Ανήμερα της 30ης επετείου ανακήρυξης του ψευδοκράτους έφυγε από τη ζωή ο πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης.

Την είδηση του θανάτου του πρώην Προέδρου της Κύπρου ανακοίνωσε ο προσωπικός του γιατρός Ιωσήφ Κάσιος το απόγευμα της Παρασκευής: «Ο μεγάλος ηγέτης έφυγε στις 6:20 μ.μ. σήμερα», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ο 95χρονος Γλαύκος Κληρίδης νοσηλευόταν τα τελευταία 24ωρα στην κλινική «Ευαγγελίστρια» στη Λευκωσία σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, χωρίς μηχανική υποστήριξη και απλά του χορηγούνταν η ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή. Η κατάσταση της υγείας του είχε χαρακτηριστεί μη αναστρέψιμη.

Την Πέμπτη ο Γλαύκος Κληρίδης έπεσε σε κώμα. Η υγεία του Γλαύκου Κληρίδη επιδεινώθηκε από νεφρική ανεπάρκεια, την οποία προκάλεσε ο υψηλός διαβήτης.

Ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου είχε εισαχθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια για νοσηλεία, ενώ υπεβλήθη και σε σειρά χειρουργικών επεμβάσεων για διάφορα προβλήματα υγείας που κατά καιρούς παρουσίαζε. Η κατάστασή του ήταν ιδιαίτερα βεβαρημένη λόγω και της προχωρημένης ηλικίας.

Τις τελευταίες ώρες βρίσκονταν στο πλευρό του Γλαύκου Κληρίδη η κόρη του Καίτη Κληρίδη, συγγενείς, φίλοι και στενοί συνεργάτες.

Μια πολυτάραχη ζωή

Ο Γλαύκος Κληρίδης, γιος διαπρεπούς δικηγόρου της Κύπρου, γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919. Κατά την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχτηκε στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη, παραμένοντας σε αιχμαλωσία μέχρι το τέλος του πολέμου.

Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως «εξαίρετες και διακεκριμένες» και παρασημοφορήθηκε με Βασιλικό Διάταγμα.

Σπούδασε νομικά στο Kings College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. τo 1948. Το 1951 αναγορεύθηκε Barrister-at-Law στο Gray’s Ιnn.

Από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην Ε.Ο.Κ.Α. με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της, που είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους.

Ετοίμασε επίσης φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Άγγλους, τις οποίες παρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διατέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Την ίδια περίοδο διατέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα.

Τον Ιούλιο του 1960 εξελέγη μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976.

Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό.

Μάλιστα, τα καθήκοντα αυτά άσκησε και μετά το χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου του 1974, οπότε επανήλθε στην Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος.

Νωρίτερα, το 1968, ο Γλαύκος Κληρίδης ορίσθηκε εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Τον Φεβρουάριο του 1969 είχε ιδρύσει το Ενιαίο Κόμμα, ενώ το Μάιο του 1976 ίδρυσε τον Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ), με επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.

Από το ΔΗΣΥ, του οποίου για χρόνια υπήρξε ηγέτης, προέρχεται και ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.

Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, του 1985 και του 1991, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου του 1993. Επανεξελέγη Πρόεδρος, για μία δεύτερη θητεία, στις 15 Φεβρουαρίου του 1998.

Ο Γλαύκος Κληρίδης διακρινόταν για το λεπτό του χιούμορ. Επίσης, παρότι καταγόταν από ορεινή περιοχή, ήταν λάτρης της θάλασσας και εξαιρετικός κολυμβητής ακόμη και στα γεράματα του. Μετά την προεδρική του θητεία αποσύρθηκε σε ένα μικρό σπίτι πάνω στην θάλασσα στο Μενεού της Λάρνακας.

Πριν δύο χρόνια -κι ενώ ήδη είχε χάσει τη σύζυγό του- είχε δηλώσει: «Δεν φοβάμαι το θάνατο. Μάλλον τον αναμένω. Όταν φτάσεις σε μια μεγάλη ηλικία και όλα τα πράγματα είναι δύσκολα, προτιμάς να τελειώνει. Πολλές φορές έφτασα κοντά στον θάνατο. Αλλά πάντα την γλύτωνα τελευταία στιγμή. Υπήρξα τυχερός στην ζωή μου».

Τέλος, είχε δημοσιεύσει δύο βιβλία: «Η Κατάθεση μου» σε τέσσερις τόμους, όπου αναφέρεται στην πολυτάραχη ζωή του με άξονα τους διαχρονικούς αγώνες της Κύπρου, καθώς και τα «Ντοκουμέντα μιας Εποχής 1993 – 2003», που αφορά κυρίως την δεκαετή θητεία του στον ανώτατο θώκο της χώρας.