Αναζήτηση
Το 2012 ήταν η χρονιά με τις περισσότερες αυτοκτονίες τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα, σύμφωνα με την επιστημονική επιθεώρηση British Medical Journal. Μάλιστα, το σημείο καμπής, όπως υποστηρίζει το ιατρικό περιοδικό, ήταν ο Ιούνιος του 2011 οπότε και ανακοινώθηκαν νέα ενισχυμένα μέτρα λιτότητας. Την περίοδο εκείνη, δηλαδή 2011-2012, οι αυτοκτονίες παρουσίασαν αύξηση 35,7%.
«Η ανάλυσή μας δείχνει μια σημαντική άνοδο των αυτοκτονιών στην Ελλάδα έπειτα από γεγονότα που συνδέονται με τη λιτότητα. Ο αριθμός των αυτοκτονιών (ανδρών και γυναικών) αυξήθηκε κατά μέσο όρο 35,7% στους μήνες που ακολούθησαν αυτή την ημερομηνία, σε σχέση με τον μέσο όρο των προηγούμενων μηνών» σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, καθηγητή Τσαρλς Μπράνας.
Όπως επισημαίνει ο ίδιος, τα τελευταία 30 χρόνια έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα 11.505 αυτοκτονίες, εκ των οποίων οι 9.079 ήταν άντρες και οι 2.426 ήταν γυναίκες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν, επίσης, την άνοδο του αριθμού των αυτοκτονιών μεταξύ των ανδρών μετά την έναρξη της ελληνικής ύφεσης τον Οκτώβριο του 2008 (+13,1%), καθώς και τον Απρίλιο του 2012 (+29,7%), μετά την αυτοκτονία ενός συνταξιούχου στην πλατεία Συντάγματος.
Τον Μάιο και τον Ιούλιο του 2012 ο μηνιαίος αριθμός των αυτοκτονιών έφθασε στο υψηλότερο σημείο που είχε παρατηρηθεί ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια, με 62 και 64 αυτοκτονίες αντιστοίχως γι’ αυτούς τους δύο μήνες.
Αντίθετα τα χαμηλότερα επίπεδα στους ετήσιους απολογισμούς των αυτοκτονιών ανάγονται στις πιο ευνοϊκές οικονομικά περιόδους: Φεβρουάριος 1983 και Νοέμβριος 1999 (14 αυτοκτονίες).
Καθηγητής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ο Τσαρλς Μπράνας εκτιμά ότι δεν είναι μόνον οι οικονομικές πολιτικές που επηρεάζουν την καμπύλη των αυτοκτονιών, αλλά επίσης «τα δημόσια μηνύματα» που συνοδεύουν αυτές τις πολιτικές.
Αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις καθώς και τα μέσα ενημέρωσης οφείλουν να έχουν συνείδηση «του εν δυνάμει αρνητικού αντίκτυπου που έχουν στη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα στις αυτοκτονίες» αυτά τα μέτρα λιτότητας, υπογραμμίζει ο καθηγητής μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Προτείνει να παρουσιάζονται οι πολιτικές λιτότητας στο κοινό με τρόπο «λιγότερο δραματικό» και επίσης να επιλέγονται οι «λιγότερο δραστικές» πολιτικές όταν έχουν την ίδια οικονομική αποτελεσματικότητα.
