Σε ηλικία 83 ετών απεβίωσε την Παρασκευή στο Παρίσι ο διάσημος συγγραφέας κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων Ζεράρ ντε Βιλιέ.

Ο Ντε Βιλιέ έγινε ιδιαίτερα γνωστός χάρη στα βιβλία των περιπετειών «SAS», με κεντρικό ήρωα τον αυστριακό πρίγκιπα και μυστικό πράκτορα Μάλκο. Εγραψε σχεδόν 200 βιβλία της σειράς SAS τα οποία σύμφωνα με τους New York Times έχουν πουλήσει περισσότερα από 100 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως, γεγονός που κατατάσσει το έργο του δίπλα στις περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ του Ιαν Φλέμινγκ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτός ο αριθμός πωλήσεων σημειώθηκε ενώ ο Ντε Βιλιέ υπήρξε σχεδόν άγνωστος στις ΗΠΑ.

Το πρώτο του βιβλίο «SAS στην Κωνσταντινούπολη» κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1965. Εκτοτέ και για σχεδόν μισό αιώνα ο Ντε Βιλιέ έγραφε 4-5 περιπέτειες SAS ετησίως.

«Δεν είμαι μηχανή του σεξ, είμαι μηχανή γραψίματος» είχε πει, περιγράφοντας ακολούθως τη ρουτίνα του: Ταξίδευε για δύο εβδομάδες στη χώρα που τον ενδιέφερε, έγραφε για άλλες έξι και εξέδιδε τις περιπέτειες σε σταθερές περιόδους, κάθε Ιανουάριο, Απρίλιο, Ιούνιο και Οκτώβριο.

Μολονότι τα βιβλία του δεν φημίζονται για την ιδιαίτερη λογοτεχνική τους αξία, αυτό που τον ανέδειξε σε μετρ του είδους και ως έναν βαθμό ως καλτ προσωπικότητα σε αυτήν την «γκρίζα» περιοχή ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα στον κόσμο της διεθνούς κατασκοπείας, είναι οι εντυπωσιακές συμπτώσεις στα έργα του.

Το καλοκαίρι του 2012 είχε γράψει το «Ο δρόμος προς τη Δαμασκό». Σε αυτό περιέγραφε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Μπασάρ αλ Ασαντ και μια επίθεση κοντά στο προεδρικό μέγαρο που έμοιαζε πολύ με ό,τι συνέβη στην πραγματικότητα έναν μήνα μετά την κυκλοφορία του βιβλίου.

Το 1980, ο Βιλιέ είχε γράψει ένα μυθιστόρημα στο οποίο εξτρεμιστές ισλαμιστές δολοφονούν τον αιγύπτιο πρόεδρο Ανουάρ ελ-Σαντάτ, έναν χρόνο πριν σημειωθεί πράγματι η δολοφονία.

Το μυθιστόρημα «Οι τρελοί της Βεγγάζης» κυκλοφόρησε έξι μήνες πριν την επίθεση ισλαμιστών στο αμερικανικό προξενείο και τη δολοφονία του αμερικανού πρεσβευτή Κρίστοφερ Στίβενς το 2012 και περιείχε περιγραφές του κέντρου διοίκησης της CIA στη Βεγγάζη.

Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ο Ιμπέρ Βεντρίν όταν ήταν στο τιμόνι του υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας τον είχε καλέσει σε γεύμα: «Και οι δυο μας έχουμε τις ίδιες πηγές» του είχε πει.

Tον περασμένο Ιανουάριο σε ένα μεγάλο αφιέρωμα που έκαναν στον Ζεράρ ντε Βιλιέ οι New York Times, ο τίτλος ανέφερε: «Ο διηγηματογράφος που ξέρει υπερβολικά πολλά».