Ενα προεδρικό πρόγραμμα σφραγισμένο από την οικονομική κρίση – «σε τόνους Τσόρτσιλ», όπως σχολίασε ο «Monde» -, επισημαίνοντας ότι «η Γαλλία φυσικά δεν βρίσκεται σε πόλεμο, πηγαίνει όμως άσχημα», παρουσίασε χθες ο Φρανσουά Ολάντ, ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία, στο Maison des Metallos του Παρισιού – είχε και αυτό τον συμβολισμό του ως η πρώην έδρα του συνδικάτου των μεταλλουργών.

Στόχος του 46σέλιδου προγράμματος, με τίτλο «Οι 60 δεσμεύσεις μου για τη Γαλλία», να πειστούν ή και να βεβαιωθούν τόσο το παραδοσιακό εκλογικό σώμα της γαλλικής Αριστεράς όσο και οι κεντρώοι ψηφοφόροι για τη «σοβαρότητα», την «αλήθεια» και την «υπευθυνότητα» του Σοσιαλιστή υποψηφίου. Χωρίς παράλληλα να δοθεί κανένα πολεμοφόδιο στη Δεξιά – οι αριθμοί ελέγχθηκαν και ξαναελέγχθηκαν από ειδικούς ώστε να διασφαλιστεί ότι «βγαίνουν».

Ο Ολάντ θέλει να φέρει του χρόνου το γαλλικό δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το όριο του 3% και να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό έως το 2017. Σκοπεύει να το πράξει με την κατάργηση φοροαπαλλαγών ύψους 29 δισ. ευρώ. «Η μεγάλη πλειονότητα των γάλλων πολιτών δεν θα κληθεί να κάνει επιπλέον θυσίες», διεμήνυσε. «Αν υπάρχουν θυσίες να γίνουν, και θα υπάρξουν, τότε θα βαρύνουν τους πλουσιότερους… Ο Ομπάμα λέει ότι θέλει να πάψει η γραμματέας ενός δισεκατομμυριούχου να πληρώνει περισσότερα από τον δισεκατομμυριούχο. Και εγώ το ίδιο θέλω». Το πρόγραμμά του προβλέπει αύξηση της φορολογίας (στο 35%) για τις μεγάλες επιχειρήσεις με παράλληλη μείωση της φορολογίας (στο 15%) για τις μικρές επιχειρήσεις• αύξηση κατά 15% της φορολόγησης στα κέρδη των τραπεζών, που θα τεθούν στην «υπηρεσία της οικονομίας»• και φόρο 45% στα εισοδήματα που υπερβαίνουν τις 150.000 ευρώ.

Παράλληλα με την εξοικονόμηση 29 δισ. ευρώ, ο Ολάντ προτείνει νέες δαπάνες – για την Παιδεία, τη στέγαση, την Υγεία και την απασχόληση – ύψους 20 δισ. ευρώ. Οπως έσπευσε όμως να επισημάνει, «όλα όσα προτείνονται χρηματοδοτούνται πλήρως». «Ο πρωταθλητής των υποχρεωτικών εισφορών και των δημόσιων δαπανών είναι ο Νικολά Σαρκοζί», ανέλαβε να ρίξει τη σπόντα ο αρχιτέκτονας του προεδρικού προγράμματος Μισέλ Σαπέν – ο ίδιος ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, κατά τη συνήθεια που έχει αναπτύξει τελευταία, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά ονομαστικά στον γάλλο Πρόεδρο, αν και παρέθεσε ολόκληρο κατάλογο με ζοφερούς οικονομικούς δείκτες και χαμένους δημοσιονομικούς στόχους.

Στο όνομα της προαναφερθείσας «σοβαρότητας» και κλείνοντας το μάτι ειδικά στους κεντρώους ψηφοφόρους, ο Ολάντ αναθεωρεί προς τα κάτω αρκετούς στόχους που περιελάμβανε το κομματικό πρόγραμμα ή είχε θέσει παλαιότερα προσωπικά ο ίδιος: οι 10.000 «επιπλέον θέσεις» που προβλέπονταν αρχικά στην Αστυνομία και στη Δικαιοσύνη γίνονται 5.000• οι 300.000 «θέσεις εργασίας του μέλλοντος» για τους νέους που προβλέπονταν αρχικά γίνονται 150.000• οι φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις που θα αποδεχθούν το περίφημο «συμβόλαιο μεταξύ των γενεών» που προτείνει – πρόσληψη νέων που θα εκπαιδεύονται από τους μεγαλύτερους – γίνονται μικρότερες• οι 60.000 νέες θέσεις εργασίας που προβλέπονται σε ορίζοντα πενταετίας στην εκπαίδευση δεν θα σημάνουν αύξηση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ολάντ θέλει επίσης να νομιμοποιήσει τον γάμο και την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, να επιτρέψει την ευθανασία για τους ασθενείς σε τελικό στάδιο, να δώσει στους μετανάστες που ζουν νόμιμα στη Γαλλία για μία πενταετία δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές και να εντάξει στο Σύνταγμα τον νόμο που διαχωρίζει την Εκκλησία από το Κράτος.