Η πιο μεγάλη . ..Greek team!

Πολλά διαδίδονται και πριν από αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες για πιθανό

«οργανωτικό φιάσκο», σκάνδαλα χρήσης απαγορευμένων ουσιών και τα τοιαύτα, αλλά

τελικά την ιστορία τη γράφουν οι προσπάθειες των αθλητών και τα αποτελέσματα.

Παραμένει εξαιρετικά πολύτιμο το Ολυμπιακό μετάλλιο στο πέρασμα του χρόνου,

όχι μόνο για τους πρωταθλητές που το εξαργυρώνουν απροκάλυπτα, πλέον, εδώ και

αρκετές Ολυμπιάδες και σε χρήμα (εκτός από δόξα), αλλά και τις χώρες, μικρές

και μεγάλες σε πληθυσμό ή οικονομική δύναμη, που έχουν αποδυθεί σε ένα «κυνήγι

θησαυρού» με διαφορετικά μεγέθη και το οποίο δεν συμβαδίζει πάντα με το ευ

αγωνίζεσθαι. Σε όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά ίσως περισσότερο στη δική μας,

λόγω της γνωστής λατρείας των Ελλήνων προς την ιστορία τους που περιλαμβάνει

και τη δημιουργία του Ολυμπιακού Πνεύματος, τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων

υπερέχουν εντυπωσιακά σε αξία σε σχέση με εκείνα άλλων διοργανώσεων παγκοσμίου

επιπέδου.

Και είναι πραγματικά υπέροχη ιστορική συγκυρία το ότι η Ελλάδα εν όψει της

Ολυμπιάδας-σταθμού 2004, μετά τα χρυσά μετάλλια της Βούλας Πατουλίδου και του

Πύρρου Δήμα το 1992 στη Βαρκελώνη, ανέβηκε στα οκτώ μετάλλια (4 χρυσά – 4

ασημένια) το 1996 στην Ατλάντα και στο Σίδνεϊ στοχεύει αισίως σε περισσότερα

από 10 μετάλλια! Με αποστολή-ρεκόρ 155 αθλητών και αθλητριών σε 22 αθλήματα ο

ελληνικός αθλητισμός δείχνει ικανός να δρέψει στο Σίδνεϊ δάφνες, που όχι μόνο

θα γεμίσουν με περηφάνια ολόκληρο τον ελληνικό λαό, αλλά και θα δώσουν φτερά

για την πιο εντυπωσιακή απογείωση το 2004. Και είναι ευτυχής συγκυρία το ότι

το Σίδνεϊ θα είναι ­ λόγω ισχυρής ομογένειας ­ και μια πρώτη γεύση από

Ολυμπιακούς Αγώνες μπροστά σε μεγάλο ελληνικό κοινό, πριν από την Αθήνα. Ούτε

λίγο ούτε πολύ υπάρχουν σ’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες γύρω στα 20

αγωνίσματα, στα οποία είναι πιθανή η κατάκτηση μεταλλίου από Έλληνες

πρωταθλητές! Αν σας φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξη προοπτική, αρκεί να

απαριθμήσουμε τα αθλήματα και αγωνίσματα στα οποία αθλητές μας κατέκτησαν

μετάλλια στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην τετραετία που πέρασε, για να

διαπιστώσετε ότι μιλάμε για τις πραγματικές δυνατότητες των αθλητών μας.

Φαβορί για το βάθρο

Μόνο στην άρση βαρών είναι μέσα στη μάχη των μεταλλίων επτά αθλητές, αφού

προέρχονται από παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια οι Λεωνίδας Σαμπάνης (62 κ.),

Βαλέριος Λεωνίδης και Γιώργος Τζελίλης (69 κ.), Βίκτωρας Μήτρου (77 κ.),

Πύρρος Δήμας και Χρήστος Σπύρου (85 κ.), Κάχι Καχιασβίλι (95 κ.)!

Στον στίβο, παρά την απουσία της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας Βούλας Τσιαμήτα και

τα προβλήματα τραυματισμού και της Όλγας Βασδέκη στο τριπλούν γυναικών,

υπάρχουν αθλητές με μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σεβίλλης και

ετοιμοπόλεμοι, όπως οι Κώστας Γκατσιούδης (91.69 φέτος, καλύτερη επίδοση στον

κόσμο) και Μιρέλα Τζελίλη (64.51, 10η επίδοση στον κόσμο) στο ακόντιο,

Κατερίνα Θάνου (10.91, 3η επίδοση στον κόσμο) στα 100 μ. και Τασία Κελεσίδου

(67.12, 5η καλύτερη επίδοση στον κόσμο) στη δισκοβολία.

Φτάσαμε, ήδη, στον αριθμό 12 και προστίθενται η ενόργανη γυμναστική με τον

χρυσό Ολυμπιονίκη ’96 στο έδαφος και διπλό Πρωταθλητή Ευρώπης (σε έδαφος –

άλμα) ’98 Ιωάννη Μελισσανίδη και τον 3ο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’99 και

Πρωταθλητή Ευρώπης 2000 στους κρίκους Δημοσθένη Ταμπάκο και η ρυθμική με την

Πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου ’99 Εθνική ομάδα ανσάμπλ γυναικών και έχουμε

τον αριθμό 15. Ανεβαίνουμε στον αριθμό 19 με τέσσερα πληρώματα της

ιστιοπλοΐας: Τους Νίκο Κακλαμανάκη (Παγκόσμιο Πρωταθλητή 2000) στις

ιστιοσανίδες «Μιστράλ», Σοφία Μπεκατώρου – Αιμιλία Τσουλφά (πρωταθλήτριες

Ευρώπης 2000) στα «470», Αιμίλιο Παπαθανασίου (3ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα

2000) στα «Φιν», Ανδρέα Κοσματόπουλο – Κώστα Τριγκώνη (5οι στο Παγκόσμιο

Πρωτάθλημα 2000) και να πάμε με τον 3ο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’99 Δημήτρη

Αβράμη (76 κ.) της ελληνορωμαϊκής πάλης στον αριθμό 20!

Βέβαια, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί η κατάκτηση μεταλλίου σε όλα τα

αγωνίσματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αφού πρέπει όλοι οι υποψήφιοι αθλητές να

δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους και παράλληλα, να μη βρεθούν σε συγκυρίες

υψηλών επιδόσεων από τους υπόλοιπους διεκδικητές, οι οποίοι ασφαλώς, δεν είναι

λίγοι και λιγότερο φιλόδοξοι.

Μπορούν να κάνουν την έκπληξη

Σίγουρα θα υπάρξουν εκπλήξεις και στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται και

αρκετοί πρωταθλητές μας, οι οποίοι διατηρούν τους δικούς τους υψηλούς στόχους

και τα δικά τους όνειρα για την κατάκτηση του Ολύμπου, όσο και αν τα πρόσφατα

αποτελέσματα δεν τους χαρακτηρίζουν ως βασικές ελληνικές ελπίδες.

Με βάση τον νόμο των πιθανοτήτων κάποια από τα φαβορί (και όχι μόνο τα

ελληνικά) δεν θα ανεβούν στο βάθρο και κάποια από τα θεωρούμενα ως αουτσάιντερ

θα γνωρίσουν τη χαρά της επιτυχίας στην πιο μεγάλη γιορτή του αθλητισμού. Και

σ’ αυτόν τον τομέα η Ελλάδα διαθέτει ουκ ολίγες ελπίδες ευχάριστων εκπλήξεων,

αφού υπάρχουν αρκετοί αθλητές που δικαιούνται να ελπίζουν για θέση στο βάθρο

όσο και αν δεν φαίνεται εύκολο με λογικά αποτελέσματα. Στον στίβο υπάρχουν

αθλητές που, ήδη, διαθέτουν Ολυμπιακές ή άλλες μεγάλες διακρίσεις. Ελπίζουν

βάσιμα ο 6ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα Λάμπρος Παπακώστας με 2.34

(5η καλύτερη επίδοση φέτος στον κόσμο) στο ύψος, η 4η στους Ολυμπιακούς Αγώνες

’96 και 2η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’97 Νίκη Ξάνθου (6.81 φέτος, 22η επίδοση

στον κόσμο) στο μήκος, ο 6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’99 Χρήστος Πολυχρονίου

(79.57, 22η επίδοση στον κόσμο) και ο νέος ρέκορντμαν Ελλάδας (80.45, 14η

επίδοση στον κόσμο) Αλέξανδρος Παπαδημητρίου στη σφυροβολία, η 7η στο

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’97 Στέλλα Τσικούνα (65.13, 15η επίδοση στον κόσμο) και η

Κατερίνα Βόγγολη (64.35, 19η επίδοση στον κόσμο) στη δισκοβολία, οι νεαροί

Σταμάτης Λένης (17.20, 9η επίδοση στον κόσμο) και Κώστας Ζαλαγγίτης (17,18,

11η επίδοση), ο 6ος Ολυμπιονίκης το 1992 στη Βαρκελώνη Κώστας Κουκοδήμος (8.09

φέτος, 34η επίδοση στον κόσμο) στο μήκος. Επίσης, ικανή για όλα είναι η μεγάλη

Όλγα Βασδέκη στο τριπλούν (ένας αγώνας, 13.82).

Το όνειρο του μεταλλίου καλλιεργείται έντονα στο άθλημα της ιππασίας στην

πρώτη του Ολυμπιακή παρουσία με την πρωταθλήτρια του τριάθλου αγωνίσματος και

από τις καλύτερες στον κόσμο φέτος σε αρκετά διεθνή μίτινγκ Χάιντι

Αντικατζίδη. Ανάλογα όνειρα κάνει και το ταε κβο ντο, ένα άθλημα που διαθέτει,

ήδη, Ολυμπιακό μετάλλιο (με τη Μόρφω Δροσίδου στη Βαρκελώνη το 1992), αλλά

τότε το κορεατικής προέλευσης δυναμικό σπορ είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα

ως άθλημα επίδειξης.

Οι «παλιές καραβάνες»

Ικανή για όλα είναι η Εθνική ομάδα πόλο ανδρών, η οποία έχει δείξει ότι δεν

απέχει πολύ από τις καθιερωμένες δυνάμεις του χώρου και μπορεί να «χτυπήσει»

οποιοδήποτε ματς. Επίσης, στον υγρό στίβο μπορούν να ονειρεύονται μετάλλιο το

ντουέτο της συγχρονισμένης κολύμβησης των Χριστίνας Θαλασσινίδου (ομογενούς

από τέως ΕΣΣΔ, Πρωταθλήτριας Ευρώπης παλαιότερα στο ατομικό) και Δέσποινας

Θεοδωρίδου.

Κοντά σε μετάλλιο ήταν και η ομάδα Ολυμπιακού σπριντ ποδηλασίας με τους 3ους

σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Λάμπρο Βασιλόπουλο, Δημήτρη Γεωργαλή και Γιώργο

Χειμωνέτο, αλλά χωρίς την παρουσία του τελευταίου που συνελήφθη «θετικός» σε

έλεγχο ντόπινγκ της ΕΟΑ, οι ελπίδες για βάθρο σχεδόν εξανεμίζονται.

Επιτυχία και χωρίς μετάλλιο

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όμως, δεν είναι μόνο μετάλλια και εξάδα ή οκτάδα της

κατάταξης που για την Ελλάδα είναι, επίσης, σημαντική διάκριση, αλλά και

κάποιες καλές θέσεις ή επιδόσεις που λόγω αυξημένου βαθμού δυσκολίας ανάλογα

με το άθλημα, μπορούν να χαρακτηρισθούν επιτυχίες. Για παράδειγμα δεν είναι

μικρό πράγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες να προκριθείς στα ημιτελικά αγώνων

ταχύτητας, κάτι που ελπίζουν βάσιμα οι Άγγελος Παυλακάκης, Κώστας Κεντέρης,

Περικλής Ιακωβάκης.

Σημαντικό, επίσης, θα είναι μία θέση στην κολύμβηση μέσα στις 16 καλύτερες,

στο μπιτς βόλεϊ θέση στη 10άδα από τις Βάσω Καραντάσιου / Έφη Σφυρή, στην

ενόργανη γυμναστική επίδοση σε όργανο που θα είναι κοντά στην οκτάδα ενός

τελικού οργάνων για τις νεαρές Βάσω Μιλλούση και Κατερίνα Χριστοφορίδου στην

ενόργανη και τη Μορφούλα Ντώνα στη ρυθμική ή μία θέση στη 10άδα στο πιγκ πογκ

για τον Καλλίνικο Κρεάνκα, τον πρωταθλητή του τριάθλου Βασίλη Κρομμύδα ή την

πρωταθλήτρια του μοντέρνου πεντάθλου Κατερίνα Πάρτιτς.

Οι «χρυσές» ελπίδες

Αναμφισβήτητα πρόκειται για την πιο ισχυρή ελληνική ομάδα που έχει εμφανισθεί

ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες (τα αρκετά μετάλλια στους 1ους Ολυμπιακούς Αγώνες

το 1896 στην Αθήνα οφείλονται κυρίως στη μικρή συμμετοχή στα περισσότερα

αγωνίσματα), αφού οι περισσότερες συμμετοχές έχουν επιτευχθεί με όρια

πρόκρισης θέσεων ή επιδόσεων κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητα.

Όμως, όταν τα μετάλλια αρχίζουν να φαίνονται στο μεγάλο φίλαθλο κοινό κάπως

εύκολη υπόθεση, εκείνο που λάμπει διαφορετικά είναι το χρυσό, η κατάκτηση του

οποίου αποκτά άλλη διάσταση, καθώς μάλιστα εκτός από την έπαρση της σημαίας

στον ιστό, ανακρούεται και ο Εθνικός Ύμνος.

Οι ήρωες της Ατλάντα

Στην Ατλάντα ο Εθνικός Ύμνος ανακρούσθηκε τέσσερις φορές, στην απονομή

ισάριθμων χρυσών μεταλλίων στους Ιωάννη Μελισσανίδη, Νίκο Κακλαμανάκη, Πύρρο

Δήμα και Κάχι Καχιασβίλι.

Στο Σίδνεϊ οι τρεις τουλάχιστον (με εξαίρεση τον Μελισσανίδη που αντιμετώπισε

σοβαρά προβλήματα τραυματισμών στη μέση) παραμένουν βασικοί διεκδικητές του

χρυσού μεταλλίου. Μόνο που το αγώνισμα του Κακλαμανάκη είναι από τα πιο ρευστά

και αβέβαια, ενώ οι Δήμας και Καχιασβίλι έχουν να ξεπεράσουν εμπόδια όπως ο

Πέρσης Ναζιρίνια (νικητής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ’99 στην Αθήνα) και ο

ταλαντούχος νεαρός Πολωνός Κολέτσκι (2ος στην Αθήνα).

Και αν γινόταν πάντως να αποκλεισθεί από το χρυσό μετάλλιο ένας αθλητής με το

ταλέντο και την ισχυρή προσωπικότητα του Μελισσανίδη, έχουν προστεθεί νέοι

διεκδικητές χρυσών μεταλλίων, όπως ο Κώστας Γκατσιούδης (ακόντιο), η Μιρέλα

Τζελίλη (ακόντιο), οι Μπεκατώρου – Τσουλφά («470»), ο Δημοσθένης Ταμπάκος

(κρίκοι) και η Εθνική ομάδα ανσάμπλ ρυθμικής.