«Σήμερα δυστυχώς υπάρχει περισσότερη εκτόνωση παρά αληθινή διασκέδαση», λέει ο Γιάννης Λεμπέσης, ο οποίος θεωρεί ότι το λαϊκό τραγούδι είναι απαγορευμένο από κανάλια και ραδιόφωνα «εκατό τα εκατό. Είναι κόκκινο πανί. Όμως υπάρχει στις καρδιές μας». Και εξηγεί τον λόγο γιατί το λαϊκό τραγούδι αντέχει, λέγοντας πως είναι «το τραγούδι των συναισθημάτων και όχι των ενστίκτων, με συνέπεια να είναι διαχρονικό». Τριάντα χρόνια στο λαϊκό και ρεμπέτικο. Κέρδη και ζημιές;

Κέρδος το γέμισμα ψυχής.

Ζημιά η αδικία που συμβαίνει εις βάρος του λαϊκού τραγουδιού.

Πού δίνετε ιδιαίτερο βάρος, στους στίχους, τη μουσική ή την εκτέλεση;

Εν αρχή ην ο λόγος. Γι΄ αυτό κι εγώ δίνω μεγαλύτερο βάρος στον στίχο.

Γιατί πιστεύετε ότι αντέχει το λαϊκό τραγούδι;

Γιατί είναι το τραγούδι των συναισθημάτων και όχι των ενστίκτων, με συνέπεια να είναι διαχρονικό.

Τι σας κρατά στο πάλκο, κόντρα στον καιρό;

Το πάθος μου για το λαϊκό τραγούδι και η ανταπόκριση που έχουν τα τραγούδια μου στον κόσμο, με αποτέλεσμα και οι δισκογραφικές μου δουλειές να πηγαίνουν πολύ καλά και οι χώροι που εμφανίζομαι να είναι καθημερινά γεμάτοι.

Έχει μέλλον το ρεμπέτικο τραγούδι;

Ρεμπέτικο τραγούδι δεν γράφεται πια, γιατί δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες κοινωνικές συνθήκες. Αυτά όμως που γράφτηκαν είναι διαχρονικά και φυσικά υπάρχει η συνέχειά του. Κάποτε πολλά τραγούδια αναφέρονταν στην ξενιτιά, την προσφυγιά, τη φτώχεια. Σήμερα;

Στο λαϊκό τραγούδι υπάρχουν θέματα που διαχρονικά έχουν ενδιαφέρον, αλλά υπάρχουν και θέματα που γεννούν τα τεκταινόμενα της εκάστοτε εποχής.

Το τραγούδι σήμερα σε σχέση με τη δεκαετία του ΄50 και ΄60;

Πολύ περισσότερο σε ποσότητα και πολύ λιγότερο σε ποιότητα. Άλλωστε αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής μας, όχι μόνον στο τραγούδι.

Πολύς ντόρος για το τίποτα.

Και η διασκέδαση;

Σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει περισσότερη εκτόνωση παρά αληθινή διασκέδαση.

Έχετε συνεργαστεί με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου.

Τι έχετε κρατήσει στην καρδιά σας;

Τη συνέπειά της, την αυστηρότητά της, όσον αφορά την επιλογή των τραγουδιών, και τη θυσία της να περνά καλά ο κόσμος.

Και από τον Μιχάλη Γενίτσαρη, την Ευαγγελία Μαργαρώνη και τη Ρένα Στάμου;

Από όλους αυτούς έχω βγάλει ένα σπουδαίο συμπέρασμα: να είμαι αληθινός και αυθεντικός. Κάνετε τακτικά αφιερώματα στον Βασίλη Τσιτσάνη. Ο λόγος;

Είναι ο σπουδαιότερος Έλληνας δημιουργός σε όλη την πορεία του ελληνικού τραγουδιού.

Μήπως το λαϊκό τραγούδι είναι… απαγορευμένο από κανάλια και ραδιόφωνα;

Εκατό τα εκατό. Είναι κόκκινο πανί. Όμως υπάρχει στις καρδιές μας.

Την τηλεόραση την αποφεύγετε ή σας αποφεύγει;

Την αποφεύγω και πάω μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όταν γίνεται κάτι ποιοτικό και σοβαρό.

Πώς εξηγείτε το φαινόμενο ότι το κέφι στα κέντρα ανάβει, αργά το βράδυ, με το λαϊκό τραγούδι;

Αυτή είναι η δύναμη του λαϊκού τραγουδιού, να παρασύρει τα συναισθήματά μας.

Στέλιος Καζαντζίδης και Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Πώς θα τους χαρακτηρίζατε σήμερα;

Οι δύο ογκόλιθοι του λαϊκού μας τραγουδιού. Που δυστυχώς δύσκολα, αν όχι αδύνατον, να βρεθούν ισάξιοί τους.

Μάρκος Βαμβακάρης και Βασίλης Τσιτσάνης;

Τα θεμέλια του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε λαϊκό τραγούδι.

Το ρεμπέτικο είναι τρόπος ζωής;

Ήταν τρόπος ζωής. Τώρα πια δεν υπάρχει. Άλλωστε οι ρεμπέτες έχουν μετακομίσει στο πάλκο των αγγέλων.

Σπουδές στο Πολυτεχνείο. Τι συνέβη και αλλάξατε ρότα στη ζωή;

Ακολούθησα τον δρόμο της καρδιάς και όχι της λογικής.

Βέβαια η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη, αλλά ποτέ δεν μετανιώνω ούτε για τον δρόμο που ακολούθησα ούτε όμως για τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο που με βοήθησαν στη ζωή μου.

Φοιτητής στην ορχήστρα του Πολυτεχνείου με τον Χρήστο Λεοντή. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός;

Σίγουρα ναι. Ήμουν πολύ τυχερός που στα πρώτα μου μουσικά βήματα έπεσα επάνω στον σπουδαίο αυτόν δημιουργό και άνθρωπο, τον Χρήστο Λεοντή.

Τι σας ανησυχεί σήμερα στην κοινωνία και τον κόσμο;

Η ψευτιά, το δήθεν, η έλλειψη ποιότητας και η εξαφάνιση μερικών σημαντικών ηθικών αξιών που είναι απαραίτητες για να πάει μπροστά η κοινωνία.