Αναζήτηση
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ
Ο Γκριεζμάν ωρίμασε
Ο κόσμος όλος μια γειτονιά. Τη γνωρίζεις καλά όταν ανοίξεις τις πόρτες των σπιτιών της. Μέσα σε ποιο σπίτι ή καλύτερα μέσα σε ποια ρωσική κούκλα θα κρύβεται ο νικητής του φετινού Μουντιάλ;
Είκοσι χρόνια πίσω: στην τότε έδρα των «ΝΕΩΝ», στη Χρήστου Λαδά. Εκεί είδα τα περισσότερα ματς και τον τελικό σε απέναντι μπαρ. Κυλάει ο χρόνος, φεύγει, αλλά αφήνει στις ψυχές το αποτύπωμά του. Τα μαλλιά του Ντεσάν άσπρισαν, μπορεί όμως να πανηγυρίσει τώρα και ως κόουτς. Το θέλω, κάποιες επιλογές του είναι συζητήσιμες και στη Γαλλία υπάρχουν ήδη ατέρμονες κουβέντες. Σταθερή αξία ο Αντουάν Γκριεζμάν. Αν μια εθνική ομάδα χρειάζεται έναν σκόρερ για να πάει ψηλά, οι Πετεινοί τον διαθέτουν.
ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΟΝΑΚΗΣ
Τα υπερόπλα των Μπλε
Δεδομένο πρώτο: τα Μουντιάλ που διεξάγονται στη Γηραιά Ηπειρο εξελίσσονται σε ευρωπαϊκή υπόθεση. Σε δείγμα δέκα διοργανώσεων από το παρελθόν, μόνο μία φορά έφτασε στον κολοφώνα της δόξας χώρα της Λατινικής Αμερικής. Η Βραζιλία του Πελέ στη Σουηδία το 1958.
Δεδομένο δεύτερο: μόνο δύο ομάδες κατάφεραν το back to back. Η Σελεσάο (1958, 1962) και η απούσα φέτος Ιταλία (1934, 1938). Θα γίνει η τρίτη χώρα που το επιτυγχάνει η τροπαιούχος του 2014 Γερμανία; Ενδεχομένως… Η Γαλλία του Ντεσάν πάντως έχει υπερόπλα και μπορεί βάσει ρόστερ (Βαράν, Ουμτιτί, Ματουιντί, Πογκμπά, Γκριεζμάν, Εμπαπέ μεταξύ άλλων) να επανέλθει στην κορυφή ύστερα από 20 χρόνια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΠΗΣ
Σάμπα ή τάνγκο;
Παραδοσιακά είμαι υπέρ της Αγγλίας. Πόσο εύκολο είναι όμως να ποντάρεις σε ένα νεανικό ρόστερ χωρίς μεγάλες εμπειρίες από τέτοιες διοργανώσεις; Η Αγγλία έχει αποτύχει στο παρελθόν με παικταράδες.
Τι βλέπω λοιπόν στα γήπεδα της Ρωσίας; Σάμπα ή τάνγκο. Η επιστροφή του Νεϊμάρ δίνει αυτοπεποίθηση στη Βραζιλία, η οποία έτσι κι αλλιώς διαθέτει αξιόπιστο ρόστερ. Παράλληλα, ο Τίτε έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Το ίδιο ισχύει και για την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι, έστω κι αν πήρε την πρόκριση στο παρά πέντε. Κι εδώ θα παίξει τον ρόλο του και ο Χόρχε Σαμπάολι. Παίζουμε λοιπόν σε νοτιοαμερικάνικους ρυθμούς…
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
Η μεγάλη επιστροφή
Τέσσερα χρόνια μετά το εντός έδρας κάζο από τη Γερμανία, η Βραζιλία δείχνει έτοιμη για τη μεγάλη επιστροφή. Η ομάδα που θα παραταχθεί στο Μουντιάλ της Ρωσίας δεν έχει καμία σχέση με τη Βραζιλία που καταποντίστηκε στον ημιτελικό της κορυφαίας διοργάνωσης πριν από τέσσερα χρόνια. Οι Βραζιλιάνοι έχουν βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα τους και είναι σε θέση να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από την αγωνιστική κατάσταση στην οποία θα βρεθεί ο Νεϊμάρ μετά τη χειρουργική επέμβαση στον αστράγαλο. Οπως και να ‘χει όμως, Βραζιλία. Πρόβλεψη, αλλά πάνω απ’ όλα… επιθυμία.
Κώστας Καίσαρης
Θα πάω με τον Λίνεκερ
Χωρίς πολλά λόγια θα πάω με τον Γκάρι Λίνεκερ. Οτι στο τέλος θα κερδίσουν οι Γερμανοί. Η (συγκεκριμένη) Βραζιλία δεν περιορίζεται στο ταλέντο, που δεν της έλειψε ποτέ. Εμφανίζεται πλήρης σε όλες τις γραμμές. Εύλογα θεωρείται το Νο 1 φαβορί. Η Γερμανία δεν εντυπωσιάζει, ενώ έχει θέμα με την επιθετική της γραμμή. Το βάρος της φανέλας της ωστόσο είναι τεράστιο. Ο χαρακτήρας. Το μέταλλο. Ο εγωισμός. Η υπερηφάνεια. Αυτά όταν πρόκειται για εθνικές ομάδες μετράνε. Τα έχουν οι Γερμανοί και με το παραπάνω. Εκατό φορές να παίξουν, η Βραζιλία να κερδίσει τη Γερμανία 7-1 στο Μόναχο ή στο Βερολίνο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ
Του χρωστάει η μοίρα
Από το 2002 και μετά οι Ευρωπαίοι κερδίζουν παντού. Το 2006 έγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές στη Γερμανία οι Ιταλοί, το 2010 οι Ισπανοί στη Νότια Αφρική, το 2014 στη Βραζιλία οι Γερμανοί. Θα συνεχιστεί αυτή η ευρωπαϊκή κυριαρχία; Με τους Ιταλούς να λείπουν, τους Ισπανούς άγουρους, τους Γερμανούς κομμάτι κουρασμένους, το ευρωπαϊκό γόητρο μπορεί να το σώσει η Γαλλία – αλλά το βλέπω δύσκολο να κερδίσει κάτι χωρίς κάποιον που να θυμίζει τον Ζιντάν. Οπότε λέω Βραζιλία ή Αργεντινή: στο φινάλε οι παίκτες τους στην Ευρώπη αγωνίζονται. Και επειδή κάτι του χρωστάει η μοίρα, λέω ότι ο Μέσι πρέπει να ετοιμάζεται.
ΝΙΚΟΣ ΚΙΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ
Η ώρα του Λιονέλ
Στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο η αστοχία του Ιγκουαΐν κόστισε έναν τίτλο στην Αργεντινή. Παρά τις συγκλονιστικές εμφανίσεις των Μέσι και Μασεράνο, η Γερμανία αποδείχθηκε πιο ανθεκτική και κατέκτησε το τρόπαιο του 2014 στην παράταση.
Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Αργεντινή δείχνει διψασμένη να πάρει ρεβάνς και παράλληλα ο ηγέτης της, ο Μέσι, ξέρει πως έχει μια τελευταία ευκαιρία να σηκώσει το μεγάλο τρόπαιο. Μπαίνοντας έτσι για τα καλά στο κάδρο της σύγκρισης για τον κορυφαίο όλων των εποχών με το ίνδαλμά του, τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Πιστεύω πως οι συνθήκες για να γίνει αυτό υπάρχουν, οπότε Αργεντινή με… χίλια.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΔΕΛΛΗΣ
Το πλήρωμα του χρόνου
Στα 30 του βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου. Η τελευταία πραγματική ευκαιρία του Μέσι να κατακτήσει το μοναδικό λάφυρο που λείπει από τη συλλογή του. Αυτή τη φορά δεν είναι υπάρχει το δικό του ταλέντο. Είναι και ένας προπονητής που έχει αποδείξει σε επίπεδο εθνικών ομάδων πως μπορεί να προσεγγίζει ένα τουρνουά «φόρμας». Ο Σαμπάολι της Χιλής, μπορεί κάλλιστα να γίνει Σαμπάολι της Αργεντινής. Μια ομάδα που δεν θα χάνει την ισορροπία της πίσω από την μπάλα και δεν ρισκάρει. Θα κάνει τα εύκολα, περιμένοντας τα υπόλοιπα από το ταλέντο των επιθετικών της. Αυτό το Μουντιάλ, μπορεί να είναι της Αργεντινής.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΝΤΗΣ
Για τον Μέσι ρε γαμώτο!
Προσπερνώ την επαμφοτερίζουσα προσέγγιση ότι πρέπει να είμαστε και με τον βραζιλιάνο αστυφύλαξ και με τον αργεντινό χωροφύλαξ και προκρίνω τον δεύτερο! Μπορεί ο Νεϊμάρ και οι συν αυτώ να θεωρούνται ως το φαβορί για να σηκώσουν στον ρωσικό ουρανό για έκτη φορά το ιερό δισκοπότηρο, αλλά συντάσσομαι με τον Μέσι και τη δική του φάρα. Του αξίζει και αυτουνού του καψερού μια τέτοια κούπα, που ένιωσε πως γλίστρησε μέσα από τα χέρια του και μπροστά στα δακρυσμένα μάτια του – και μάλιστα στο 113ο λεπτό – πριν από τέσσερα χρόνια στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Οπως θα ’λεγε και η Βούλα Πατουλίδου, για τον Μέσι ρε γαμώτο!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ
Ζήτημα ποιότητας
Η Βραζιλία έχει καλύτερο ρόστερ από κάθε άλλη χρονιά τα τελευταία χρόνια, η Γερμανία είναι… Γερμανία, η Γαλλία είναι γεμάτη αστέρια σε κάθε γραμμή, η Ισπανία είναι ισχυρή πάντα, το Βέλγιο έχει παιχταράδες. Ομως ο Λιονέλ Μέσι πιθανότατα δεν θα έχει άλλη ευκαιρία. Στο επόμενο Μουντιάλ θα είναι 35 ετών. Αγνωστο ακόμα κι αν θα παίζει στην εθνική του ομάδα. Ετούτη εδώ η διοργάνωση είναι η ευκαιρία της δικής του Αργεντινής. Μιας Αργεντινής που από τη μέση και μπροστά έχει τόση ποιότητα, που αναγκάστηκε να αφήσει έξω τον «κίλερ» Ικάρντι. Ο Λίο το χρωστάει στον εαυτό του. Και η Ιστορία στον Λίο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ
Ο ένας που εμπνέει
Στο ποδόσφαιρο σπάνια ο ένας μπορεί να νικήσει τους πολλούς. Η εξαίρεση στον κανόνα ήρθε από τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που πήρε από το χέρι μια ομάδα που είχε έναν-δύο παίκτες ποιότητας (Μπουρουσάγκα – Βαλντάνο) και έναν προπονητή καλό διαχειριστή (Μπιλάρδο) και την οδήγησε στον θρίαμβο το 1986 στο Μεξικό.
Εκεί όπου έβαλε το γκολ του αιώνα στην Αγγλία (μετά το «χέρι του Θεού») στα προημιτελικά, το επανέλαβε κατά το ήμισυ στον ημιτελικό με το Βέλγιο και ολοκλήρωσε με τη μαγική ασίστ στον Μπουρουσάγκα για το τρόπαιο κόντρα στη Δυτική Γερμανία.
Ο Μέσι δεν είναι Μαραντόνα. Μπορεί όμως να τραβήξει ένα καλύτερο σύνολο ώς το τέλος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΜΗΣ
Αυτό το «αν»…
Το ερώτημα δεν θα έπρεπε να είναι «ποιος θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο», αλλά «ποιος θα έπρεπε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Τα φαβορί είναι γνωστά. Η Βραζιλία που έχει χτίσει μια σούπερ ομάδα και έχει επίσης ένα σούπερ κίνητρο, το ξέπλυμα της ντροπής της εφτάρας του Μινεϊράο. Η πάντα αξιόπιστη Γερμανία, η Γαλλία με τα νέα ταλέντα και η Ισπανία με το γνωστό τίκι τάκα. Το μαύρο άλογο θα είναι η Αργεντινή στο πιθανόν τελευταίο Μουντιάλ του Μέσι. Οποια κι αν το πάρει, θα είναι λίγο – πολύ αναμενόμενο. Για σκεφτείτε όμως τι θα συμβεί αν το τρόπαιο το σηκώσει ο Σαλάχ; Ή οι ψαράδες Ισλανδοί; Πόση τόνωση θα προσφέρει στο άθλημα, πόσο μελάνι θα χυθεί από τους ειδικούς και μη για να εξηγήσουν το ανεξήγητο;
