«Οφείλω τα πάντα σε εκείνη»: από τον Μπαράκ Ομπάμα έως τον Μπιλ Γκέιτς και από τον Πλάθιντο Ντομίνγκο έως τον Ρομπέρτο Μπενίνι όλο και περισσότεροι άνδρες παραδέχονται δημόσια τον ρόλο που παίζει στη ζωή τους η σύντροφός τους. Είναι μια τάση που δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους ειδικούς. Τι ρόλο παίζει η γυναικεία επιρροή, πόσο καθοριστικός είναι ο παράγοντας «Γ» στη ζωή ενός άνδρα; Στα ερωτήματα αυτά επιχειρούν να απαντήσουν τρεις αμερικανοί επιστήμονες. Ο Μάικλ Νταλ, ο Κρίστιαν Ντέτζσο και ο Ντέιβιντ Γκάντις Ρος διδάσκουν οικονομία και διοίκηση επιχειρήσεων σε τρία διαφορετικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Θέλουν να διαπιστώσουν ποιο είναι το ακριβές νόημα αυτής της επιρροής του θηλυκού στο αρσενικό είδος. Με άλλα λόγια, πόσο και σε ποια κατεύθυνση μπορεί να βελτιώσει τη ζωή ενός άνδρα μια σύντροφος, μια αδελφή, μια κόρη, μια μητέρα;

Η μελέτη δημοσιεύθηκε πριν από μερικές ημέρες στους «Νιου Γιορκ Τάιμς». Η παρουσίασή της δέχθηκε τις περισσότερες επισκέψεις στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας αλλά και πλήθος επιθέσεων από φεμινιστικές οργανώσεις, οι οποίες θεώρησαν αντιδραστική την άποψη ότι μια γυναίκα είναι περίπου συμπληρωματική ενός άνδρα. Την ένταση της αντίδρασης δεν μείωσε η προνοητικότητα των τριών ερευνητών να αντικαταστήσουν τη φράση «πίσω από κάθε άνδρα υπάρχει μια γυναίκα» με τη φράση «δίπλα σε έναν άνδρα υπάρχει μια γυναίκα». Ως προς την ουσία της έρευνας, οι τρεις επιστήμονες άρχισαν από την ανάλυση της συμπεριφοράς στον χώρο της εργασίας μερικών κορυφαίων μάνατζερ πριν και μετά την πατρότητα για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο βαθμός γενναιοδωρίας και επομένως οι μισθοί των υφισταμένων τους διαμορφώνονται ανάλογα με το φύλο του νεογέννητου. Αν γεννηθεί αγόρι, λέει η στατιστική μελέτη, οι μάνατζερ γίνονται πιο σφιχτοί. Αντίθετα, το κορίτσι κάνει τον μάνατζερ να μοιράζει αυξήσεις και πριμ αποδοτικότητας.

Οι ειδικοί συμπέραναν ότι ένα κοριτσάκι είναι πιθανό να κάνει τον μπαμπά μάνατζερ πιο ευαίσθητο στα προβλήματα των άλλων, πιο ανοιχτό στα γυναικεία προβλήματα, ακόμη και «πιο φιλελεύθερο και δημοκρατικό στις πολιτικές επιλογές του». Είναι πράγματι έτσι; Ή μήπως είναι μια σχέση ισορροπημένη και υγιής που κάνει τους άνδρες να βλέπουν τον κόσμο με τον τρόπο που τον βλέπουν οι γυναίκες, δηλαδή με περισσότερη ευαισθησία; Η εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα» αναζήτησε τη γνώμη μιας ιταλίδας ειδικού, της καθηγήτριας Μπάρμπαρα Μαπέλι η οποία διδάσκει Παιδαγωγική του Φύλου στο Πανεπιστήμιο Μπικόκα του Μιλάνου. «Ορισμένα συναισθήματα, όπως η ενσυναίσθηση και η ευαισθησία, θεωρείται ότι ανήκουν στον γυναικείο κόσμο», δηλώνει η ιταλίδα καθηγήτρια. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι στα νέα ζευγάρια μπορεί να διαπιστώσει κανείς μια ανάμειξη των ρόλων και των τρόπων ζωής που μπορεί να δημιουργήσει νέες ισορροπίες ανάμεσα στα δύο φύλα», προσθέτει.

Με άλλα λόγια, οι άνδρες εξακολουθούν να προέρχονται από τον Αρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη, αλλά οι δύο πλανήτες δεν έχουν πια τόσο μεγάλη απόσταση μεταξύ τους όσο είχαν κάποτε. «Στα νέα ζευγάρια παρατηρούμε ένα είδος αλληλοϋποστήριξης. Οι άνδρες ανακαλύπτουν τον συναισθηματικό πλούτο που τους προσφέρει όχι μόνο η φροντίδα των παιδιών αλλά γενικά της οικογένειας, οι γυναίκες είναι πιο ελεύθερες στην καθημερινότητά τους. Πρόκειται για ένα είδος πολιτισμικής επανάστασης», επισημαίνει από την πλευρά του ο Αλεσάντρο Ροζίνα, καθηγητής Δημογραφίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Η οπτική της συγγραφέως Μελάνια Ματσούκο είναι εντελώς διαφορετική. «Η άποψη ότι μπορείς να μετρήσεις ποσοτικά την επιρροή ενός ανθρώπινου όντος πάνω σε ένα άλλο μου φαίνεται παράδοξη. Είναι σαν να θέλεις να ζυγίσεις μια σκιά», αναφέρει.