Από το Βελιγράδι έως το Γκρόσνι και από την Ουάσιγκτον έως την Ιερουσαλήμ,

τα γεγονότα διαδέχθηκαν το ένα το άλλο αφήνοντας πίσω τους απορίες για τις

συγκρούσεις. Στην Παλαιστίνη ή την Τσετσενία ο κύκλος του αίματος δεν λέει να

κλείσει.

Η χρονιά που πέρασε ξάφνιασε με τραγωδίες, όπως του Κονκόρντ και του

υποβρυχίου Κουρσκ, είχε πολιτικές ανατροπές (όπως του Φουχιμόρι και του

Μιλόσεβιτς), προβληματισμούς λόγω της ηλεκτρονικής προόδου, μεγάλες δίκες

(ακόμα και πρόεδρο ανέδειξαν), οικονομικούς προβληματισμούς ­ λόγω πετρελαίου

­ αλλά και προσδοκίες από μια ισχυρότερη Ευρώπη. Ανησυχίες για επιδημίες νέου

τύπου ­ όπως των τρελών αγελάδων ­ αλλά και παλιές (AIDS, που μαζί με τον λιμό

αφανίζει τους λαούς στην Αφρική). Ο απολογισμός μιας ακόμα χρονιάς που

προκάλεσε απογοητεύσεις, αλλά ταυτόχρονα γέννησε και κάποιες ελπίδες.

Ο «κολοσσός» με τα πήλινα πόδια

Το βάθρο δεν άντεξε τον γίγαντα ή ο γίγαντας το βάθρο… Όταν το 1982 ανήλθε

στην καγκελαρία ελάχιστοι πίστευαν πως θα ολοκλήρωνε τη θητεία του. Τους

διέψευσε. Κυβέρνησε τη Γερμανία δεκαέξι χρόνια. Η αποφασιστικότητά του σε

συνδυασμό με τις ιστορικές συγκυρίες και τους πρωταγωνιστές της εποχής

προκάλεσαν, επτά χρόνια μετά, την πτώση του Τείχους. Του πιο απτού συμβόλου

του Ψυχρού Πολέμου.

Οι κραδασμοί της κατάρρευσης προκάλεσαν σεισμό στα κομμουνιστικά καθεστώτα της

Ανατολικής Ευρώπης. Για τον Κολ, η ενότητα της χώρας του και η Ευρωπαϊκή

ολοκλήρωση ήταν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και το τελευταίο ήταν

«ζήτημα πολέμου ή ειρήνης». Ήταν δεκαπέντε χρόνων όταν έχασε τον αδερφό του

στον πόλεμο και αυτό καθόρισε την πολιτική του σκέψη.

Τα τελευταία χρόνια του στην εξουσία, οι Γερμανοί είχαν την αίσθηση ότι όλα

μένουν στάσιμα. Και έδωσαν την καγκελαρία στον σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ. Το

φαινόμενο Κολ είχε αρχίσει να παρουσιάζει ρωγμές… Το σκάνδαλο που σχετίζεται

με τις παράνομες χρηματοδοτήσεις του κόμματός του, όταν ήταν ο ίδιος στην

ηγεσία του, τον παρέσυρε σε μια δίνη, που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς.

Παραδέχτηκε την εμπλοκή του αλλά αρνήθηκε να κατονομάσει τους δωρητές. Η

υπόληψή του, η υστεροφημία του, το βαρύ πολιτικό του ανάστημα κατέρρευσαν.

Ένας χρόνος έχει περάσει από την αποκάλυψη των παράνομων συναλλαγών και ο

70χρονος Κολ δείχνει πιο μόνος από ποτέ. Ό,τι ακολούθησε μέχρι σήμερα που

συνεχίζεται η δικαστική διερεύνηση του ζητήματος, αποτελούν σαφή κατηγορία και

για το συνολικό σύστημα εξουσίας που οικοδόμησε. Το κόμμα του θα πληρώνει για

καιρό τα λάθη του. Τον περασμένο μήνα ο πατριάρχης της ενιαίας Γερμανίας

αποκλείστηκε από τις εκδηλώσεις της 10ης επετείου από την Ενοποίηση… Πριν

από λίγες μέρες ένας 29χρονος του πέταξε μια τούρτα, ενώ υπέγραφε αντίτυπα του

νέου του βιβλίου… Ποιος το περίμενε αλήθεια;