπτει σε συνέντευξή της στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» η επικεφαλής συντάκτρια της έκθεσης Φριντερίκε Οτο, η μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη και τη Μεσόγειο από την κλιματική αλλαγή είναι ο καύσωνας. Και εξαιτίας αυτής ακριβώς της κλιματικής αλλαγής, οι καύσωνες έχουν γίνει ως και 100 φορές πιθανότεροι.

Το άρθρο 117 του Συντάγματος, στην παράγραφο 3, είναι σαφές: «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».

Οι φωτιές που έχουν εκδηλωθεί τις τελευταίες ημέρες σε όλη την Ελλάδα δεν ήρθαν από το πουθενά. Ούτε αποτελούν προϊόντα μη ελεγχόμενων καταστάσεων, όπως είναι για παράδειγμα οι σεισμοί.

Η ανεύρεση του πτώματος ενός ακτιβιστή σε ένα πάρκο μπορεί ασφαλώς να οφείλεται σε αυτοκτονία. Ή σε δολοφονία για οικονομικούς ή ερωτικούς λόγους.

Δεν ήταν μόνο η χαρά για το νέο χρυσό μετάλλιο, αυτή τη φορά στο μήκος. Δεν ήταν μόνο η έκπληξη για έναν θρίαμβο που λίγοι τον περίμεναν. Ηταν και η συγκίνηση για τη σεμνότητα του Χρυσού Ολυμπιονίκη.

Ο ένας είναι κωπηλάτης, πήρε το χρυσό στους Ολυμπιακούς και έκανε υπερήφανη όλη την Ελλάδα. Ο άλλος είναι αρσιβαρίστας, ανακοίνωσε κλαίγοντας την απόφασή του να αποσυρθεί και συγκίνησε όλη την Ελλάδα. Και οι δύο όμως είπαν κάτι που πρέπει να απασχολήσει επειγόντως την πολιτεία.

To σύνθημα ανήκει στον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ονόμασε έτσι και το κόμμα του: «H Δημοκρατία σε Κίνηση!» Και υιοθετήθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που κατάλαβε ότι ο μόνος τρόπος να αλλάξει αυτή η χώρα, και να αρχίζουν να ξεπερνιούνται οι παθογένειές της, είναι να υπάρχει διαρκής κίνηση σε όλα τα επίπεδα: το οικονομικό, το εκπαιδευτικό, το κοινωνικό, το εθνικό. Τα πάντα ρει, αυτό ήταν ανέκαθεν το νόημα του κόσμου.

Tα καλά νέα έρχονται από το μέτωπο των κλινικών μελετών: το ισραηλινό εισπνεόμενο φάρμακο κατά της Covid-19 που έχει χορηγηθεί σε τριάντα έλληνες ασθενείς έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Και μέχρι τον Σεπτέμβριο αναμένεται να ζητηθεί η έγκρισή του, ώστε στη συνέχεια να καταστεί δυνατό να παρασκευασθεί μαζικά. Οπως έχει αποδειχθεί και με τα εμβόλια, η επιστήμη κάνει άλματα.

Η προφυλάκιση του Πέτρου Φιλιππίδη, που ακολουθεί εκείνη του Δημήτρη Λιγνάδη, δείχνει πρώτα απ' όλα ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, όσο ισχυρός κι αν είναι, όσο γνωστός ή δημοφιλής κι αν είναι. Κι αυτό είναι ενθαρρυντικό γιατί αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, άρα οποιαδήποτε ή οποιοσδήποτε πέφτει θύμα βίαιων πράξεων θα πρέπει να μη διστάζει να το καταγγέλλει.  

Δεν ξέρει κανείς αν θα πρέπει να μιλήσει για σεξισμό, για χυδαιότητα ή για απέραντη ανοησία. Το βέβαιο πάντως είναι ότι το σχόλιο στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ για την εθνική μας τενίστρια, τον γιο του Πρωθυπουργού και την ΕΡΤ αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα τοξικού πολιτικού λόγου και έρχεται να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα. Είχε προηγηθεί επίθεση πρώην υπουργού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σημερινή υπουργό, με τον πρώτο να θεωρεί ότι θα γίνει πειστικότερος αν εμπλέξει στην επιχειρηματολογία του τα παιδιά της δεύτερης.

H Ελλάδα γερνάει - στο επίπεδο όχι μόνο του πληθυσμού, αλλά και του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών, που δείχνει μερικές φορές να μην μπορεί να παρακολουθήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις και να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ψηφιακού εκσυγχρονισμού της χώρας.

Οι πρωτεΐνες αποτελούν βασικά συστατικά στοιχεία κάθε ζώντος οργανισμού. Κάθε κύτταρο του σώματός μας είναι γεμάτο με αυτές. Και η κατανόηση της δομής τους έχει μεγάλη σημασία για την πρόοδο της ιατρικής. Γιατί όλες οι ασθένειες, από τον καρκίνο μέχρι την Αλτσχάιμερ, και φυσικά την Covid-19, σχετίζονται με τη δομή κάποιας πρωτεΐνης.

Τρία χρόνια μετά την καταστροφική φωτιά στο Μάτι, που στοίχισε τη ζωή 102 ανθρώπων, τρία είναι και τα μεγάλα ζητούμενα. Το πρώτο είναι να αποδοθούν ευθύνες για εκείνη την τραγωδία. Κάποιοι ολιγώρησαν, κάποιοι αποδείχθηκαν ανίκανοι ή κατώτεροι των περιστάσεων, κάποιοι παρακολούθησαν αμέτοχοι τις φλόγες να απλώνονται «ωσάν τον Ξέρξη», όπως αναφέρεται στο πόρισμα του ανακριτή. Υπήρξε αδιαφορία. Υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης. Υπήρξε υποκρισία. Για όλα αυτά, οι υπεύθυνοι πρέπει να λογοδοτήσουν.

To παιχνίδι του ήταν συγκλονιστικό, δικαίως υποκλίνεται όλος ο πλανήτης σε αυτόν τον «διαστημικό» παίκτη. Και οι δηλώσεις που έκανε μετά την κατάκτηση του τίτλου ήταν βαθύτατα συγκινητικές.

Ο τούρκος πρόεδρος δεν πήγε τελικά στην Αμμόχωστο. Δεν θέλησε να κόψει όλες τις γέφυρες ούτε να συγκρουστεί ανοιχτά με τους λίγους συμμάχους που του έχουν απομείνει. Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να προβεί στις προκλήσεις που είχε προαναγγείλει.

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, δεν νοείται καμία επιφύλαξη, δεν δικαιολογείται καμία ένσταση, ουσιαστική, νομική ή ετυμολογική: οι γυναικοκτονίες αποτελούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα και μια τεράστια πολιτισμική ήττα.

Η ενδεχόμενη απόσυρση των αυτοκινήτων παλιάς τεχνολογίας που βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων είναι ένα στρατηγικό βήμα για μια φιλική στο κλίμα εποχή και μια νέα μετάβαση. Τα όρια στις εκπομπές ρύπων είναι παράλληλα κάτι που δεν πρέπει να μας διαφεύγει από τον έλεγχο, όμως ο συντονισμός μιας εθνικής μεταρρύθμισης με μια συνολική πράσινη πολιτική της ΕΕ είναι επείγουσα και οφείλει - όπως και γίνεται - να δρομολογηθεί.

Το φοβόμασταν. Το ξορκίζαμε. Αλλά στην πραγματικότητα το περιμέναμε. Κι εκείνο, το τέταρτο κύμα, αποδείχθηκε πιστό στο ραντεβού του. Οπως αποδείχθηκε και πιο τρομακτικό από τα προηγούμενα: σε μία εβδομάδα τα κρούσματα του κορωνοϊού πενταπλασιάστηκαν, ενώ τον περασμένο χειμώνα για την αντίστοιχη αύξηση είχαν χρειαστεί 4 με 5 εβδομάδες. Αν επιπλέον ληφθεί υπόψη ότι τα πραγματικά κρούσματα υπολογίζονται σε τριπλάσια από αυτά που καταγράφονται, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση είναι δραματική.

Δεν θα είναι εύκολο αλλά καθίσταται επείγον λόγω δυσμενών εξελίξεων στην Κύπρο και της προκλητικής φιέστας που ετοιμάζει ο Ερντογάν σε Βαρώσια και Αμμόχωστο.

Καθώς ειδεχθείς πράξεις και εγκλήματα γενετήσια και άλλα πρωτόγνωρα για τη χώρα μας αποκαλύπτονται και σοκάρουν, μια συζήτηση που πρέπει να ανοίξει και να υπάρξει είναι για την πολιτική βούληση που έχει να κάνει με την αυστηροποίηση των ποινών. Παράλληλα, το να κλείσουν όλα τα πιθανά παράθυρα για ποινές που αφορούν αδικήματα για παράδειγμα βιασμών ή αιµοµιξιών είναι πρωταρχικό συλλογικό χρέος αν θέλουμε να λεγόμαστε ευνομούμενη κοινωνία και κυρίως μια κοινωνία που σέβεται τις γυναίκες. Τα αθροισμένα και πολλά εγκλήματα που αφορούν τις γυναίκες δε, αποτυπώνουν, πέραν της δομημένης και ριζωμένης πατριαρχικής χροιάς της κοινωνίας, και τη στρεβλή πρόσληψη που υπάρχει για εκείνες.

Ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές ή θεωρήσεις, είναι όσο ποτέ επείγον οι πολιτικές δυνάμεις να βρουν ένα modus vivendi όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας και την υγειονομική κρίση.

Ας το δώσουμε με ένα απλό σχήμα: όσο μέρος του πληθυσμού μένει ανεμβολίαστο, τόσο ο ιός βρίσκει τον χώρο να εξαπλώνεται, να μεταλλάσσεται, να αναπτύσσεται με τις γνωστές εφιαλτικές παρενέργειες.

Το τέλος των δικαιολογητικών για τη μεταβίβαση ακινήτων (έως τώρα απαιτούνταν τουλάχιστον είκοσι!) είναι μια θεσμική τομή που μόνον θετικά μπορεί να διαβαστεί. Δεν είναι μόνον πως ο πολίτης γλιτώνει κόστος και χρόνο. Δεν είναι μόνον πως και το κράτος βγαίνει κερδισμένο από αυτό.

Οσο η πανδημία αναζωπυρώνεται αλλά και είναι προ των πυλών οι νέες μεταλλάξεις, είναι κοινός τόπος πως το εμβόλιο είναι βασικό όπλο και μαζική γραμμή άμυνας για όλους και όλες.

Ηταν μια ευκαιρία για μια ακόμη δόση λαϊκισμού από την αντιπολίτευση η πρόσφατη αποστροφή του Πρωθυπουργού σε συνέντευξή του για τα περιφερειακά νοσοκομεία

Υπάρχει πραγματικό δίλημμα ανάμεσα στην κρατική ευθύνη και την ατομική ευθύνη; Το κράτος αυτή τη στιγμή παρέχει σε όλους τους ενήλικους πολίτες τη δυνατότητα να εμβολιαστούν με όποιο εμβόλιο θελήσουν. Κάνει αυτό που πρέπει να κάνει και, παρά τις καθυστερήσεις, το κάνει χωρίς αστερίσκους.

Ζήτημα επείγον και που θα έπρεπε ήδη να απασχολεί είναι οι κλιματικές μεταβολές και οι συνέπειές τους. Αυτό δεν είναι ουδέτερη έννοια ή αιτία για αναλύσεις χωρίς διέξοδο. Είναι η σημερινή παγκόσμια και τοπική συνθήκη που επηρεάζει τη ζωή μας. Ο καύσωνας, οι πυρκαγιές, οι φυσικές καταστροφές, αλλά και όσα αναμένονται το φθινόπωρο και τον χειμώνα όπως οι πλημμύρες, είναι το δυσάρεστο αποτέλεσμα των τεκτονικών κλιματικών αλλαγών που έχουν συντελεστεί την τελευταία εικοσαετία και που έχουν «καρπό» τις υψηλές θερμοκρασίες, το λιώσιμο των πάγων, την άνοδο της θάλασσας - προφανώς και με ανθρώπινη ευθύνη. Το βιώσαμε και στη χώρα μας με διάσπαρτες πυρκαγιές, όπως στα Μέθανα, με αφόρητες θερμοκρασίες στα αστικά κέντρα, αλλά και παγκοσμίως με τις εικόνες στον Καναδά ή τις φωτιές στην Κύπρο. Σε ένα καλοκαίρι δε, που τώρα ξεκινάει.

Υπάρχουν τρεις αριθμοί που προκαλούν αίσθηση στα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της GPO που δημοσιεύουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ». Ο ένας αφορά τη συνολική αποτίμηση των πολιτών για το ως τώρα έργο της κυβέρνησης. Δύο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και δεκαπέντε μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας, η κυβέρνηση συγκεντρώνει το 53,7% των θετικών απόψεων των πολιτών. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλό τόσο από μόνο του, όσο και σε σχέση με τα ποσοστά αποδοχής προηγούμενων κυβερνήσεων στο ίδιο χρονικό σημείο της θητείας τους: τον Ιούνιο του 2017, το ποσοστό των πολιτών που έβλεπαν θετικά ή μάλλον θετικά την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν μόλις 13,1%!

Δεν υπάρχει πιο παρεξηγημένη λέξη από τη μεταρρύθμιση. Οι πολιτικοί που τις προανήγγειλαν ήρθαν αντιμέτωποι με δογματικά κομματικά ακροατήρια, που δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για οποιαδήποτε αλλαγή. Οσες φορές επιχείρησαν να ξεπεράσουν τις αντιδράσεις, βρέθηκαν μπροστά σε μια σκληρή αντιπολίτευση, έτοιμη να κερδίσει από τη φθορά της κυβέρνησης. Μόνο όταν αυτοί οι πολιτικοί δεν έκαναν πίσω, χωρίς να νοιάζονται για το πολιτικό κόστος, τα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια γίνονταν νόμοι του κράτους. Ή, όταν έβρισκαν ένα μίνιμουμ συναίνεσης στα υπόλοιπα κόμματα, που αναγνώρισζα πως παρά τις όποιες αναταράξεις κάποιες μεταρρυθμίσεις είναι επιβεβλημένες.

Το αίτημα για εκσυγχρονισμό ενός θεσμού τόσο παλιού όσο η Εκκλησία ίσως μέχρι πρότινος να ακουγόταν παράδοξο. Ωστόσο, η επικαιρότητα της προηγούμενης εβδομάδας - η επίθεση με βιτριόλι μέσα στη Μονή Πετράκη και όχι μόνο - επηρέασε δραματικά τον τρόπο με τον οποίο κοιτάει κανείς τις εσωτερικές του δομές.

Τo έγκλημα των Γλυκών Νερών, με την απίστευτη εξέλιξη που είχε, συγκλόνισε την Ελλάδα, ενώ συζητήθηκε εκτενώς και εκτός συνόρων. Η βαρβαρότητα του δράστη, και η υποκρισία που επέδειξε σε όλο το διάστημα που υποδυόταν τον συντετριμμένο χήρο, σοκάρισαν, εξόργισαν και προκάλεσαν έντονο προβληματισμό.

Η Covid-19 είναι εδώ. Και όπως διαφάνηκε είναι παρούσες και οι ανησυχητικές μεταλλάξεις της. Η χθεσινή ημέρα συνόψισε τις δύο τάσεις της πανδημίας. Από τη μία, τη λυτρωτική δυνατότητα που δίδει ο μαζικός εμβολιασμός να ανακτούμε σταδιακά βαθμούς ελευθερίας αφαιρώντας τις μάσκες σε ανοιχτούς χώρους και υπό όρους. Από την άλλη, το καμπανάκι για τη μετάλλαξη Δέλτα φανέρωσε πως τίποτε δεν τελείωσε και οι κίνδυνοι καραδοκούν για τη δημόσια υγεία και βέβαια την κανονικότητά μας. Κι όμως αυτές ακριβώς οι αντίρροπες τάσεις είναι που πρέπει να μας πεισμώσουν συλλογικά για την Επιχείρηση «Ελευθερία». Τώρα πρέπει να επιταχυνθεί το πρόγραμμα εμβολιασμού σε συνδυασμό με τα μέτρα ασφαλείας που οφείλουμε να τηρούμε. Τυχόν επιφυλάξεις, σκεπτικισμός και αρνήσεις προσκρούουν εξάλλου στην ίδια την πραγματικότητα.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε πως το ελληνικό Σχέδιο Ανάκαμψης εγκρίνεται. Στον επίλογο της πανδημίας, μπορούμε πια να πούμε πως παρά τα προβλήματα, η Ελλάδα έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά σε θέματα οικονομίας, καινοτομίας και μεταρρυθμίσεων. Τώρα έρχεται η ώρα της Ευρώπης να δείξει πόσο πολύ έχει αλλάξει.

Οι επιστήμονες έχουν αρχίσει ήδη να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου όσο πιο συχνά μπορούν: η πιθανότητα τέταρτου κύματος της πανδημίας το φθινόπωρο δεν μπορεί να αποκλειστεί εξαιτίας των μεταλλάξεων - και ειδικά της Δέλτα που ανησυχεί πλέον ολόκληρη την Ευρώπη - αλλά και των ρυθμών των εμβολιασμών.