Ο Νίκος Οικονόμου ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του. Αν δεν είχε δέσει το

πόδι του πριν από τον αγώνα, ο τραυματισμός του θα ήταν πολύ πιο σοβαρός…

«Αυτά έχει η ζωή και θεωρώ πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό, όπως λέει και η

παροιμία. Θα επιστρέψω πιο δυνατός». Ο Νίκος Οικονόμου είχε ραντεβού με την

ατυχία του προχθές το απόγευμα στο ΣΕΦ και ενώ απέμεναν μόλις 13 δευτερόλεπτα

για να πάει στα αποδυτήρια με τους συμπαίκτες του (τελείωνε το ημίχρονο)

πάτησε πάνω στο πόδι του νεαρού Μέντζου και η ζημιά έγινε.

«Ένιωσα τον αστράγαλό μου να ακουμπά στο έδαφος», λέει μιλώντας στην «ΟΜΑΔΑ» ο

διεθνής φόργουορντ, ο οποίος θα λείψει από τους αγωνιστικούς χώρους

τουλάχιστον για 35 ημέρες. «Ευτυχώς πάντως που ήταν δεμένος. Αν δεν ήταν, το

πόδι μου θα είχε κομματιαστεί εσωτερικά. Θα υπήρχε σίγουρα κάταγμα και

τότε…», συμπληρώνει.

«Ήταν η κακιά στιγμή πάντως, τι να πω; Λίγα δευτερόλεπτα απέμεναν για το

ημίχρονο και έγινε το κακό. Δεν θα το βάλω κάτω και θα επανέλθω πιο δυνατός.

Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι υπομονή», λέει ο Οικονόμου που δεν ξέρει

ακόμα (αναμένεται να αποφασίσει οριστικά σήμερα στη συνάντηση που θα έχει με

τον γιατρό της ομάδας Γιώργο Παπαγιαννόπουλο) αν θα υποβληθεί σε εγχείρηση ή

θα ακολουθήσει συντηρητική θεραπεία.

«Είμαι διχασμένος. Ο χρόνος αποθεραπείας είναι και στις δύο περιπτώσεις ο

ίδιος, απλά το θέμα είναι: Αν αποφύγω την εγχείρηση, με τη συντηρητική

θεραπεία το πόδι θα «δέσει» το ίδιο καλά; Θα αποφασίσω εντός των επόμενων

ωρών», καταλήγει ο Νικόλας (ξεκίνησε από χθες θεραπεία), ο οποίος θα

απουσιάσει όχι μόνο από το μεγάλο ντέρμπι του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό

στο ΣΕΦ (14/1) αλλά και από ντέρμπι όπως αυτά με το Περιστέρι σε πρωτάθλημα

(εκτός) και κύπελλο (εντός), τον Άρη (εκτός), την Μπένετον (εκτός) και την

Ολύμπια Λιουμπλιάνας (εντός).

Η μαγνητική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε ο παίκτης έδειξε βαρύ διάστρεμμα

(τρίτου βαθμού, με ρήξη δηλαδή) στον έξω πλάγιο σύνδεσμο της ποδοκνημικής.

Ουσιαστικά, από τους τρεις συνδέσμους που υπάρχουν εκεί και συγκρατούν μεταξύ

τους τα οστά έχουν κοπεί οι δύο (με τον πρώτο να έχει σοβαρότερη ζημιά) και το

ότι ο παίκτης ήταν «δεμένος» βοήθησε στο να συγκρατήσει τον τρίτο, ο οποίος αν

κοβόταν, η ζημιά στη συνέχεια θα προχωρούσε στα ανυπεράσπιστα ­ πλέον ­ οστά

και θα είχαμε σοβαρό κάταγμα.