Η φιλανθρωπία από μόνη της δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα στον κόσμο γι’ αυτό χρειάζεται και η βοήθεια του καπιταλισμού, υποστηρίζει σε άρθρο του στους «Financial Times» ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Οπως αναφέρει, υπήρχε πάντοτε χάσμα μεταξύ του τι μπορεί να προσφέρει μια κυβέρνηση και τι μπορεί να δώσει ο ιδιωτικός τομέας. Ενα χάσμα το οποίο βοηθούσαν πάντα να μειωθεί οι φιλανθρωπίες.

Καθώς όμως ο κόσμος συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται, έχουμε την υποχρέωση και την ευκαιρία να επενεξετάσουμε πώς μπορούμε να μειώσουμε αυτό το κενό. Πρακτικά, σημειώνει ο Μπιλ Κλίντον, δίνεται η ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τη σχέση μεταξύ των οικονομικών και των κοινωνικών προκλήσεων ώστε τα οφέλη και οι ευκαιρίες να παρέχονται σε περισσότερους ανθρώπους.

Πρώτον, αυτό είναι απαραίτητο όπως φαίνεται και από τις διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο επειδή το ζητούν οι άνθρωποι που βλέπουν ότι το σύστημα δεν είναι επαρκές.

Δεύτερον, η οικονομική κρίση έχει δείξει ότι το μονοπάτι που βαδίζουμε είναι ασταθές και μη βιώσιμο.

Τέλος, η αυξανόμενη αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων ισχυροποιεί τον δεσμό μεταξύ της δικής μας ευημερίας και της ευημερίας σε άλλες χώρες.

Οι λύσεις μπορεί να προέλθουν από το εσωτερικό κάθε χώρας, χρηματοδοτώντας την εκπαίδευση ώστε να δημιουργηθούν πιο ικανοί εργαζόμενοι για νέες θέσεις εργασίας. Παράδειγμα δίνουν επίσης το Ιδρυμα Μελίντα και Μπιλ Γκέιτς και εταιρείες όπως η Walmart, η Google και η Procter & Gamble που προωθούν τις κοινές αξίες, σύμφωνα με τον Κλίντον.

Οι φιλανθρωπικές κινήσεις ιδιωτών μπορεί να αυξήσουν το κοινό καλό όταν κυβερνήσεις, εταιρείες και μη κυβερνητικοί οργανισμοί εργάζονται μαζί για την υιοθέτηση λύσεων που διαρκούν. Οι πιο πετυχημένοι παγκόσμιοι πολίτες θα είναι εκείνοι που πετυχαίνουν να συνδέσουν τις επιχειρηματικές και τις φιλανθρωπικές δραστηριότητές τους ώστε να δημιουργηθεί ευημερία, καταλήγει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ.