Η ανάγκη επιστροφής στην οικονομική κανονικότητα, τόσο για την ελληνική κυβέρνηση όσο και για τους πολίτες, είναι μεγάλη. Οι ευρωπαϊκές προσαρμογές στους δημοσιονομικούς κανόνες διευκόλυναν την κατάσταση. Το πακέτο παροχών που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ, ένα άτυπο κοινωνικό μέρισμα, θύμισε σε αρκετούς μιαν άλλη εποχή, στην οποία οι κυβερνήσεις είχαν τη δυνατότητα να «μοιράζουν» κάθε φθινόπωρο χωρίς ιδιαίτερη σκέψη ή κόστος. Αυτού του είδους η κανονικότητα, ωστόσο, αργεί ακόμα για την Ελλάδα.

Το διεθνές οικονομικό περιβάλλον παραμένει ιδιαίτερα ασταθές και απρόβλεπτο. Το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της κινεζικής εταιρείας ακινήτων Evergrande και οι φόβοι των διεθνών οίκων αξιολόγησης πως αυτή μπορεί να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα χτυπούν το καμπανάκι για μια νέα περίπτωση Lehman Brothers. Η Ελλάδα, από την πλευρά της, πήρε τα δικά της πικρά μαθήματα από την κρίση χρέους του 2009, πλήρωσε τα λάθη της με μία δεκαετία λιτότητας. Τα μαθήματα αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη.

Ο δρόμος προς την οικονομική ομαλότητα είναι ακόμα μακρύς και σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο ελληνικός. Γι’ αυτό και κάθε μέρισμα, όσο δίκαιο ή κερδισμένο κι αν είναι, οφείλει να δίνεται με σύνεση και μέτρο. Επειδή ακριβώς η ελληνική ανάπτυξη παραμένει ιδιαίτερα εύθραυστη, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις εξελίξεις στο εξωτερικό, που πολλές φορές είναι αναπάντεχες, η κυβέρνηση οφείλει να μελετάει πολύ προσεκτικά τις κινήσεις της, ειδικά όταν αυτές αφορούν παροχές. Αυτή ήταν η υπόσχεση που έδωσε όταν εξελέγη και επιβεβαιώθηκε μόλις πέρυσι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με αφορμή τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης.