* Πολύ αίμα, κι ας μη φάνηκε, έτρεξε το

πρώτο τριήμερο της Ολυμπιάδας. Ο ανταγωνισμός μπορεί να ωφελείται, αλλά η

ταλαίπωρη αθλητική ιδέα τρεμοπαίζει σαν τις μεσίστιες σημαίες του οίκου

Σάμαρανκ.

* Στη κολύμβηση, πρώτο μεγάλο άθλημα του

προγράμματος, η ψυχολογική και αγωνιστική κόντρα μεταξύ Αμερικανών και

Αυστραλών είχε αρχίσει με δηλώσεις και συνεχίζεται με ολοένα μεγαλύτερη ένταση

στην πισίνα. Αυτό που διακυβεύεται, ιδίως στους άνδρες, ξεπερνά κατά πολύ την

αριθμητική κατανομή των μεταλλίων. Οι φιλοξενούμενοι, έχοντας κερδίσει

περισσότερες πρωτιές και μετάλλια στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων από όλους

τους αντιπάλους τους μαζεμένους, ήρθαν στο Σίδνεϊ για ν’ αποδείξουν ότι

παραμένουν στη κορυφή. Από την άλλη, σε μια χώρα που είναι ούτως ή άλλως,

σύμφωνα με τα λόγια Αμερικανίδας κολυμβήτριας, «ο παράδεισος του νερού»,

ξεπετάχτηκε μια γενιά από διψασμένες Θορπίλες, που ήθελε να δείξει από την

αρχή τα δόντια της στους Γιάνκηδες. Και τά ‘δειξε για τα καλά. Οι επινίκιοι

πανηγυρισμοί της ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ100, στην πιο δυνατή μέχρι στιγμής

αθλητική στιγμή των αγώνων, δεν ήταν τόσο για την πρώτη στην ολυμπιακή ιστορία

ήττα των Αμερικανών ούτε για το παγκόσμιο ρεκόρ. Αυτά που είδαμε ήταν τα

γυαλιστερά δόντια του καρχαρία, που εξαρχής δάγκωσαν εκεί που πιο πολύ πονάει.

Όπως, αντίστοιχα, η χαρά του Τομ Ντόλαν, στο σύνθετο της επόμενης μέρας, δεν

είχε καμία σχέση με την προσωπική ικανοποίηση της νίκης, την οποία κανείς δεν

αμφέβαλλε ότι θα κατακτούσε. Ήταν κι αυτή ένα ξέσπασμα συλλογικής περηφάνιας,

μια βροντερή υπενθύμιση ότι πολύ βιάστηκαν οι αυτόχθονες να ξεγράψουν τους

Αμερικανούς. Μόνος, που μοιάζει αμέτοχος σ’ αυτή την αιματηρή αλλά και

γεννεσιουργό συνεχών παγκόσμιων ρεκόρ κόντρα, ο ίδιος ο βασιλιάς της πισίνας

Ίαν Θορπ, κουρασμένος ίσως να εξηγεί πόσο φυσιολογικό είναι για έναν κολυμβητή

με ύψος ένα και ενενήντα να φορά πενήντα τρία νούμερο παπούτσι.

* Άλλα γυαλιστερά, κι εξίσου κοφτερά, δόντια

ακονίζονται στο περιθώριο των αθλητικών εγκαταστάσεων. Πρωταγωνιστές εδώ οι

επαγγελματίες της προβολής, οι όψιμοι λάτρεις του αθλητισμού ή των αθλητών της

χώρας τους, που βρίσκονται συνεχώς εκεί που δεν έχουν κανένα λόγο να

βρίσκονται και σφίγγουν χέρια που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να σφίξουν.

Πρωταθλήτρια όλων των κατηγοριών σ’ αυτό το ανεπίσημο άθλημα αναδεικνύεται

δυστυχώς μια Ελληνίδα. Ο μεγαλύτερος άθλος του Χρήστου Ιακώβου, ό,τι και να

κάνουν στη συνέχεια οι άλλοι αρσιβαρίστες μας, ήταν που την τράβηξε γρήγορα

μακριά από τον Λεωνίδα Σαμπάνη. Εξάλλου, μετά το φιλί που η κυρία πρόλαβε να

του δώσει, το παλικάρι δεν κατάφερε να σηκώσει άλλα κιλά.

Τελευταία Νέα