Aπατήστε τους συζύγους σας χωρίς να σας καταλάβουν

Μου απομένουν μόλις τρεις μήνες εργένικης ζωής. Χαλαρώνω στη σουίτα ενός

πολυτελούς ξενοδοχείου, σε μια ανώνυμη αμερικανική πόλη. Σχεδιάζω την πρώτη

μου εξωσυζυγική σχέση. Τέσσερις ορόφους πιο κάτω, περιμένει μια γυναίκα με

πανάκριβα εσώρουχα. Ίσα ίσα που προλαβαίνω να τελειώσω το βιβλίο. Έχει σημασία

όμως να προλάβω. Δεν θα γίνω Κλίντον εγώ!

Ευτυχώς, βρίσκεται μαζί μου ο ίδιος ο συγγραφέας, μπορώ να κουβεντιάσω μαζί

του την οποιαδήποτε απορία. Γυρίζω στο κεφάλαιο με τίτλο «H πρώτη φορά». Και

διαβάζω: «Φτάνει για εσάς η ημέρα της απόλαυσης. Από τη στιγμή που θα

ξυπνήσετε, επικεντρωθείτε στο εδώ και το τώρα, φροντίστε να συμπεριφέρεστε

φυσιολογικά… Έχετε σκεφτεί τι εξηγήσεις θα δώσετε για τον χρόνο που θα

εξαφανιστείτε; Εάν υποτίθεται ότι θα κάνετε διάφορα ψώνια και αν στα ψώνια

αυτά δεν περιλαμβάνεται τίποτα που μπορεί να χαλάσει, αν μείνει εκτός ψυγείου,

μπορείτε να τα αγοράσετε από την προηγούμενη μέρα και να τα κρύψετε σε κάποιο

ασφαλές μέρος».

Όπως ίσως καταλάβατε, το βιβλίο αυτό είναι ένας οδηγός για ανθρώπους που

θέλουν να απατήσουν τον ή τη σύζυγό τους, αλλά δεν θέλουν επ’ ουδενί να γίνουν

αντιληπτοί. Μερικοί τίτλοι κεφαλαίων θα σας πείσουν: «Εντοπισμός, αξιολόγηση

και επιλογή εραστή / ερωμένης». «Το προ-εξωσυζυγικό φλερτ». «Τοποθετήστε την

εξωσυζυγική σας σχέση στις σωστές της διαστάσεις». «Πώς να αντιμετωπίστε το

ξεμπρόστιασμα». Ο τίτλος θα επιβεβαιώσει αυτό, για το οποίο έχετε πια ήδη

πειστεί. «Εξωσυζυγική σχέση!» – (γραμμένο με κόκκινο κραγιόν). «Πώς να

αποκτήσετε τη δική σας και να την κρατήσετε μόνο δική σας».

Ενδοιασμοί. Ο συγγραφέας, ο οποίος έχω, όπως προείπα, την τιμή να με

συντροφεύει σε τούτη τη δύσκολη ώρα, ονομάζεται X. Κάμερον Μπαρνς, αν και πολύ

αμφιβάλλω αν είναι αυτό το αληθινό του όνομα. Είναι Αμερικανός, δικηγόρος και

επιχειρηματίας. Εξέδωσε μόνος του το βιβλίο στις ΗΠΑ. Πρόσφατα, ωστόσο, το

απέσυρε από τα αμερικανικά βιβλιοπωλεία. Όχι γιατί δεν ήταν επιτυχία, οι

Αμερικανοί ήθελαν να το αγοράσουν. Ατυχώς, ήθελαν επίσης να τον σκοτώσουν –

αντίθετα με εμάς, τους πιο «ανεκτικούς» και λιγότερο ηθικολόγους Ευρωπαίους.

Το βιβλίο του X. κυκλοφορεί επί του παρόντος μόνο στη Βρετανία. Εξακολουθεί

όμως να είναι αφιερωμένο στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον – το γιατί

θα το έχετε πλέον καταλάβει. Έχω, σαν άνθρωπος κι εγώ, κάποιους ηθικούς

ενδοιασμούς. Ο X. μου δηλώνει πως η απόφαση για το αν θα καλέσω ή όχι την

αιθέρια ύπαρξη που περιμένει κάτω στη σουίτα είναι αποκλειστικά δική μου, πως

το βιβλίο του δεν ενθαρρύνει τις εξωσυζυγικές σχέσεις, απλώς συμβουλεύει

αυτούς που επιλέγουν να συνάψουν μια εξωσυζυγική σχέση πώς να «περιορίσουν τη

ζημία», όπου ζημία σημαίνει να γίνουν αντιληπτοί. Κάνοντας τον δικηγόρο του

διαβόλου, τον ρωτώ αν δεν είναι καλύτερο – ίσως πιο αντρίκειο – να τερματίσει

κανείς έναν δυσλειτουργικό γάμο, από το να εξυφάνει με έναν τόσο οργανωμένο

τρόπο την προδοσία του. Είναι προφανές πως ο X. εκνευρίζεται με την ερώτηση.

Αδυναμία. «Ας υποθέσουμε ότι ένα νεαρό ζευγάρι παντρεύεται και έχει μια

υπέροχη, ζεστή σχέση, μέχρι που κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο

αρρωσταίνει», μου λέει. «Κι ο άλλος καλείται να τον φροντίσει, για χρόνια

πολλά, χωρίς πλέον να καλύπτονται και οι δικές του συναισθηματικές ανάγκες.

Σιγά σιγά γεμίζει πίκρα και οργή, η αγάπη του στερεύει, η υπομονή του το ίδιο.

Εσύ δηλαδή τι θα συνιστούσες σε μια τέτοια περίπτωση;». (Λίγο αργότερα θα μάθω

πως ο X. απλώς έκανε την αδυναμία του άποψη, μιας και η ιστορία που μόλις

περιέγραψε ήταν η ιστορία του ίδιου και της πρώτης του συζύγου, που έχει πλέον

πεθάνει). «Ας υποθέσουμε κάτι άλλο: ο γάμος σου έχει αποτύχει αλλά ο / η

σύντροφός σου είναι εξαιρετικός γονιός και αν χωρίσεις, τα παιδιά σου θα

περάσουν μια τραυματική αλλαγή. Το να ζουν δύο άνθρωποι κάτω από την ίδια

στέγη μέσα σε σχετική αρμονία δεν είναι καλύτερο από ένα διαζύγιο;». Το θέμα

χωράει πολλή συζήτηση, αλλά ο χρόνος με πιέζει, η ώρα έχει περάσει και στις

αιθέριες υπάρξεις δεν αρέσει να περιμένουν…

«Το μόνο που θα απομείνει από εμάς είναι η αγάπη…»

Προτού αποχαιρετιστούμε, ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Πράγματι

παντρεύομαι σε τρεις μήνες. Πράγματι βρίσκομαι στη σουίτα ενός πολυτελούς

ξενοδοχείου, πράγματι είναι μια ανώνυμη αμερικανική πόλη – ο X. Κάμερον Μπαρνς

δεν μου επιτρέπει να αποκαλύψω ούτε καν το όνομά της. Δεν σχεδιάζω, ωστόσο,

καμία εξωσυζυγική σχέση. Το μοντέλο που περιμένει στο λόμπι θα προσπαθήσει

απλώς να κάνει περισσότερο «πιπεράτη» τη φωτογράφηση – αυτή με τα ακριβά

εσώρουχα, ο X. με μεγάλα μαύρα γυαλιά. Εγώ από την πλευρά μου, θα προτιμήσω

τον ποιητή Φίλιπ Λάρκιν. Ήταν πότης, ρατσιστής, εργένης εκ πεποιθήσεως και

αγαπούσε το πορνό. Κι εντούτοις κατέληξε στο συμπέρασμα πως «το μόνο που θα

απομείνει από εμάς είναι η αγάπη»…

©The Times, 2005

Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη