Η διάσπαση του ’68 και το ΚΚΕ εσωτ.

Οι αναφορές του Κύρκου δείχνουν σε κάθε περίπτωση επηρεασμένες από τη δραματική συνεδρίαση της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ στην οποία προέκυψε η διάσπαση του κόμματος. Και με εμμονή υπερασπίζεται το εγχείρημα της κομμουνιστικής ανανέωσης που άρχισε με το ΚΚΕ εσωτερικού, το οποίο ήταν και παρέμεινε μειοψηφική συνιστώσα. Ωστόσο ο ίδιος πίστευε ότι «αν η διάσπαση είχε γίνει σε συνθήκες νομιμότητας, εμείς θα είχαμε το πάνω χέρι».

Η παρανομία δεν ήταν πάντως ο μόνος λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ (εξωτερικού) κράτησε το μεγαλύτερο τμήμα της κομμουνιστικής Αριστεράς. Ο Κύρκος σημειώνει με έμφαση και το ότι είχε υπεροπλία στα οικονομικά. «Το ΚΚΕ είχε στη διάθεσή του απεριόριστα χρήματα που του διοχέτευαν οι ανατολικές χώρες. Κολοσσιαία ποσά. Κάποτε είχα πει ότι στην Ευρώπη υπήρξαν δύο Πράγες: μία με τα τανκς που συνέτριψε την τσέχικη αντίσταση και η άλλη εδώ που συνέτριψε εμάς με τα χρήματά της». Ετσι το ΚΚΕ εξαγοράζει συνειδήσεις: «Το κόμμα σού στέλνει αυτά, έλεγαν στο μέλος τους».

Δεν διστάζει μάλιστα να ανοίξει και ένα καυτό θέμα: «Παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα: τι απέγιναν τα χρήματα που μάζευαν οι πολιτικοί πρόσφυγες στις ανατολικές χώρες για τους πολιτικούς κρατούμενους της χούντας». Ουσιαστικά υπονοεί ότι αυτά τα χρήματα προορίζονταν κυρίως για τα στελέχη του μετέπειτα ΚΚΕ εσωτ., όμως παρακρατήθηκαν από το ΚΚΕ. Σε αυτό το σημείο έχει ιδιαίτερη σημασία μια υπόθεση που κάνει ο ίδιος για τον εαυτό του. «Ισως αν έφευγα τότε από την Ελλάδα – εννοεί μετά το πραξικόπημα του 1967 – η διάδοση των ιδεών μας να ήταν πιο αποτελεσματική και να μη μονοπωλούσαν το έδαφος στην Ευρώπη ο Ανδρέας, η Μελίνα. Ηταν ένα λάθος μας». Αυτή η τοποθέτηση σχετίζεται άμεσα με κάτι που πίστευε για τον εαυτό του: «Στη ζωή μου έπαιξα ρόλο κυρίως προπαγανδιστικό και όχι τόσο ανθρώπου που γεννά θεωρητικές πλατφόρμες».